๏ ในโลกนี้มีไหนที่ไม่ต่าง ถ้วนทุกอย่างยังเห็นเป็นหลักฐาน ต่างกิจจาภาระต่างประการ แต่ประสานสอดคล้องประคองกัน เหมือนดวงตาหน้าที่มีไว้จ้อง หูก็ต้องไว้ฟังอย่างรังสรรค์ ปากไว้เอ่ยเผยคำพูดจำนรรจ์ หอมสุคันธ์นาสิกนั่นสิดม หญิงต่างชายหมายว่าต่างหน้าที่ ต่างผู้มีต่างงานประสานสม ชายเป็นหญิงหญิงกลายชายนิยม โลกคงล่มเลือนเลอะเปื้อนเปรอะปน ฮีตสิบสองคองสิบสี่ที่กำหนด นั่นคือบทบอกแจ้งแสดงหน เห็นภาระหน้าที่รู้ทีตน ประกอบผลเพื่อเมืองรุ่งเรืองธรรม ๚ ๗ กรกฎาคม ๒๕๔๗