เกิดเป็นตัว...เป็นเป็น รับรู้มองเห็นสรรพสิ่ง อยู่ในโลกความจริง ตะเกียกตะกายไม่หยุดนิ่งนี่แหละคน ความอยากความตะกละ ทิฐิโลภะอกุศล ตัณหาอัตตาตน ดิ้นรนไม่พอ...ไม่เคยพอ อิจฉาริษยา ตากหน้าเบียดเบียนฉลฉ้อ เลียแข้งเลียขาสอพลอ คว้าไขว่ร้องขอแย่งชิง เพราะอยากได้ ใจจึงไม่เคยสงบนิ่ง ไม่เต็มในใจแท้จริง จึงยิ่งทุกข์ทนทรมาน รู้จักพอใจในตน ดลสุขใจสันติศานติ์ หลีกพ้นกลสันดาน สู่นิรพานนิรันดร
นครา ประไพพงศ์ 6 มี.ค. 2550 13:22 น. - ID 99411 
1215
3
0
6 มีนาคม 2550 13:34 น. - comment id 666338
สาธุ
6 มีนาคม 2550 14:55 น. - comment id 666398
นี่แหล่ะหนาคน กิเลสยังหยาบ บาปยังหนา ตัณหายังเยอะ จึงไม่ได้เป็นมนุษย์กันซะที
6 มีนาคม 2550 15:25 น. - comment id 666420
สวัสดีครับ พี่ นครา ประไพพงศ์ สันดานแท้แห่งมนุษย์สุดเสื่อมหนัก ด้วยรักโลภโกรธหลงเป็นวิสัย ด้วยความอยากทุกสิ่งอย่างมาดลใจ จึงเสื่อมวัยแลเสื่อมวุฒิทรุดหนักลง
6 มีนาคม 2550 15:25 น. - comment id 666422
อึ้ม...สัจธรรม
6 มีนาคม 2550 15:33 น. - comment id 666434
ตราบที่ยังมีลมหายใจ ขอใฝ่มนมั่นทำดี จักพ้นบาปเวรทุกวิถี เมื่อทุกนาทียังมีสติเตือนจิตตน
6 มีนาคม 2550 16:23 น. - comment id 666502
สัจจะธรรมไม่เที่ยง
6 มีนาคม 2550 17:29 น. - comment id 666568
6 มีนาคม 2550 19:32 น. - comment id 666633
อื่ม ... เนอะ
6 มีนาคม 2550 20:30 น. - comment id 666685
คนเราเห็นแก่ตัวค่ะ จึงไม่รู้จักกับคำว่า พอ ต้นเหตุแห่งความวุ่นวายคือกิเลสของคนทั้งนั้นค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
