บางเวลาที่มีของชีวิต เกินลิขิตหนทางเดินอย่างฝัน เหมือนมีใครขีดเส้นเป็นทางนั้น ให้เดินกันตามที่มีจัดวาง คนอยากไปตามความคิดจิตตัวเอง มากกว่าชะตาคอยเพ่งเขียนโครงร่าง ทำตามใจไร้สิ่งคอยจัดวาง มีแนวทางตัวเองไว้เล็งเดิน แต่ทุกสิ่งย่อมมีที่ข้องเกี่ยว กำหนดเกี้ยวกันมาแต่คราเนิ่น มีหน้าที่บทบาทหลากเผชิญ ใช่บังเอิญเป็นเหตุเจตนา โลภโกรธหลงคอยเนื่องเป็นเครื่องปรุง แกล้งแหย่ยุ่งจิตใจไถลถลา ผลัดจัดแจงแต่งให้ตลอดเวลา มีเรื่องมาวอแวแต่ละวัน หากจิตใจอ่อนไหวและบางเปาะ อาจโดนเซาะเกาะกุมกลุ่มเหล่านั่น ถูกกระทบกระทั่งบ่อยครั้งครัน ไม่นานพลันจะคล้ายตายทั้งเป็น บททดสอบจิตใจในบางครั้ง เกินคิดหวังประสบจะพบเห็น โดนเล้าโลมกระหน่ำอย่างลำเค็ญ จึงรู้เป็นความทุกข์ของชะตา ผู้แต่ง อัสสุ เพลง/ภาพ เจน_จัดให้ ปล. เพลง ฉันดีใจที่มีเธอ ของบอย โกสิยพงษ์ ปล. ภาพประกอบ ดอกยิปโซ .
17 กุมภาพันธ์ 2550 22:37 น. - comment id 658621
หวานจังนะครับ ไม่รุ้สิ แต่ว่า ฟังแล้วกลอนอัสสุมันดูบอบบางจัง
17 กุมภาพันธ์ 2550 22:40 น. - comment id 658623
ดีจ้าน้องชาย.... อืมมม...ขอบคุณที่แวะไปชื่นชมผลงานแล้วหยิบติดไม้ติดมือมาด้วยน๊ะ หุหุ กลอนเพราะดีจ้า ชมจากใจจริง เหมือนคนผ่านประสบการณ์ชีวิตมาโชกโชนเลยหล่ะ 5555+ ......................... บนเส้นทางชีวิตลิขิตนั้น.... โรยด้วยอุปสรรคนับพันกั้นเอาไว้ บ้างอาจเหนื่อยล้าพาท้อใจ บ้างกล้าก้าวต่อไปไม่หวั่นเกรง ........................ แต่ไม่ว่าชีวิตเป็นเช่นไร จะสุขทุกข์คลุกคลานไปใครข่มเหง สิ่งหนึ่งที่ยึดไว้ในตัวเอง คือเสียงเพลงบรรเลงธรรมนำพาใจ ....................... สุดท้ายก็อยู่ที่ใจและการหาที่ยึดเหนี่ยว...ธรรมะหล่ะจ้าจริงแท้แน่นอน
17 กุมภาพันธ์ 2550 23:57 น. - comment id 658656
.. มาแวะบ้าง ( แวะอ่านไง ) อิอิ คำนี้ คุ้นๆ เนอะ ฮี่ ฮี่
18 กุมภาพันธ์ 2550 01:26 น. - comment id 658669
ชีวิตนี้บอบบาง.........แต่ชีวิตลาว...มานหนาๆ อ่ะค่ะ อิอิ ไขมันเยอะไปหน่อยค่ะ ...................แวะทักทายค่ะ......................
18 กุมภาพันธ์ 2550 06:19 น. - comment id 658672
แวะมาชมผลงานไพเราะจ้า...
18 กุมภาพันธ์ 2550 06:24 น. - comment id 658674
ชีวิตนี้บอบบางอย่างนั้นหรือ ผ่านแย่งยื้อเข่นฆ่าน่าสงสาร ผ่านเจ็บร้าวหนาวรอทรมาน ฝ่าดงด่านเวทีที่โสมม เจอะกำหนดกฎกรอบวางขอบเขต น่าสมเพชเศษคำทรามหยามทับถม ด้วยเสื่อมถอยรอยคุณธรรมนำสังคม ความเหมาะสมอยู่ที่ไหนในชีวิต. ..ขอแจมนิดนะคะ...
18 กุมภาพันธ์ 2550 08:42 น. - comment id 658691
ถนอมชีวิต........ รักใคร...รักให้มั่นคง..... แต่อย่าเสียใจที่หากคนที่เรารัก... เขาไม่รักเรา.... อย่าไปเสียใจมากมายนัก....... เก็บความรู้สึกดี......... ท่ามกลางความทุกข์.......... มาไว้ในใจตลอดไป........ ************************* สวัสดีวันตรุษจีน.......... ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้..... อั๊งเป๊า ตั๊วตั๊วทั้ง...... เซ็งลี้ ฮ่อฮ้อ..........
18 กุมภาพันธ์ 2550 09:35 น. - comment id 658706
ไม่รู้ดิคะ.. เรนว่าเรนไม่บอบบาง.. เรนอยู่กึ่งกลางความเข้มแข็ง.. ฮีโร่ของเรน เค้าแข็งแกร่ง.. เรนจะเปลี่ยนแปลง แบบเค้าคงเข้าที.. พี่ชายของเรนเก่ง.. ไม่เคยเบ่งเก๊าะเล้ยดูดี๊ดี.. ใครจะว่าเรนบอบบาง..ช่างเค้าดิ.. แท้ที่มี..พี่ชายบอก..เรนแกร่ง..เข้มแข็งจริง.. .. เรนแจมพี่อัสสุนะคะ..
18 กุมภาพันธ์ 2550 10:02 น. - comment id 658714
..........ถึงชีวิตจะบอบบาง เป็นบางครั้ง...แต่อีกไม่นานก็คงแกร่ง.(ก็ต้องโตนี่)..เหนื่อยละซิช่วงนี่...แต่รู้มั้ยกลอนยังหวานยังเหมือนเดืม (เราขอนะ).... ..พักบ้างนะ..เราเป็นกำลังใจให้เหมือนเดิมนะ...สู้.....ค่ะ..
18 กุมภาพันธ์ 2550 14:37 น. - comment id 658775
ไม่ว่านาทีไหนๆ..ฉันดีใจที่มีเธอ..แม้จะต้องพบอะไร ฉันก็รู้และรู้สึกอุ่นใจ.. เพราะฉันรู้ว่าฉันยังมีเธอ.... ยังไม่รู้พรุ่งนี้ต้องเจอกับเรื่องใด.. .. .. แว้ป..
18 กุมภาพันธ์ 2550 20:46 น. - comment id 658866
แดนไกล ไลบีเรีย.............. หวานจังไงตัวเอง กลอนออกจะเอาจริงเอาจัง แบบชีวิต ไม่รักๆ ๆ อะไรเล้ย .................................................................... เจน_จัดให้.................. ก็เข้าไปดูบ่อยๆ ๆ นะ สงสัยต้องเป้นมือโปร อาชีพได้เลยนะเนี่ย ถ่ายสวยมากกกกกกกก เหมือนมืออาชีพถ่ายเลยนะเนี่ย ........... กลอนเพื่อชีวิตมีเยอะนะช่วงนี้ ขอไปตามกระแสบ้าง เห็นเข้าแต่งออกแนวปรัชญา ก็เลยเอากับ เขาบ้าง ที่จริง กลอนนี้ แต่งไว้ตั้งแต่ ต้นมกรา ช่วงปีใหม่นี้แล้วล่ะ .................................................................... ฉางน้อย................. ไม่เพียงแต่คุ้นนะ "มาแวะบ้าง" อัสสุไปทักทายคนอื่นไง คำอัสสุพูดเลยล่ะ .................................................................... งามงอน.................. ชีวิตบอบบางเพราะ โดนอารมณ์ต่างๆ แล้ว ต้องอ่อนไหวตามครับ เช่น โกรธ รัก เกลียด อะไรทำนองนี้ ชีวิตมันบอบบางเกินจะ แข็งใจไม่ให้อ่อนไหวไปตาม .................................................................... กุหลาบขาว.................... เพลงเพราะครับ กลอนไม่ยังไม่เข้าขั้นนะ อัสสุยังแต่งผิดเยอะเล้ย .................................................................... salukphin............... ขอบคุณสำหรับกลอนนะครับ เพราะมากเลยยย ชีวิตมีอะไรมากมาย แม้รู้ว่าเป็นไง ก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ เหมือน รู้ทางมีอันตราย ต้องเจอมันอยู่ดี .................................................................... วิภาวดี............. ขอบคุณสำหรับ คติดีๆ ๆ นะครับ จะเก็บไว้เตือนตัวเองยาม ใจไม่ดีครับ ถนอมชีวิตไว้ เรียนรู้สิ่งที่จะเกิดขึ้นอีกมากกว่าดีกว่า เน๊าะครับ เพราะไม่ใช่มีแต่ วันนี้วันเดียว ยังมีวันพรุ่งนี้อีก .................................................................... rain............... แหมมมมมมมม น้องเรนจะบอบบางได้ไง เรนออกจะกล้ามใหญ่ เอ้ยล้อเล่น เรนแข็งแกร่งอยุ่แล้ว มีคนคอยให้กำลังใจ มีคนเป็นแบบอย่าง พี่ชายเรนเก่ง น้องสาวต้องเก่งด้วยดิ ลูกไม้ย่อมหล่นไม่ไกลต้นใช่ม่ะ รู้ดี เรนต้องเก่ง และมีคนชื่นชอบเยอะๆ สักวัน ก็เรนมีคนคอยเป็นกำลังใจนี่นา .................................................................... ต้นส้ม.............. ใช่ ต้นส้ม ชีวิตบอบบางในบางครั้ง มันไม่ได้บอบบางเสมอไปหรอก สักวันเราก็เข้มแข็งได้ แหมมมมมมม อีกคนแระ ที่ทักว่ากลอนหวาน หวานตรงไหนเนี่ย ไม่ใช่กลอนรักๆ ๆ ซะหน่อย .................................................................... น้องเรน........... เข้ามาบ่อยจัง จะเอาอะไรหรอ พี่จนนะ แต่รวยน้ำ มาเป็นกำลังใจแน่เลย .................................................................... ขอบคุณครับ
18 กุมภาพันธ์ 2550 23:37 น. - comment id 658912
ในบางคราว สาวเรื่อง เปลื้องชีวิต ใครลิขิต ติดตาม คอยถามหา อย่ายอมแพ้ ต่อโลก โชคชะตา แหละหลบหน้า หนีไกล ไปทุกที อย่าทดท้อ รอพรหม มาสมสร้าง วางแนวทาง ชีวิตเรา ให้เข้าที่ เราลิขิต ชีวิตเรา คงเข้าที เดินตามที่ เราวาดหวัง ตั้งใจเป็น สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนเพราะๆ ค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 02:36 น. - comment id 658923
ชีวิตนี้ช่างบอบบางนั้นมีจริง เมื่อถูกทิ้งจึงรู้ว่าบอบบาง ก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้ความอ้างว้าง รสจึดจางหรือเผ็ดเปรี้ยวขมหรือหวาน ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะยอมแพ้ หรือเคยแคร์ว่าชีวิตจะซมซาน เมื่อขาดเธอจึงรู้ว่าตนฟุ้งซ่าน ทรมานเหลือเกินชีวิตนี้ ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะอ่อนแอ หรือพ่ายแพ้กับชะตาที่เรามี ที่ไหนได้เธอเปลี่ยนไปใจดวงนี้ ทุกนาทีนับวันอ่อนลงและอ่อนลง เข้ามาเยี่ยมครับ ไงก็ฝากกลอนลดกำลังใจด้วยนะ ไม่ได้ให้กำลังใจ ก็อย่าถือสาแล้วกัน เพราะตัวผมเองยังเอาตัวไม่รอดเลย
19 กุมภาพันธ์ 2550 06:00 น. - comment id 658928
เปราะ บาง แวะมาเยี่ยมค่ะ
19 กุมภาพันธ์ 2550 07:38 น. - comment id 658941
รู้เพียงว่า ชีวิตนี้สั้นนัก
19 กุมภาพันธ์ 2550 09:30 น. - comment id 658989
ถนอมไว้ให้ดีและใช้ให้คุ้มค่านะคะ จะคอยเป็นกำลังใจให้นะคะ
17 เมษายน 2551 10:19 น. - comment id 839928
เราก้อมิเข้าจัยนะค่ะว่า (ทำไมพวกวัยรุ่นชอบดูถูกพระคำสอนกันค่ะ)