แสงแห่งชีวิต...

ต้นไม้ของอ่วง

ดวงตะวัน เลื่อนคล้อย ลอยลงต่ำ
ยามพลบค่ำ สนธยา ฟ้าเปลี่ยนสี
แสงแสดจ้า ท้องฟ้าแดง แรงฤทธี
สิ้นสุรีย์ ฟากฟ้าหม่น อนธกาล
สายธารน้อย คอยสะท้อน ยอกย้อนแสง
ตะวันแดง ส่องแสงใส ให้แตกฉาน
สาดแสงสวย สะท้อนน้ำ ณ ลำธาร
ให้เบิกบาน กับเพ-ลา ฟ้าอัสดง
มืดค่ำแล้ว เสียงแก้ว หมู่นกกา
ร้องเรียกหา กลับรัง มิไหลหลง
ฟ้ามืดแล้ว สิ้นแล้วแสง สุริยง
พวกเจ้าจง กลับรัง ที่เรืองรอง
บ้างบินเดี่ยว บินคู่ เป็นหมู่ฝูง
บ้างก็จูง เล่นจิก สนุกสนอง
หากตัวใด บินเดี่ยว เปลี่ยวคู่ครอง
อยากมีสอง ครองคู่ เป็นคู่ใจ
รังหญ้าน้อย ด้อยค่า กายาอุ่น
นุ่มละมุน ยามนอนหนุน อุ่นละไม
สุขนักข้า รังนกน้อย คอยฝันใฝ่
เติมเต็มใจ สุขยิ่งนัก รังหญ้าคา
รุ่งอรุณ เบิกฟ้า ณ ยามเช้า
นกน้อยเจ้า หลับไหล สุขหนักหนา
แสงเจิดจ้า สุริยง ยลแยงตา
ได้เวลา จากเรือนรัง สู่พงไพร
นี่แหละหนา วัฏจักร แห่งชีวิต
มืดสนิท แห่งราตรี เจ้าหลับไหล
สว่างจ้า รุ่งเช้า เจ้าต้องไป
ดำเนินใจ สู่ชีวิต ลิขิตตน...				
comments powered by Disqus
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    9 กุมภาพันธ์ 2550 14:17 น. - comment id 593272

    ทุกชีวิต..ล้วนถูกพรหมลิขิต
    แต่ถูกผิดย่อมตัดสินจากตนได้
    แม้วันนี้วัฏจักรจะหมุนไป
    แต่หัวใจยังธำรงซึ่งความดี
  • แม่มดใจร้าย

    9 กุมภาพันธ์ 2550 18:03 น. - comment id 655074

    มาดูแสงแห่งชีวิต ที่ต้องดำเนินไปตามเส้นทางค่ะ11.gif
  • เพียงพลิ้ว

    10 กุมภาพันธ์ 2550 08:51 น. - comment id 655257

    ขอให้พบแต่แสงทองนะคะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • pyd

    18 มิถุนายน 2550 17:31 น. - comment id 711474

    ดวงตะวัน เลื่อนคล้อย ลอยลงต่ำ
    ยามพลบค่ำ สนธยา ฟ้าเปลี่ยนสี
    แสงแสดจ้า ท้องฟ้าแดง แรงฤทธี
    สิ้นสุรีย์ ฟากฟ้าหม่น อนธกาล
    
    สายธารน้อย คอยสะท้อน ยอกย้อนแสง
    ตะวันแดง ส่องแสงใส ให้แตกฉาน
    สาดแสงสวย สะท้อนน้ำ ณ ลำธาร
    ให้เบิกบาน กับเพ-ลา ฟ้าอัสดง
    
    มืดค่ำแล้ว เสียงแก้ว หมู่นกกา
    ร้องเรียกหา กลับรัง มิไหลหลง
    ฟ้ามืดแล้ว สิ้นแล้วแสง สุริยง
    พวกเจ้าจง กลับรัง ที่เรืองรอง
    
    บ้างบินเดี่ยว บินคู่ เป็นหมู่ฝูง
    บ้างก็จูง เล่นจิก สนุกสนอง
    หากตัวใด บินเดี่ยว เปลี่ยวคู่ครอง
    อยากมีสอง ครองคู่ เป็นคู่ใจ
    
    รังหญ้าน้อย ด้อยค่า กายาอุ่น
    นุ่มละมุน ยามนอนหนุน อุ่นละไม
    สุขนักข้า รังนกน้อย คอยฝันใฝ่
    เติมเต็มใจ สุขยิ่งนัก รังหญ้าคา
    
    รุ่งอรุณ เบิกฟ้า ณ ยามเช้า
    นกน้อยเจ้า หลับไหล สุขหนักหนา
    แสงเจิดจ้า สุริยง ยลแยงตา
    ได้เวลา จากเรือนรัง สู่พงไพร
    
    นี่แหละหนา วัฏจักร แห่งชีวิต
    มืดสนิท แห่งราตรี เจ้าหลับไหล
    สว่างจ้า รุ่งเช้า เจ้าต้องไป
    ดำเนินใจ สู่ชีวิต ลิขิตตน... 
     
      
    10.gif17.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน