เจ้าชายนักนิทรา
ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
. เขาว่ากันว่า กลางคืน คือ การพักผ่อน
การนอนหลับ คือการพักสายตา,สมอง,ร่างกาย,จิตใจ
ภาวะการหลับ คล้าย การตายชั่วขณะหนึ่ง
จิตวิญญาณออกจากร่าง ล่องลอย สู่ความฝัน
ทิ้งร่างกายคล้ายศพ นอนแน่นิ่ง อยู่กับที่แต่ไหวติง
สลบไสล หลับลึก เดินละเมออย่างไม่รู้ตัว
ฉันคือนักนิทรา ยากที่จะหาตัวจับ
ไม่มีใครจะมาแข่งขัน หลับมาราธอน กับฉันได้
สมญานาม ของฉัน เจ้าชายนักนิทรา
กลางวัน กลางคืน ไม่มีพรมแดนขีดแบ่ง
ตื่นเช้า แปรงฟัน อาบน้ำ ล้างหน้า เกิดอาการง่วงหาวตลอดเวลา
..... แล้วฉันก็ย้อนกลับ ไปนิทราอีกครั้ง
ปลดปล่อยอารมณให้เคลิ้ม การนอนหลับคือความสุข
ฉันเรื่องง่าย ไม่มีอะไรมาก แค่ฝูกหมอนก็ใช้ได้
ปรารถนาเอนกาย พักพิง ทอดร่างกายหลับ
เมื่อเปลือกตาค่อยๆปริ ล้า หนักลงๆ เกินจะรั้ง
นั่งสัปงกไปทำไม ปล่อยตัวเอง สู่บรรทม
วันๆ ไม่ต้องทำอะไร ไม่มีงาน ธุรภารกิจใดๆ ไม่จำเป็นต้องสนใจใคร
ความเฉื่อยชา และ ขี้เกียจ เป็นแค่เรื่องธรรมดา
ความท้าทายของฉัน ฉันจะนอนจนเป็นอัมภาษ
บนโค้งสะพานฝัน ฉันคือเจ้าชายนักนิทราผู้ยิ่งใหญ่
15 มกราคม 2550
.