ความหวังของเราไม่สามารถยุติได้

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

.     ความล้มเหลวในการเข้าใจภาพที่แท้จริงแห่งปัญหา
ของรัฐบาลทักษิณที่มีต่อการแก้ปัญหาชายแดนภาคใต้ 
โดยเฉพาะการปฏิเสธแนวทางสันติวิธี 
ในการยุติปัญหาความรุนแรงในพื้นที่
จนนำไปสู่การเพิ่มขยายความรุนแรงมากขึ้น
เหตุรุนแรงที่มีเงื่อนไขผูกมัดด้วยปัญหาความไม่เป็นธรรม
หรือปัญหารัฐบาลที่แล้วก่อไว้  อย่างกรณี ตากใบ,กรือเซะ ฯลฯ
      การใช้มาตรการความรุนแรงเพื่อปราบปรามความขัดแย้งทางการเมือง 
ในจังหวัดชายแดนภาคใต้  มิใช่ทางเลือกที่ชาญฉลาด
ความจริงผู้ที่เป็นเหยื่อคือ สังคมสามจังหวัด
ซึ่งถูกดึงเข้าไปผูกมัดกับความรุนแรงทางการเมือง
จนนำไปสู่การสังเวยชีวิตมากกว่า  1817  ชีวิต
       อาจเหมือนเป็นการซ้ำเติมแผลเรื้อรังที่มีอยู่เดิมแต่ก่อนเก่า
อุดมการณ์เชื้อโรคกำลังซ่างซา,ขบวนการกำลังล่มสลายอย่างช้าๆ
แต่กลับโดนจุดชนวนขึ้นมาใหม่ บนปัญหาที่สะสม,หมักหมมมานับร้อยปี 
ปัจจัยปัญหาที่แท้จริงคือความข่มขืนทางประวัติศาสตร์
การเอารัดเอาเปรียบต่อชาวไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้
ที่รัฐพยายามผสมผสานกลืน วัฒนธรรม,ขนบ,ธรรมเนียม,ประเพณี,
ชาติพันธ์และศาสนา  ปนเปเข้าด้วยกัน
ระบบผสมผสานนี่แหละ คือต้นเหตุที่ฝังลึกในจิตใจของสังคม
ไทยมุสลิมตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน
       จากกรณีเหตุการณ์ปล้นปืน กองพันพัฒนาที่4 กองทัพภาค4
ฐาน เจาะไอร้อง,นราธิวาส    เมื่อ 4  มกราคม 2547
เสมือนการจุดประกายความหวังอุดมการณครั้งใหม่ให้ลุกโชติช่วง
ยิ่งมีเหตุความไม่สงบมากขึ้น ไม่ว่าเป็นการสังหาร,วางเพลิง,และวางระเบิด
ด้วยยุทธวิธีสงครามกองโจร ยิ่งรุกคืบก่อการร้ายอย่างฮึกเหิม
พอสะท้อนให้เห็นถึงการตอบโต้อย่างเป็นระบบ
คำประกาศที่ชัดเจนปฏิเสธ ไม่ญาติดีแบบสิ้นเชิง
แม้ไม่มีการประกาศตัวอย่างเป็นทางการ
       ขณะเดียวกันกลับมีช่องโหว่สำคัญที่แนวร่วมขบวนการฯ
สามารถแฝงตัวบ่อนเซาะตามหมู่บ้าน แทรกซึมแนวคิด
ค่อยๆทำความสะอาด ล้างวิจารณญาณ 
พยายามฝังชิฟเข้าสมอง   เสื่อมถอยความเชื่อมั่นต่อรัฐ
       ยุทธวิธีปลุกระดมมวลชนลุกขึ้นมางัดข้อ ประท้วง
ขับไล่เจ้าหน้าที่รัฐออกจากพื้นที่
บทบาทของเด็ก,ผู้หญิงและคนชรา โดยยกให้เป็นแนวหน้ากันชน
พยายามก่อหวอด กำแพงมนุษย์ รวมตัวกันขัดขวางเจ้าหน้าที่รัฐ
ไม่ให้ปฏิบัติหน้าที่
       สถานที่เกิดเหตุล้วนเป็นพื้นที่ สีแดงจัด ซึ่งมีแนวร่วมหนาแน่นทั้งสิ้น
แน่นอนไม่แตกต่างในแต่ละครั้ง ด้วยการเลือกพื้นที่ก่อเหตุ
การชุมนุมของชาวบ้านที่เกิดขึ้นคือผลพวงจากการปลุกระดมชาวบ้าน
ให้ออกมาเคลื่อนไหว และอาศัยเหตุการณ์ความไม่สงบแต่ละครั้ง
เป็นข้ออ้างในการระดมชาวบ้านเพื่อกดดันเจ้าหน้าที่รัฐ
ในพื้นที่ต่างๆเพียงไม่กี่อำเภอ
       และอ้างจากเหตุนั้นเพื่อยั่วยุให้ใช้ความรุนแรงตอบโต้กับประชาชน
โดยเจ้าหน้าที่รัฐตกเป็นเป้าหมาย 
เพื่อสร้างความแตกหักโศกนาฏกรรม,สงครามกลางเมือง
การระมัดระวังของฝ่ายความมั่นคงป้องกันไม่ให้ตกหลุมพลางการยั่วยุ 
ท้าทาย เป็นสิ่งสำคัญที่สุด
        การฟื้น ศอ.บต และแนวทางสมานฉันท์ เชื่อเถิดว่าจะเป็นกุญแจสำคัญ
ในการยุติปัญหาความขัดแย้ง โดยใช้สันติวิธี เข้าแก้ไขปัญหา
ความตั้งใจจริงเป็นเพียงจุดเริ่มต้นที่ดี การลดเงื่อนไขเชิงโครงสร้าง
ซึ่งจะส่งผลในระยะยาวแม้ไม่อาจแก้ปัญหาและยุติความรุนแรงรายวันลงทันที
สิ่งที่จำเป็นต้องสร้างคือความเข้าใจระหว่างรัฐกับประชาชน
โดยเฉพาะกลุ่มที่ไม่เห็นด้วยกับการใช้ความรุนแรง
เพื่อให้แยกตัวออกจากกลุ่มขบวนการฯ
ซื้อศรัทธา สร้างความเชื่อมั่นจากประชาชนด้วยความจริงใจ
การร่วมมือร่วมใจกันกำหราบ อย่าให้พวกมันแสดงอิทธิฤทธิ์
        ฉันเชื่อจากก้นบึ้งลึกๆของหัวใจประชาชนจังหวัดชายแดนภาคใต้
ผู้คนในพื้นที่ส่วนใหญ่คงไม่มีใครอยากโดนแบ่งแยก
ทุกคนยังอยากจะเป็นไทยโดยไม่แบ่งแยก
ร้องเพลงชาติ ทำความเคารพธงชาติไทย
และสดุดีพระมหากษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ พระองค์ทรงอยู่ในจิตใจผองไทย
ไม่ว่าใคร หรือ ศาสนาใด
        ความหวังเราไม่สามารถยุติได้   ใช่ไหม?
                             17 ธันวาคม 2549
.