. คนใบ้ที่เป็นบ้าวิกลจริต ตาบอด หูหนวก แขนด้วน ขาเป็นโปลิโอ และโดนตะปูตำเท้าทั้งสองข้าง กำลังหลงเดินทางอยู่ท่มกลางทะเลทรายกว้างใหญ่ไพศาลอย่างเดียวดาย แหกปากร้องตะโกนอย่างสุดเสียง เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ เสื้อผ้าสวมใส่ กระดูกปูดโปนร่างกายผอมโซกะหร่อง หิวโหยและกระหายน้ำ กลางฤดูร้อน เดินทางฝ่าพายุทะเลทรายเสียงอึกทึกสนั่นหวั่นไหวโดยไม่ได้ยิน ไม่มีจุดหมาย ไร้ปลายทาง ไม่มีความหวัง.......... แต่ยังมีความพยายาม อดทน อุตส่าห์ที่จะฝืน........ ทั้งที่คำตอบคือ.....................? 19 พฤศจิกายน 2549
30 พฤศจิกายน 2549 19:23 น. - comment id 632750
อดทนไว้ค่ะ..มีเพื่อนอีกมากมายเป็นกำลังใจให้ค่ะ..
30 พฤศจิกายน 2549 20:59 น. - comment id 632796
ไม่มีคำตอบ...มองไปขางหน้าก็พอ.. อย่าเหลียวกลับไป..ทุกอย่างที่ผ่านมา จดจำไว้ในความรู้สึกทุกๆขณะ... เวลาหายใจ......
1 ธันวาคม 2549 09:19 น. - comment id 632918
หัวใจแห่งการเดินทาง คือความพยายาม และความอดทนครับ บรรลุถึงจุดหมายได้ไม่ยาก. เต่ายังเดินถึงเส้นชัยก่อนกระต่ายได้เลย ทั้งที่ขาสั้นและเดินช้าออกอย่างนั้น
15 มกราคม 2550 23:26 น. - comment id 646460
เดินต่อไปด้วยความหวังและหัวใจที่เข้มแข็ง ทางข้างหน้าแม้จะมองไม่เห็น แต่ใจรู้ว่ามันคือทางของเรา ที่เราเลือกที่จะเดิน จะไม่ถอยกลับ เพราะความฝันเราอยู่ข้างหน้า แม้จะมองไม่เห็นจุดหมายปลายทางเลยก็ตาม แต่มันเป็นทางที่ใจเราเลือกเดิน