ภาพเสมือน..ฉัน.?

ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ

.       คนใบ้ที่เป็นบ้าวิกลจริต ตาบอด หูหนวก
แขนด้วน ขาเป็นโปลิโอ และโดนตะปูตำเท้าทั้งสองข้าง
กำลังหลงเดินทางอยู่ท่มกลางทะเลทรายกว้างใหญ่ไพศาลอย่างเดียวดาย
แหกปากร้องตะโกนอย่างสุดเสียง  
        เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ เสื้อผ้าสวมใส่
กระดูกปูดโปนร่างกายผอมโซกะหร่อง หิวโหยและกระหายน้ำ กลางฤดูร้อน
เดินทางฝ่าพายุทะเลทรายเสียงอึกทึกสนั่นหวั่นไหวโดยไม่ได้ยิน
ไม่มีจุดหมาย ไร้ปลายทาง  ไม่มีความหวัง..........
        แต่ยังมีความพยายาม อดทน อุตส่าห์ที่จะฝืน........
ทั้งที่คำตอบคือ.....................?
             19  พฤศจิกายน  2549				
comments powered by Disqus
  • White roses

    30 พฤศจิกายน 2549 19:23 น. - comment id 632750

    อดทนไว้ค่ะ..มีเพื่อนอีกมากมายเป็นกำลังใจให้ค่ะ..29.gif29.gif46.gif
  • ทางแสงดาว

    30 พฤศจิกายน 2549 20:59 น. - comment id 632796

    ไม่มีคำตอบ...มองไปขางหน้าก็พอ..
    
    อย่าเหลียวกลับไป..ทุกอย่างที่ผ่านมา
    
    จดจำไว้ในความรู้สึกทุกๆขณะ...
    เวลาหายใจ......
  • แมวคราว..

    1 ธันวาคม 2549 09:19 น. - comment id 632918

    หัวใจแห่งการเดินทาง
    คือความพยายาม
    และความอดทนครับ
    บรรลุถึงจุดหมายได้ไม่ยาก.
    เต่ายังเดินถึงเส้นชัยก่อนกระต่ายได้เลย
    ทั้งที่ขาสั้นและเดินช้าออกอย่างนั้น
    1.gif
  • แก้ว

    15 มกราคม 2550 23:26 น. - comment id 646460

    เดินต่อไปด้วยความหวังและหัวใจที่เข้มแข็ง  ทางข้างหน้าแม้จะมองไม่เห็น  แต่ใจรู้ว่ามันคือทางของเรา   ที่เราเลือกที่จะเดิน   จะไม่ถอยกลับ   เพราะความฝันเราอยู่ข้างหน้า  แม้จะมองไม่เห็นจุดหมายปลายทางเลยก็ตาม      
      แต่มันเป็นทางที่ใจเราเลือกเดิน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน