..๏ ลายคน

อัลมิตรา

..๏ ลายคน
 
..๏ รูปลักษณ์มักยอกย้อน.......ยิ่งซับซ้อนซ่อนเล่ห์กล
กลบเลศนัยเหตุผล.................ผิดแผกจนสับสนพลัน
เพียงร่างอันล้ำเลอ.................หลงพลั้งเผลอละเมอครัน
คงขย้ำเข้าห้ำหั่น....................หาญข่มขวัญครั่นเรรวน ฯ
..๏ แล้วเขี้ยวจึงขบร่าง..........เล็บคมบางเข้าขีดข่วน
คุกคามจนกำสรวล.................ซึ่งทบทวนแสนทุกข์ใจ
เจ็บปวดรวดร้าวแล้ว...............ฤๅคลาดแคล้วผองเภทภัย
เพียงพลั้งพลาดเผลอไผล......ผูกพันไว้จวบวายปราณ ฯ
..๏ ปรุงแปลงแต่งลวดลาย.....หลากเล่ห์ร้ายล้วนเหี้ยมหาญ
หากติดจิตรการ......................เกรงพบพานผองภาพลวง
เลวร้ายรุมล่อหลอก................ราวเมฆหมอกบังแดนสรวง-
สุริยันจันทร์ดาวดวง................ดับโชติช่วงสิ้นเฉิดฉาย ฯ
..๏ ชั้นเชิงอันฉ้อฉล................เฉกเล่ห์กลบนลวดลาย
รำลึกพิษเหลือร้าย..................แล้วมุ่งหมายเข้าบีฑา
แทงทิ่มจิ้มเล็บเขี้ยว................ความแสบเสียวเสียดอุรา
ร้อนรนทนทรมา......................หมดปัญญาจักแก้ตัว ฯ
..๏ ตราบตรองมองลายลักษณ์....รอยจำหลักอย่างถ้วนทั่ว
แท้จริงสิ่งน่ากลัว......................กลับเกลือกกลั้วสิ่งโสภี
ผองภาพอันซับซ้อน.................ซึ่งซุกซ่อนความบัดสี
สิ่งใดใครเห็นดี........................ดูโดยพลันมีปัญญา ฯ
..๏ แยบยลบนรูปลักษณ์.........รอยจำหลักล้วนลักขณา
ในความงามโสภา...................เพียงฉาบทาด้วยชั้นเชิง
เชาว์ใช้อย่างลึกซึ้ง.................เสพย์สิ่งหนึ่งซึ่งบันเทิง
ทบทวนอย่าหลงเหลิง.............แลรื่นระเริงในลวดลาย ๚ะ๛