.ว่าจะอยู่ที่นี่..สักปีหนึ่ง ..พอล่วงถึงวันที่เข้าปีสอง ...มีหลายอย่างทำไม่หมดต้องทดลอง ....จึงจำต้องจดจ่ออยู่ต่อไป .....กาลเวลาเจ้าเอยล่วงเลยผ่าน ......ลุถึงวาร- ดิถีขึ้นปีใหม่ .......บางวันเริ่มสับสนกังวลใจ ........เมื่อมีใครถามหา "อนาคต" ........."จะอยู่เพื่ออะไร?" ใจเราถาม ..........ฝันงดงามปานใดใจกำหนด ...........ไขว่คว้าหวังรางเลือนเหมือนประชด ............ยังเก็บกดบางสิ่ง..ไม่นิ่งพอ ............ปณิธานครั้งใหม่ตั้งใจว่า ..............สักปีหน้าได้ไหม..ใจมันขอ ...............อนาคตจดจำคำว่า "รอ" ................กลายเป็นอนางออยู่ต่อไป ..................ฝันเจ้าเอยฝันคว้างกลางอากาศ ...................กี่ครั้งวาดก็เพียรมาเขียนใหม่ ....................กี่ครั้งที่ฝันดับกับหัวใจ .....................ฝันกี่ครั้งก็ได้...ไม่ต้องนับ ......................จวบจนถึงวันนี้..หกปีกว่า .......................วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ .........................หลากเรื่องราวร้ายดีที่ได้รับ ...........................คงคุ้มกับ"ตีนกา" ที่มาเยือน
11 เมษายน 2549 05:46 น. - comment id 570881
สำหรับครูใหญ่ค่ะ มีภาคสอง แสดงว่าต้องมีภาคต่อไปอีก จะรออ่าน และ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้ ... สำนวนแบบหนังเลยค่ะ
11 เมษายน 2549 07:29 น. - comment id 570888
......................จวบจนถึงวันนี้..หกปีกว่า .......................วันเวลาผ่านไปไม่หวนกลับ .........................หลากเรื่องราวร้ายดีที่ได้รับ ...........................คงคุ้มกับ\"ตีนกา\" ที่มาเยือน ชอบจังเลยค่ะบทนี้ คิดว่าคงจะคุ้มค่ะ
11 เมษายน 2549 07:38 น. - comment id 570894
คุณครูตัวใหญ่ในโรงเรียนเล็ก .. อนางอ .. แปลว่าอะไรคะ คิดว่าคงต้องติดต่อป่าไม้เรื่องบ้านพักด้วยค่ะ
11 เมษายน 2549 07:59 น. - comment id 570904
คันนายังไม่ตรงเลย นับประสาอะไรกับ อนาคต ใช่มั้ยครับ คุณครู เขาเรียกรอย ประสบการณ์ ไม่ใช่รอยตีนกา ฮาฮา
11 เมษายน 2549 09:51 น. - comment id 570937
ภาคสอง มีรอยตีนกามาเยือน เอ...แล้วภาคสาม สิเป็นอิหยังน้อ มายาม
11 เมษายน 2549 10:58 น. - comment id 570955
ครูใหญ่..ไม่ใช่ตีนกาหรอก...ลักยิ้ม มันย้ายที่อยู่นะ...
11 เมษายน 2549 11:01 น. - comment id 570958
สอย สอย อะน่าคต อะน่างอ อิอิ \" อนางอ \" เป็น future tense ของ \" อนาคต \" แมนบอคู่ใญ เพราะวากอนอิหยังมันสิง่อ มันต่องคดกอน สอย สอย .....
11 เมษายน 2549 11:03 น. - comment id 570962
มื่อกี้นี่ฟ่าวโพด เล้ยพิ่มพ์ซือพิด แมนข่อยยูเด้อ Mo = MomMamSan
11 เมษายน 2549 11:37 น. - comment id 570978
หกปีผ่านไปไวเหมือนโกหก...อยู่ต่อสัก10ปีเป็นอย่างน้อยครับอาจารย์....ศรีสะเกษยังคอยครับ
11 เมษายน 2549 13:43 น. - comment id 571013
น่าปิติใจ น่าภาคภูมิใจนะคะ ที่ได้ใช้สมองสองมือสร้างกรรมดี ซึ่งในชาติหนึ่งนี้ จักตามติดให้ดวงจิตใสไสวว่าง พร่างพราวด้วยแรงบุญค่ะ ศรัทธารัก ศรัทธานัก
11 เมษายน 2549 15:12 น. - comment id 571033
ถ้ามีความสุขก็จงอยู่ต่อไปค่ะครูใหญ่ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
11 เมษายน 2549 19:19 น. - comment id 571084
ผมจำได้เลย สมัยมีกีฬากลุ่ม ถ้าเป็นฟุตบอล บอลเล่ หรือกีฬาที่ต้องใช้คนเยอะๆ บ้านตานวนจะแพ้ประจำเลย แต่ถ้าเป็นวิ่ง..ตานวนพอได้มีลุ้นเหรียญ บางครั้งที่ตานวนเขาบอกว่า ป. 6 มีคนเดียว ผมก็นึกไป งั้นนักเรียนชั้น ป. 6 คนนั้นต้องเป็นคนเก่งแน่ๆ เพราะเขาสอบได้ที่หนึ่งประจำ ตอนที่เรียนขยายโอกาส ม.1 - ม.4 เพื่อนที่ตานวนมีมาเรียนอยู่หลายคน ผมจำชื่อไม่ค่อยได้ แต่ลองไล่ดูดีกว่า-- 1.ไอ้วัน 2. นวน (เป็นผู้หญิง) 3.จำได้สองคน สมัยผมเรียนประถมผมเคยร้องไห้ตามอาจารย์ที่ย้ายนะครับ
11 เมษายน 2549 20:18 น. - comment id 571094
เพื่ออนาคตของชาติ สู้ต่อไปค่ะ..
11 เมษายน 2549 22:36 น. - comment id 571123
อิอิอิ น่ากลัวนะทีนกา กลัวมันมากๆ เลย อิอิอิ แวะมาเยื่อนหนุ่มอีสานใต้ ซำบายดีเด้อ... สงกานต์ไปเที่ยวไหนหนอ ?
12 เมษายน 2549 12:34 น. - comment id 571237
สวัสดีค่ะ คุณครูใหญ่ ทั้งภาคหนึ่ง และภาคสอง สนุกไม่แพ้กันเลยค่ะ ชักจะติดใจแล้วสิคะ ^^ ชื่นชมค่ะ บทกลอนทั้งไพเราะและสร้างสรรค์ ^^ ขอสมัครเป็นลูกศิษย์ได้มั้ยคะเนี่ย
12 เมษายน 2549 15:36 น. - comment id 571306
สวัสดีค่ะคุณครูใหญ่...แวะมารดน้ำวันสงกรานต์ค่ะ......
24 เมษายน 2549 17:05 น. - comment id 573132
ฝันทั้งหลายแหล่ ก็ดีกว่าคนไม่ฝันอะไรเลย ฝันก็เป็นแรงจูงใจในการทำงานอย่างหนึ่งเด้อ อาจารย์
27 มิถุนายน 2549 17:47 น. - comment id 586718
ไม่ได้อ่านนานมากแล้ว คงจะสบายดี ............. กลับมาเพื่อคิดถึงรึปล่าว
9 กันยายน 2549 04:10 น. - comment id 604674
:]