อันความสุข อยู่กับใจ ใช่ใครเล่า ด้วยปัดเป่า ตัวทุกข์ ลืมขื่นขม ด้วยสติ นำจิต อันระทม คลายตรอมตรม หมองไหม้ เพราะปัญญา ขาดสติ นำพา มาซึ่งทุกข์ มิพบสุข ห่างหาย ใจค้นหา หัดทบทวน ตั้งจิต พิจารณา เหตุตรงหน้า ด้วยจิต สติพลัน สติมา สมาธิ และปัญญา มิหนักหนา เพียรฝึก ให้หมายมั่น ปัญญาเกิด สุขจะเลี้ยว มาตามกัน เป็นรั้วกั้น ตัวทุกข์ สุขใจเอย แต่งเมื่อ 26 มีนาคม 2549 วาระ : สนทนาธรรมเรื่อง ความสุข ณ วัดญาณเวศกวัน นครปฐม
noomint 27 มี.ค. 2549 01:48 น. - ID 87980 
1470
0
0
28 มีนาคม 2549 12:54 น. - comment id 568882
การสนทนาธรรมทำให้จิตใจสงบนะคะ อนุโมทนาบุญด้วยคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
