อันมารดาเป็นครูผู้สอนแต่ตอนต้น แม่ทุกคนอุดมพรหมวิหาร แม่มีเมตตากรุณามุทิตาการ แม่มีญาณอุเบกขาเป็นอารมณ์ แม่หวังบุตรธิดาอย่าขื่นขม แม่กับลูกผูกมิตรจิตชื่นชม แม่จึงสมภาษิตมิตรในเรือน
25 มีนาคม 2549 23:30 น. - comment id 568524
หุหุหุ มีเพลงประกอบด้วย เล่นซะแต่งกลอนตอบไม่ออกเลย หุหุหุ เป็นอันว่าดีครับ...
26 มีนาคม 2549 08:11 น. - comment id 568548
มาอ่านด้วยความชื่นใจและระลึกถึงพระคุณบิดามารดา... ขอให้น้องบัวมีความสุข สมบูรณ์ในพลังใจ และเปี่ยมพร้อมด้วยสติและปัญญานะคะ
26 มีนาคม 2549 11:53 น. - comment id 568566
ขอบคุณ คุณธนา ค่ะ ที่มาเยี่ยมบัว ที่บัวใส่ดนตรีลงไปเพราะบัวจะได้ไม่เศร้า บัวอยากตอบแทนพระคุณแม่แต่ก็ไม่มี แม่จากบัวไปตอนบัว 4 ขวบยังดีที่บัวก็ได้กินนมแม่ สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว ขอบคุณค่ะที่พี่แก้วมาให้กำลังใจบัว บทกลอนของพี่แก้วเป็นคำสอนสำหรับบัวได้ดีค่ะบทกลอนพี่แก้วเป็นคติสอนใจได้ดีมากค่ะขอบคุณน่ะค่ะพี่ดอกแก้ว
27 มีนาคม 2549 09:56 น. - comment id 568660
มิตรเรือนใจที่ดีที่สุดเลยนะคะ จะกราบคุณพ่อคุณแม่เผื่อนะคะ
27 มีนาคม 2549 12:36 น. - comment id 568697
แวะมาเยือนบ้านคุณบัวครับ... ผมเชื่อเช่นที่คุณเขียนครับ และมั่นใจว่าคุณแม่คุณก็เป็นเช่นที่คุณเขียน... เราต่างมีวาสนามาดูโลก เพราะความรักจากท่านครับ... สุขภาพกายแข็งแรงนะครับ