เพียงเมื่อความอดทน..เดินทางมาถึงปลายทาง

ราศีตุลย์

เช้าวันหนึ่งของการเดินทาง..
หาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไม....หัวใจรู้สึกล้ามากกว่าที่เคยเป็น
...จะกล่าวหาว่าชีวิตไม่มีใครก็ไม่ใช่
ยังมีและยังคงเป็น...แต่เหมือนไม่มีกำลังใจ
ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในใจรึปล่าว
หรือเป็นเพราะเหตุผล....
ความอดทนที่จะรับฟังอีกฝ่ายมันลดน้อยลง
..น้อยลงซึ่งบางครั้งเหมือนไม่เหลือเลย
..พยายามหาเเหตุผล...ของความคงมั่น..
เมื่อวันเวลาผ่าน..ทุกคนมีเหตุผลเข้าข้างตัวเองได้เสมอ
เริมที่จะทำตามใจตัวเองมากขึ้น.....
โดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายจะรู้สึกดีหรือไม่....
....มันเป็นเรื่องราวแสนจะธรรมดาของชีวิต
คงไม่มีใครอยากให้อะไรๆเปลี่ยนแปลงไปจากที่เป็นอยู่
การโอบประคองชีวิตของกันและกัน
น่าจะเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด.....
นี่กระมัง...เป็นเหตุผลให้เช้าวันนี้
เป็นเช้าที่เริ่มต้นทำงานอย่างล้ามากเหลือเกิน.....
ดูเหมือนบางครั้ง...หัวใจร้องไห้
...หากทำได้ จะเดินทางกลับไปตักตวงเอาวันก่อนเก่า
กลิ่นอายของความอบอุ่น...จากสองตา..สองมือที่โอบกอด
ไม่ต้องมีเหตุผล..ไม่ต้องมีข้อขัดแย้ง
ความรักยังเกิดขึ้นได้.....ยังคงมั่น ยังคงอยู่..
.....เพราะเพียงแค่หลับตา  นึกถึงวันก่อนเก่าเพียงนิด
กลิ่นอายของความอุ่น  อ่อนโยน ยังเติมพลังให้กับชีวิตได้
...แล้วถ้าหากว่าวันนี้...เป็นเหมือนวันก่อนเก่าได้
การเดินทางในเช้าของวันนี้  ..คงไม่ล้า..อย่างที่เป็น