มนต์มาร

เจ้าพานทอง

หมดแล้วยังมนต์ขลังที่ฝังลวง
มนต์ที่หน่วงบ่วงร้ายขายความฝัน
มนต์ที่กดหดหัว...ที่กลัวกัน
มนต์ชั่วชั้นมนต์บรรลัย...ขอไถ่ลา
คนหมื่นหลายมิได้รู้...ชูสติ
หลงดำริหลอกใช้ให้ใฝ่หา
เขาครองอยู่โปรดดูนิดสะกิดตา
เพียงเงินหน้าก็บ้าเห่อเผลอหลงกล
เขาขายฝันบรรเจิดเกิดประโยชน์
แย่ที่โคตรโฉดฉินได้กินผล
ชาวบ้านไกลไม่ประสา...ไม่กล้ายล
เป็นแค่คนทนเทวษ...ไม่เอ็ดอึง
เขาโกงชาติขาดจริยธรรมแล้ว
แต่คนแคล้วคลาดรู้ดูไม่ถึง
รับแต่เสียงโทรทัศน์ที่ดัดดึง
ไม่รู้ซึ้งถึงกลไกข้างในปลอม
คนเลยยังตั้งต่อขอหนุนเขา
เพราะมัวเมาเดาไม่รู้อยู่ในกล่อง
ไม่เปิดตาพาใจให้เบิกมอง
ว่าเขาทำอย่างช่ำชองสนองตัว
ขอเถิดหนาตาเราอย่าเฝ้าปิด
เปิดสักนิดคิดสักหน่อยอย่าปล่อยหัว--
ให้ถูกลากถากไปไม่รู้ตัว
โปรดรู้ชั่วที่พัวพันอันตราย
ลุกขึ้นใหม่อย่าให้เขาเอากรอกหู
ลุกขึ้นสู้ดูวิเคราะห์ให้เหมาะหมาย
อ่านเอาเองเก่งกระจ่างทางประกาย
ยังไม่สายถ้าได้ทำ...อย่าซ้ำลวง
สื่อไม่สื่อ...มือไม่เห็นขึ้นเข่นข่ม
จึงติดตมจมปลักที่หนักถ่วง
รับข้อมูลหนุนฝ่ายเดียว...ไม่เหลียวทวง
จึงติดตำกรรมบ่วงทุกช่วงไป
พอเสียทีจากนี้ขอรี้หลบ
ไม่ประสบมนต์มารมุ่งขานไข
ขจัดสิ้นพวกกินชาติให้ปราศไป
ประชาธิปไตยได้ออกนอกกะลา