หน้าส่วนตัว
คืนนี้ความทรมาน...ช่างนานยาว
ความรู้สึกรุมเร้า...จนหนาวเหน็บหัวใจ
คืนนี้สายลมบรรเลง...เหมือนดั่งเสียงเพลงคนร้องไห้
เคว้งคว้าง...อ้างว้าง...หวั่นไหว กับหัวใจที่เปื้อนน้ำตา
เหม่อมอง...ดาวดวงเดิมของเรา
ก็ไม่เห็นสวยเหมือนวันเก่า...มีแต่ดาวที่ทอแสงเหงา ๆ เต็มท้องฟ้า
สัมผัสได้เพียงแค่หมอกควัน.....กับภาพฝันที่กำลังเลือนลา
แสงจันทร์ที่เคยนวลตา.....ก็กลับเห็นเพียงหยดน้ำตาของตัวเอง
mono 10 ม.ค. 2545 15:50 น. - ID 8693 
927
6
0
10 มกราคม 2545 17:27 น. - comment id 29699
ในห้วงเวลาแห่งความปวดร้าว ข้าต้องการใครสักคนที่เข้าใจ คอยปลอบใจ และห่วงใย...
10 มกราคม 2545 17:27 น. - comment id 29701
เศร้าอะไรมาใช่ไหม จะเป็นไรหากมันคือปัญหา คืนแสนเหงาก็ลงนอนพักกายา เพื่อเริ่มต้นวันดีกว่า...วันพรุ่งนี้ เสี้ยวก็เคยเศร้าอย่างนี้เหมือนกันนะ แต่พอสว่างเมื่อไหร่ ไฟในตัวมันก็ทำงานต่อ เป็นกำลังใจให้นะคะ
10 มกราคม 2545 21:27 น. - comment id 29732
คืนหม่นฟ้าหมองร้องไห้ เดียวดายราวไร้ใครปลอบฝัน เคยคิดไหม..อดทนรอตะวัน ฟ้าฝันเปลี่ยนสี ไม่เหมือนเดิม!
10 มกราคม 2545 23:36 น. - comment id 29744
เพราะใจเหงาปวดร้าวดาวเลยหม่น จิตอับจนเลยไม่สนอะไรสวย หัวใจมันไร้ที่กระชุ่มกระชวย ยิ่งดึกด้วยช่วยให้กระวนกระวาย
11 มกราคม 2545 02:00 น. - comment id 29754
มาปลอบใจจ้า..... อะนะ...
11 มกราคม 2545 12:18 น. - comment id 29804
ธรรมดาของความรักสุขดาวก็งามเศร้าดาวก็หม่น.....ขอรับ
11 มกราคม 2545 17:01 น. - comment id 29870
สรุปว่า mono ยังชอบเขียนกลอนเศร้าเหมือนเดิม....งั้นเราก็จะตามอ่านเหมือนเดิมนะ...ha ha
11 มกราคม 2545 17:30 น. - comment id 29874
ค่ำคืนเหงามักยาวนานเสมอ เช่นเดียวกับความทรมาน ที่ไม่เคยจากไปง่ายๆ ไม่เหมือนกับความรัก...ที่ผ่านเข้ามาแล้ว มักจากไปเร็ว แค่เพียงพริบตา เศร้าทุกวันเลยนะ โมโน T_T งืออ...อ่านแล้วเศร้าไปด้วย
11 มกราคม 2545 18:09 น. - comment id 29886
ก็ชอบอ่านกลอนเศร้า พอได้เขียนกลอนเหงา ๆ เศร้า ๆ ก็รู้สึกว่าได้กลับไปสู่บรรยากาศเดิม ๆ แม้จะไม่ได้เศร้า แต่ก็คิดว่าคงถ่ายทอดได้ดีกว่ากลอนอย่างอื่นจ้า....ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจและติดตามนะจ้ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
