โอ้โลกเราเป็นดั่งเช่นควันไฟ เผาผลาญใจให้มอดทุกวิถี อีกเมื่อไรเล่าจักพบวิธี ทางชีวีพบวันสุขมาเยือน ทั้งฝุ่นควันมลพิษรายล้อมโอบ ทั้งทุกข์โศกเสกใจให้เปลี่ยนผัน เปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างมืดมัวพลัน อยากให้เป็นเพียงฝันอย่ากลับกลาย ประการแรกโลกร้อนเพราะใจมนุษย์ ช่างเหลือสุดเหลือแสนถึงแสบสัน ทำร้ายได้ซึ่งคนที่หวังดีกัน ยากจะผันเปลี่ยนได้ในอารมณ์ ความซื่อสัตย์ยุติธรรมนั้นหายาก คงลำบากเหลือหลายคล้ายเวหา อยากจะจับอยากจะต้องคงไกลตา อยากจะหาคงแทบน้ำตานอง ประการสองฝุ่นควันมาย่ำกราย คงหลากหลายการกระทำบังความใส บังจิตใจผ่องแผ้วคว้างทิ้งไกล ที่วาดไว้คงดับเพราะคนทำ เหลือเพียงความเศร้าสร้อยประดับจิต เจ็บทั้งใจทั้งชีวิตก็เปลี่ยนผัน ลืมคิดถึงสิ่งที่ก่อขึ้นกัน ยากเปลี่ยนผันกลับมาสวยดังเดิม
26 ตุลาคม 2549 15:30 น. - comment id 619578
มันเป็นเรื่องที่ต้องยอมรับ
28 ตุลาคม 2549 11:05 น. - comment id 620449
อยู่ที่มนุษย์ทุกคนที่จะช่วยกันทำให้โลกตั้งตรงเหมือนเดิม .........................................................................
4 พฤศจิกายน 2549 10:34 น. - comment id 623305
เราเองนะ ..............................