ใบ

หนุ่มอุบล

       ก่อกิ่งก่อกิ่งก้าน                อวดชม
เขียวสลับเหลืองผสม                ขอบริ้ว
ลำต้นอวดต้านลม                      ดำดั่ง เดือนมืด
เจ้าอ่อนไหวระวัดพริ้ว                 กี่ร้อนกี่ฝนจาง
        บางใบบอกก่อนนั้น            อยู่ป่า
เคยสูดกลิ่นบุพผา                       ค่ำเช้า
เช้านี้กี่ควันมา                            โถมถั่ง
กี่ค่ำกระหน่ำเคล้า                       บอบซ้ำระกำใบ
        บางใบกล่าวอวดอ้าง           ก่อนเก่า
หมู่วิหคผกผินเฝ้า           เกี่ยวก้าน                                                
ตอนนี้มิมีเงา                              แม้หนึ่ง
เสียงแผดแผดเสียงสะท้าน          คระครื้นครืนครืน
        ครืนครืนรถผ่านพ้น              อีกคัน
เจ้าหยัดยืนฝืนยัน                         หยัดยั้ง
ยังหยัดอยู่จวบวัน                         ฝนชะ  ล้างคราบ
ยิ่งแกร่งยิ่งกว่าครั้ง                       อยู่พื้นแห่งป่าไพร
        บางใบอ่อนอ่อนหล้า            หล่นใบ
ลาเพื่อนจากป่าไพร                      หลับแล้ว
ผลิออกผลิรุ่นใหม่                        แทนทด
อยู่ป่าปูนป่าแก้ว                            ผลิเลี้ยงทั่วทุกชน