เราไม่อยากเชื่อว่า.. เพราะเป็นทุกข์จากความรัก...หรือเพียงเพราะไม่สมหวังในรัก ทำให้ทุกคนเข้ามาเขียนบทกลอน ......ดูจะไม่เป็นการทำร้ายความรู้สึกที่เรียกว่ารักหรอกหรือ......... ...พยายามจะเข้าใจ... ให้กำลังใจ..กับหัวใจทุกดวงที่คิดว่าตัวเองมีทุกข์...... อยากให้ทุกคนรู้สึกเป็นสุขทีได้รัก.. มากกว่าการอยากเป็นสุขกับการที่ถูกรัก. เพราะการที่รู้สึกรัก...มันใช้หัวใจของเราเอง.. เราสามารถบังคับบัญชาหัวใจเราได้..เพราะเขาเป็นสมบัติในกายเรา ....แต่หัวใจเขาคนอื่น..ที่เราอยากบอกว่า..อยากจะถูกรัก มันต้องใช้หัวใจของใครสักคน.. ที่จะต้องยอมพร้อมที่จะเสียสละหัวใจทั้งดวงของเขา เพื่อที่จะรักเรา......... เราเชื่อว่าไม่มีใครบังคับหัวใจใครได้...... เพราะหัวใจของใครคนอื่น....ไม่ใช่สมบัติของเรา.. ที่จะคอยบัญชาการให้เขาใช้มันรักเราได้ตลอดไป. มันจะง่ายกว่ามั๊ย..ถ้าเราเพียงแต่ใช้หัวใจเรารัก และพยายามรู้สึกให้ได้ว่าเป็นสุขที่จะได้รัก. ............ ถ้าเราทำได้......โลกของเราจะไม่มีสีหม่นเทา ...จะไม่มีช่องว่างให้ความเศร้า..เหงา หรือเจ็บได้ย่างกรายเข้ามาได้ มันเป็นความตั้งใจจริงอย่างหนึ่งของเรา.. ที่จะพยายามทำให้ได้อย่างที่เขียนออกมา.. ................................................... เชือมั๊ย...เขียนได้...พูดได้... ทำทีว่าแกร่ง..มีอุดมการณ์ที่อหังการ์.... .....แต่ทว่าในบางเวลา.....เคยก้มหน้าซบกับดิน แล้วร้องไห้....กับโชคชะตา..ชีวิต....ทั้งๆที่ไม่มีน้ำตาจะไหล เพราะพยายามบังคับให้มันไกลเข้าไปข้างในให้หมด.. ไม่ให้ใครเห็นได้ ..แม้แต่ฟ้า..นก..หรือดวงดาว.. จะได้ดูเหมือนว่าเข้มแข็งยิ่งนัก.............. ความรักที่โหดร้าย...ความเจ็บปวดที่เคยเจออย่างบ้าระห่ำ.. มันเคยทิ่มแทง...จนสายเลือดของความเจ็บทอดไหล ไปตามทางเดินของรัก.......... แห้งเกรอะกรัง...บาดแผลไม่เคยลบ....... แต่ชีวิตยังยิ้มได้..ยังคงต่อสู้ได้.... ภายใต้หน้ากาก..ที่บอกกับทุกๆคนว่า.....ความรักยังคงงดงาม มันงดงามจริงๆ.....งดงามยิ่งกว่าชีวิตหนึ่งที่เคยมอบให้กับชีวิตหนึ่ง... ไม่มีวันสูญสลาย........ถึงแม้ความรักจะทำลายความหวังทั้งหมดของชีวิตไปแล้ว .................. แต่ทั้งหมด...เราจะไปโทษว่าเป็นเพราะความรัก..ก็คงจะไม่ได้ เพราะทุกอย่างที่กิดขึ้นเป็นเพียงเพราะว่าเกิดจากตัวเรา .....ประคองความรักไม่ได้..ใช้ความรักไม่เป็นต่างหาก จึงสมควรแล้วที่เราจะได้รักเพียงแค่การได้รัก..ไม่ใช่ถูกรัก .. เพียรเก็บความทรงจำดีๆ...ที่เคยรู้สึกว่าถูกรัก ไม่ให้มันสูญสลายไปกับกาลเวลา.. เพื่อจะได้เอามาเติมเต็มความสุข..ที่เป็นเพียงคนที่ได้รัก เราคิดว่า...แค่นี้มันก็ทำให้ชีวิตเรามีคุณค่าเกินพอ... คุณเห็นด้วยกับเราบ้างไหม
ราศีตุลย์ 6 ก.พ. 2549 00:38 น. - ID 86154 
3698
3
0
6 กุมภาพันธ์ 2549 07:50 น. - comment id 558550
.. เรนเป็นกำลังใจ ให้คุณนะคะ..
6 กุมภาพันธ์ 2549 08:49 น. - comment id 558566
เราคงไม่สามารถบังคับจิตใจของใคร ให้เขามารักเราได้ แค่เพียงได้รักเขาก็คงจะมากพอแล้ว สำหรับเรา
6 กุมภาพันธ์ 2549 11:00 น. - comment id 558578
เชื่อนะคะว่าเราบังคับใจใครให้เขามารักเราไม่ได้ แต่เราบังคับใจเราได้ บัญชาการกับใจเราเองได้ แล้วเราก็มีความสุขหากจะรักใครสักคนสุขที่จะเป็นคนที่รักเรา ไม่ใช่คนที่ถูกรัก แต่อุดมการณ์บางครั้งก็แพ้ความต้องการในส่วนลึกที่ร่ำร้องอยากจะได้รักนั้นตอบ...คุณว่ามั้ย
6 กุมภาพันธ์ 2549 16:22 น. - comment id 558695
สวัสดีค่ะ เข้มแข็งไว้นะค่ะ ทุกอย่างจะผ่านพ้นไปด้วยดี มีหลายครั้งที่มะกรูดเจอปัญหาคล้าย ๆ คุณ แต่ไม่มีใครช่วยเราได้ เราต้องช่วยตัวเอง และคิดถึงคนรอบข้างให้มาก ๆ ทุกคนเป็นกำลังใจให้เรา... ขอให้คุณผ่านพ้นไปได้ เป็นกำลังให้คุณนะค่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2549 16:27 น. - comment id 558698
เคยคาดหวังกับคนหนึ่ง จนจะฝากชีวิตไว้ แต่เขาทำลายทุกอย่าง แต่เราต้องยืนขึ้น ลุกขึ้น แม้จะเจ็บปวดมากเพียงใดก็ตาม... เรายังมีลมหายใจที่เป็นตัวเราเอง... เราต้องอยู่ได้ด้วยตัวนะค่ะ.... ความรักยังคงสวยงามนะค่ะ มะกรูดเชื่ออย่างนั้น... อ่านข้อความคุณแล้วทำให้คิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมา เมื่อไม่นานนี้เอง แต่จะไม่เจ็บกันมันแล้ว เพียงพอแล้ว เพราะเราต้องก้าวต่อไป...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
