ฝนเอยฝนพรำ เมฆลอยคล้อยต่ำด้วยฉ่ำฝน ฟ้าแลบแปลบปลาบทาบสกนธ์ รังสีสุริยนก็เขินอาย ลมเย็นพัดเย็นยะเยือกยิ่ง เมฆน้อยลอยกลิ้งเป็นสายสาย ฝนกระหน่ำระส่ำพรรณราย ดั่งจะหมายทำลายปฐพี ครั้นเมฆสลายหายวับกับลมฝน ตะวันหม่นก็เริ่มส่งสุรีย์ศรี ดั่งชีวิตของเราก็เท่านี้ มีทั้งร้ายทั้งดีทุกชีวา
สร้อยแสงแดง 4 ก.พ. 2549 21:39 น. - ID 86103 
1388
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
