สำนึกถึง "วันเกิด" . . .

Mr.yoda

งานวันเกิดยิ่งใหญ่ใครคนนั้น
                            ฉลองกันในกลุ่มผู้ลุ่มหลง
                            หลงลาภยศสรรเสริญเพลินทะนง
                            วันเกิดส่งชีพสั้นเร่งวันตาย
                                     อีกมุมหนึ่งซึ่งเหงาน่าเศร้าแท้
                            หญิงแก่แก่นั่งหงอยและคอยหาย
                            โอ้ . . . วันนั้นเป็นวันอันตราย
                            แม่คลอดสายโลหิตแทบปลิดชนม์
                                      วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่
                            เจ็บท้องแท้เท่าไหร่มิได้บ่น
                            กว่าอุ้มท้องกว่าจะคลอดรอดเป็นคน
                            เติบโตจนบัดนี้นี่เพราะใคร
                                       แม่เจ็บเจียนขาดใจในวันนั้น
                            กลับเป็นวันลุกฉลองกับผ่องใส
                            ได้ขีวิตแล้วก็หลงระเริงใจ
                            ลืมผู้ให้ชีวิตอนิจจา
                                       ไฉนจึงเรียกกันว่า"วันเกิด"
                             วันผู้ให้กำเนิดจะถูกกว่า
                             คำอวยพรที่เขียนควรเปลี่ยนมา
                             ให้มารดาคุณเป็นสุขจึงถูกแท้
                                        เลิกจัดงานวันเกิดกันเถิดหนา
                             ควรที่จะคุกเข่ากราบเท้าแม่
                             ระลึกถึงพระคุณอบอุ่นแท้
                             อย่ามัวแต่จัดงานประจานตัว