ชีวี......หนึ่งมีซึ่งเพียงหนึ่งเดียว แสน....เปล่าเปลี่ยวเหี่ยวแห้งแล้งสิ่งฝัน สั้น......มิเหลือไร้ที่เผื่อความสัมพันธ์ ...........ปีกแห่งฝันไร้ที่มั่นพลันสลาย เพียง.....ใจจรเที่ยวท่องล่องโลกกว้าง ฝัน........ที่วางทางที่ก้าวราวเดียวดาย ผีเสื้อ.....ฝันเจ้าผันตื่นทุกอย่างไร้หมาย ............ทุกข์มลายสุขสลายลมใต้ปีก...แห่งฝัน...เจ้าเอย
หนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา 18 ม.ค. 2549 09:22 น. - ID 85279 
1033
3
0
18 มกราคม 2549 09:32 น. - comment id 553907
หนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา ร่ายกลอนเศร้าเจ้าผีเสื้อที่ใฝ่ฝัน มองเพียงภาพที่ปลิดปลิวเพียงชั่ววัน ช่างแสนสั้นฝันผีเสื้อแสนเดียวดาย
18 มกราคม 2549 09:45 น. - comment id 553918
มาทักทายและมอบดอกไม้ไมตรี ยินดีต้อนรับ..สู่บ้านกลอน.. ตราบใดที่มีฝัน..ความหวังยังไม่สิ้น ด้วยความระลึกถึง
18 มกราคม 2549 12:47 น. - comment id 553953
อย่าให้ถึงร้อยปีจึงหายเหงา เพราะชีพเราอาจสั้นเกินฝันถึง ผีเสื้อเอย..ฝันใดที่ติดตรึง ขอเจ้าจง..บินให้ถึง..ซึ่งปลายทาง ยินดีต้อนรับสู่บ้านกลอน..เช่นกัน
18 มกราคม 2549 15:00 น. - comment id 553974
28 มกราคม 2549 09:17 น. - comment id 556177
3 กุมภาพันธ์ 2549 07:35 น. - comment id 557801
หนึ่งร้อยปีแห่งความเหงา...เจ้าอยู่ไหน ไยหัวใจเปล่าเปลี่ยวนัก.....จักถามหา หรือไร้ใจ....ไร้เยื่อใย......เคยมีมา จงรู้ว่า......เพื่อนคนนี้.......ที่ห่วงใย ................................ ....................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
