อันความโกรธโทษร้ายสองฝ่ายท่าน เข่นฆ่ากันให้อาสัญมันคือผล จงปล่องวางทางความคิดในจิตตน อย่าสับสนจนไร้ในสติ แค้นกันไปไม่จบสิ้นแผ่นดินโศก วิถีโลกวิโยคกรรมน้อมดำริ สงบใจใฝ่หาสมาธิ จงตรองตริสิท่านฉันขอวอน ความสงบพบแท้แก่ทุกสิ่ง โปรดจงทิ้งซึ่งมารผลาญใจร้อน อย่ายึดติดจะผิดพลาดผูกขาดตอน ใจจงผ่อนสู้สงบพบวิธี ความเปล่าว่างทางนั้นท่านจะสุข ไร้สิ้นทุกข์สุขกายใจในวิถี จงทำเถิดประเสริฐนักคุณความดี ท่านจะมีศรีสุขไร้ทุกข์ภัย
1231
5
0
14 มกราคม 2549 08:17 น. - comment id 553173
..สุขใด ฤา จะเท่าสุขสงบ .....นั่นคือแก่นแท้..ของความสุข โปรดติดตามกลอนบทต่อไป.. ..ขอคุณทุกท่านสำหรับทุกกำลงใจ..
14 มกราคม 2549 13:47 น. - comment id 553204
สุขใด ฤ จะเท่าสุขสงบ...ปล่อยวาง...งดงามค่ะ......
14 มกราคม 2549 14:52 น. - comment id 553213
(คอมเม้นท์แบบปล่อยวาง)
15 มกราคม 2549 14:03 น. - comment id 553315
..เรนอยากให้ผู้ใหญ่รู้.. เด็กเฝ้าดูอยู่ไม่ห่าง.. สิ่งไม่ดีรู้ปล่อยวาง.. มัย? ต้องอ้าง.. ผ่านมาก่อน.. แค่ความใส่ใจ..และให้ รู้เข้าใจ เอื้ออาทร.. ปล่อยวางอีโก้ร้อน.. ประสานสอนสื่อสายใย.. พังเส้นกั้นเพียงหัน..หา.. มอบเมตตามาอยู่ใกล้.. สื่อร้ายทำลายไกล.. สร้างสายใยให้ทุกคน.... เรนขออนุญาต.. หัดเขียนงานของเรนที่นี่นะคะ.. เรนขอบคุณคะ..
16 มกราคม 2549 21:16 น. - comment id 553569
อ่านแต่ทำตามไม่ได้ซักกะที ครูใหญ่เคยบวชที่วัดป่าหนึ่งเดือนเต็มครับ ปล่อยวางไปได้บ้างแต่ไม่หมด รู้สึกชีวิตก็มีอะไรดีขึ้นตั้งเยอะนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
