จะมีค่าแค่ไหนใครกำหนด จะเริงรสกำหนดมั่นให้หวั่นไหว ความสำคัญมันอยู่ภายในใจ เป็นความนัยให้คิดพิจารณา เปรียบดอกไม้ในมือโจรผู้ใจโฉด เพลิงพิโรธเผาอารมณ์จมตัณหา มิสนใจสิ่งสวยงามตามธรรมดา สนแต่หาพาความสุขด้วยมัวเมา แม้ดอกไม้งานงดหมดจดบริสุทธิ์ ก็เยื้อยุดเหยียบย่ำให้อับเฉา มิถนอมรักษาไว้ในลำเนา ปล่อยให้เฉาเหงาตายวายชีวัน เมื่อสูญสิ้นถวิลหาค่าดอกไม้ สำนึกได้ในตัวตนทนโศกศัลย์ ยามที่อยู่ดูไม่เห็นเป็นค่านั้น ยามจากกันเมื่อมันสายเสียดายจริง อุทาหรณ์สอนผู้คนก็มากมาย น่าเสียดายทิ้งความหมายทั้งชายหญิง ความสำคัญมั่นรักษาโปรดอย่าทิ้ง ความแน่นิ่งแน่นอนใจไม่ยืนนาน ก่อนจะสายเกินไปใจเศร้าหมอง คิดตริตรองมองใจให้คิดอ่าน ค่าอันใดใจรักปักษ์ดวงมาลย์ อย่าปล่อยกาลให้ผ่านพ้นจนนานไป เพราะทุกสิ่งจริงแท้ถือแก่กฎ คอยกำหนดกฎแห่งโลกวิโยคไหว ก่อนเวลาพากายวายโลกไกล สงวนคำทำไมกันให้มันตรม
19 ธันวาคม 2548 12:31 น. - comment id 547617
..ค่าแค่ไหน อยู่ที่ใจ..
19 ธันวาคม 2548 15:12 น. - comment id 547674
ค่าของคน อยู่ที่ ตนทำเอง ... ^_^
20 ธันวาคม 2548 08:23 น. - comment id 547857
แวะมาอ่านครับ..เด๋วจะเขียน..นกน้อยในมือลิง...อิอิ...
20 ธันวาคม 2548 13:09 น. - comment id 547925
มหาโจรโหนเด็ดเล็ดดอกไม้ มาถือไว้ยืนมองเหมือนของขวัญ แล้วยกขึ้นทัดหูให้ดูกัน เป็นไงชั้นสวยมั้ยยะคะขาเอย