จากเรือเล็กถึงลำสำเภาใหญ่ นับย้อนไปกระทั่งหลังยุคหิน พึ่งแรงลมท่องโลกราวโบกบิน เชื่อมแผ่นดินทุกแดนเป็นแผ่นเดียว เพียรหล่อหลอมความรู้สู่ทักษะ หมายชนะธรรมชาติที่กราดเกรี้ยว บนลำเรือลอยล่องท่องทางเทียว คนเก็บเกี่ยวประสบการณ์ผ่านเวลา อ่านแผนที่ทิศทางคุมหางเสือ ปรับใบเรือให้เหมาะเฉพาะหน้า ทั้งกระแสลม-น้ำร่ำเรียนมา มิใช่เพียงพึ่งพายถากรรม ฝ่าคลื่นแรงลมกล้าค้นหาฝัน แต่ละวันแต่ละคืนทุกข์กลืนกล้ำ แลกบทเรียนชีวิตไว้คิด-ทำ ปัญญานำสติเหนี่ยวเติมเชี่ยวชาญ มิปล่อยเรือลอยคว้างไร้หางเสือ ขอเพียงเหลือศรัทธา,ความกล้าหาญ ตราบลำเรือลอยล่องบนท้องธาร ย่อมพ้นผ่านเรื่องร้ายสู่ปลายทาง คืนที่ฟ้าเวิ้งว้างระหว่างค่ำ เรือหนึ่งลำแล่นฝ่าทะเลกว้าง หวังว่าก่อนกำหนดปลดระวาง สามารถสร้างสักตำนานทระนง อนุสาวรีย์วีรกรรมนักสำรวจ ที่รุ่นทวดลืมเล่าเราเลยหลง ลืมทุกเรือที่ล่มแล้วจมลง แม้ซากคงคู่ทะเลเวิ้งเวลา
18 พฤศจิกายน 2548 20:04 น. - comment id 538769
ร้อนไหมครับ :)
18 พฤศจิกายน 2548 23:08 น. - comment id 538828
ชอบวรรคนี้จังค่ะ \"ลืมทุกเรือที่ล่มแล้วจมลง\"
19 พฤศจิกายน 2548 08:35 น. - comment id 538859
.. มีเรือหนึ่งลำ .. มันล็อคหางเสือตัวเอง .. วิ่งมุ่งไปตาทิศทางที่ตั้งเข็มไว้ .. .. ด้วยความมุ่งมั่นตั้งใจ อดทน ฟันฝ่า .. .. ด้วยหัวใจเต็มร้อย แต่สุดท้าย .. .. ลำเรือก็เป็นเพียงสสารที่ต้องสิ้นสลายตามวัฎฎะ .. .. ตอนนี้เรือลำนั้นผุกร่อนใกล้สลาย .. .. ความมุ่งมั่นนั้นยังคงเต็มเปี่ยม .. แต่มันก็แล่นฝ่าคลื่นลมต่อไปไม่ได้อีกแล้ว .. ..
19 พฤศจิกายน 2548 11:50 น. - comment id 538915
อยากสร้างตำนานนักแล่นใบบ้างแล้วซิค่ะ อิอิ สวัสดีค่ะคุณลุง
19 พฤศจิกายน 2548 13:02 น. - comment id 538957
แวะมาทักทายค่ะ
19 พฤศจิกายน 2548 16:01 น. - comment id 539009
คืนที่ฟ้าเวิ้งว้างระหว่างค่ำ เรือหนึ่งลำแล่นฝ่าทะเลกว้าง หวังว่าก่อนกำหนดปลดระวาง สามารถสร้างสักตำนานทระนง . . . เอาใจช่วยในการสร้างตำนานนะคะคุณลุง หวังว่าในชีวิตนี้....จะสามารถสร้างตำนาน ของตัวเองบ้าง
19 พฤศจิกายน 2548 22:50 น. - comment id 539116
19 พฤศจิกายน 2548 23:20 น. - comment id 539124
เทียบเชิญไปสร้างตำนานการวิจารณ์ค่ะ : ) http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board4147.html
20 พฤศจิกายน 2548 23:04 น. - comment id 539402
ดีจังค่ะ.. ชอบ