มีเรื่องราวคราวคร่ำร่ำสุรา ถกปัญหาภาษาธรรมนำเอ่ยถาม เพียงหนึ่งถ้อยร้อยคำย้ำซึ่งความ ชี้แจงตามความจริงทุกสิ่งอัน เป็นถึงท่านมหาผู้กล้าแกร่ง ไม่มีแรงแฝงใดพาเปลี่ยนผัน ใยจึงไม่ละลดกำหนดมั่น สุรานั้นอันนารีที่พบพา ท่านมหาผู้กล้าแกร่งด้วยแรงธรรม ชี้แจงคำย้ำไปในภาษา ถึงจะรู้ดูหมดในตำรา มิได้หมายความว่านำทำได้จริง ผมรู้หมดแต่มันก็อดไม่ได้ ทำอย่างไรในเมื่อรู้ทุกสิ่ง คนธรรมดาค่าของใจไม่เคยนิ่ง จะให้ทิ้งความจริงไปได้อย่างไร เป็นมุขฮาพาตลกในวงเหล้า ความจริงเล่าเฝ้าคิดพินิจได้ แม้ผู้ผ่านพรรษาธรรมนำดวงใจ มิอาจแพ้ความใคร่ในใจตน แต่มิใช่ใครทุกคนเป็นเช่นนี้ คนที่ดีก็มีอยู่ผู้ฝึกฝน หากใจมั่นไม่หวั่นไหวในผู้คน ทิ้งสับสนค้นหาธรรมเพื่อนำใจ
956
2
0
14 พฤศจิกายน 2548 15:59 น. - comment id 537357
..นี่ละใจคน..เฮ้อ.
14 พฤศจิกายน 2548 18:34 น. - comment id 537383
ใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึง.... มันก็ต้องมีบ้าง อันนี้ก็พอทราบ แต่ว่าเจลไม่ค่อยชอบคนที่พูดว่าตัวเอง เป็นผู้ที่ตัดแล้วซึ่งกิเลสแต่กลับทำตัวแบบนี้ ถ้าอย่างนี้อย่าพูดดีกว่าว่าไหมคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
