วันนั้น...ฉันเฝ้าฝันเฝ้าสงสัย เมื่อโตไปจะได้เป็นเช่นไรหนอ แม่เลยสอนให้หัดเขียนกอ...ขอ...คอ... บอกว่าพอเติบโตใหญ่จะได้ดี วันนี้...ฉันพากเพียรเรียนขยัน เพื่อความฝันอันสดสวยสุดสุขี หวังไว้ว่าวันหน้าจะเปรมปรีดิ์ จะมั่งมีจะร่ำรวยด้วยเงินทอง อีกคนนับว่าญาติร่ำรวยมิตร ซ้ำสนิทรวยร่ำไมตรีสนอง ใจคิดคิดจิตใฝ่ใจลำพอง ไม่ตริตรองที่ร่ำรวยใช่รวยจริง ทรัพย์ทั้งหลายเมื่อชีพตายได้ดินกลบ ใช่จะจบได้จากไปพร้อมทรัพย์สิ่ง อีกเมื่อมีเงินทองผองพึ่งพิง แต่เมื่อทิ้งเงินทองผองมลาย จนบัดนี้...ฉันซึ้งดีฉันเคยบ้า แม่เคยว่าเคยพร่ำสอนมามากหลาย ทรัพย์สินนั้นล้วนเงินทองของนอกกาย ที่ควรหมาย คือใจแท้ แน่ใจคน
1150
4
0
5 ตุลาคม 2548 22:17 น. - comment id 523722
สิ่งสำคัญในวันนี้ในชีวิต ที่เฝ้าคิดเฝ้าแน่ใจไม่ไหลหลง คือความรักภักดีที่มั่นคง เฝ้าจำนงมอบให้แน่พ่อแม่เราแต่งได้ดีค่ะ
5 ตุลาคม 2548 22:32 น. - comment id 523728
5 ตุลาคม 2548 22:33 น. - comment id 523730
แวะมาอ่านแต่งได้ดีค่ะ เงินแค่กระดาษแผ่นหนึ่งเท่านั้น แต่น้ำใจนั้นสำคัญกว่าเป็นไหนๆ
5 ตุลาคม 2548 23:19 น. - comment id 523771
สวัสดียามดึกค่ะ ^^ วันนี้เพลียจัดเลย ทั้งสอบ ทั้งซ้อมละคร แหะๆ ขออนุญาตตอบสั้นๆเลยนะคะ ^^ คุณ ผู้หญิงไร้เงา... รักชายอื่นหมื่นใดในโลกหล้า ได้รับมาเพียงชอกช้ำและหวั่นไหว รักหญิงอื่นหมื่นแสนให้แค้นใจ มิสู้ได้รักพ่อแม่ไม่แค้นทรวงคุณ แม่จิตร...
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนค่ะ ^^ คุณ ไรไก่... ถึงแม้เงินจะเป็นแค่กระดาษแผ่นหนึ่ง แต่กระดาษแผ่นนั้น ก็ยังอยากได้ไว้อยู่ดีนะคะ แหะๆ เพียงแต่ว่าไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ก็อย่างที่คุณไรไก่กล่าวมานั่นแหละค่ะ น้ำใจที่ใสจริง สำคัญที่สุด ^^ ******** ขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านด้วยใจจริงค่ะ ^^ ********
7 ตุลาคม 2548 00:03 น. - comment id 524364
ไม่ว่าเป็นวันนี้หรือวันไหน อยู่ที่ไหนของเราจะกล้าแกร่ง :) เขียนมาอีกนะคะ
9 ตุลาคม 2548 00:41 น. - comment id 525233
ขอโทษ ปากกับใจรงกัน รึป่าว ที่เขียนกลอนสามหาวแห่ให้เห็น เชอะ หาว่าเงินนั้นก็คือกระดาษเป็น แล้วที่เห็น หาเงิน ตรา อ้าปากกิน นั้นคือไรใจข้าอยากขอถาม สันดาน ยาม สิ้นคิด จิตขีดผิดศีล นึกว่า ตอแหลออกมาพาเลิฟซีน ปากกัดตีน ถีบนั้น เอาไหมเธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
