ดั่งเรานั้น อยู่กัน คนละโลก มีทุกข์โศก แตกต่าง คนช่างฝัน สาระทุกข์ สุขดิบ เราต่างกัน เพราะจริงใจ เรานั้น มันต่างใจ ดื่มอำพันน้ำพิษเพียงฤทธิ์ร้าย คงดีกว่าเมามาย น้ำใจใส อยากเลอะเลือนลืมเธอเคยห่วงใย เพียงเพราะความเป็นไทย เราต่างกัน ฉันหวังว่าฉันมีซึ่งพี่น้อง มุ่งและหวังปรองดองสมัครมั่น จำแนกสิ่งแปลกปลอมอย่างเท่าทัน แต่คงเพียงภาพฝัน กั้นใช่ไหม? เมื่อเท้าฉันเปื้อนฝุ่นแห่งดาวโลก กลางสังคมแห่งโชคแนวทางใหม่ ถมเท่าไรถึงจะพอหนอจิตใจ สูงเท่าไหร่จึงจะถึงซึ่งไมตรี ผู้ฉลาดซ่อนตนบนหอคอย เมตตาคนบุญน้อย ซ่อนกระบี่ ถึงเวลาเชือดสังเวยบารมี ถือถ้วยแก้วบรันดี จิบเลือดคน เท้าฉันคงย่ำเดิน อยู่บนโลก หาดวงใจช้ำโศกเธอร่วงหล่น บนทางเท้าค่านิยมแบ่งชั้นชน หรือเธอหนึ่งอิทธิพล-ที่ครอบงำ ........................ 18/07/48 ธรรม ทัพบูรพา
3 กันยายน 2548 12:57 น. - comment id 511280
ขออภัย เพื่อนสมาชิกหากผมใช้พื้นที่มากในเวลานี้ เนื่องจากเว็บนี้มีการเก็บงานเป็นหมวดหมู่ดีมาก ผมจึงอยากโพสงานของตัวเองรวบรวมไว้ และในอีกวันสองวันที่จะถึงนี้ ผมจะต้องเดินทางไกล(ทำงาน) ทำให้อาจจะไม่สะดวกในการเข้ามาโพส จึงขอโพสเก็บงานในระยะนี้ ทางเว็บมาสเตอร์แจ้งว่าไม่ควรโพสเกินวันละ 5 บท จึงขออภัยเพื่อนๆ ในการใช้พื้นที่ ไว้ ณ โอกาสนี้ครับ
3 กันยายน 2548 22:14 น. - comment id 511380
..... ภาพน่ารัก กลอนก็งาม น่าอ่าน น่าติดตาม เขียนเก่งจังฮับเพ่ชาย