กลัวผูกพัน?.

เรไร


อาจผูกพันสิ่งใดในวันหนึ่ง
ห้วงคำนึงคงมั่นมิหวั่นไหว
ทุ่มเททั้งชีวิตและจิตใจ
 หากขาดไปคงตายวายชีวา
แค่ช่วงหนึ่งของวัยเราได้พบ
พึงประสบสิ่งใหม่ที่ไขว่หา
บางทีใช้นิดเดียวเสี้ยวเวลา
ปรารถนาเปลี่ยนไปได้ทุกที
เพราะทุกอย่างมากล้วนเป็นส่วนเสริม
คือส่วนเพิ่มเติมฝันวันสุขี
อาจเป็นบ้างทุกข์ตรมถมทวี
แค่ฤดีเกี่ยวกั้นกันไม่นาน
อย่าขยาดหวาดกลัวมัวยึดติด
อย่าได้คิดลุ่มหลงคงร้าวฉาน
อย่าได้สูญเสียใจอาลัยลาน
เพียงปล่อยผ่านเลยล่วงอย่าห่วงเลย
คิดเสียว่าดวงดีที่มีโชค
ถึงเศร้าโศกไปบ้างแค่วางเฉย
จะดีร้ายยากง่ายได้อย่างเคย
จักเปรียบเปรยเหมือนรักสลักทรวง
ยังโชคดีหัวใจได้รู้สึก
ยังคงนึกถึงใครได้แหนหวง
ได้ผูกพันดวงกมลคือผลพวง
ได้เป็นห่วงเป็นใยใครสักคน
จงเก็บก่ายกอดกกกับอกไว้
เผื่อวันใดสิ่งปองต้องหมองหม่น
วันพรุ่งนี้อาจพลิกผันพลันมืดมน
มีกี่หนความสัมพันธ์เกี่ยวพันเรา
เหมือนเรามีแก้วใสที่ใส่น้ำ
ได้ดื่มด่ำกาแฟแต่ยามเช้า
พอร้อมรุ่มยามบ่ายได้บรรเทา
ใส่น้ำเปล่าใส่เมรัยในยามเย็น
สรรพสิ่งย่อมเปลี่ยนไม่เที่ยงแท้
ความผันแปรตามกาลที่ผ่านเห็น
ยากยื้อยุดฉุดกระชากลากให้เป็น
สิ่งสวยเด่นตรงตามความต้องการ
เพียงแค่มีวันนี้ก็ดีนัก
ภิรมย์รักชื่นสุขสนุกสนาน
ช่วงเวลาสุขสันต์นั้นไม่นาน
พอมันผ่านเลยไปไม่หวนคืน				
comments powered by Disqus
  • เรไร

    1 กันยายน 2548 15:50 น. - comment id 510594

    
    เจ้านายผมส่งเมล์มาให้ฉบับหนึ่ง ไม่รู้ว่ามาจากไหน
    พออ่านแล้วชอบการเปรียบเปรยเลยจับมาเขียน
    อาจงงไปบ้าง ต้องเข้าใจ
    อย่าลืมรางวัลน่ะเจ้านาย 5555
    >>> > > >\" วันนี้...เราอาจรู้สึกผูกพันต่อสิ่งหนึ่ง
    >>> > > จนคิดว่าเราขาดไม่ได้ \"
    >>> > > >...แต่เวลาจะทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
    >>> > > >... สักวันเราจะรู้ว่า
    >>> > > >... สิ่งที่เราผูกพันในวันนี้
    >>> > > >...เป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เติมชีวิตเรา
    >>> > > >ไม่ใช่...ทั้งหมดของชีวิตเรา.........
    >>> > > >
    >>> > > >วันหนึ่ง...หากเรามีโอกาสได้เจอสิ่งที่ถูกใจสิ่งใหม่
    >>> > >
    >>> > >ที่เราคิดว่าเราพึงใจ...ปรารถนา...ต้องการ...ขาดไม่ได้
    >>> > > >เราก็จะเริ่มผูกพันกับสิ่งใหม่ได้ในเวลาไม่นานนัก..
    >>> > > >เมื่อเวลาหนึ่งผ่านไป...จะสอนเราได้เองว่า
    >>> > > >...ความผูกพันกับสิ่งใดๆ ในช่วงเวลาหนึ่ง
    >>> > > จะเป็นความสุขในช่วงเวลานั้น ๆ
    >>> > > >
    >>> > > >อย่าได้ไปยึดติด
    >>> > > อย่าได้ไปใช้ชีวิตทั้งชีวิตลุ่มหลง...
    >>> > >
    >>> > >คิดเสียว่า...เราโชคดี...ที่มีโอกาสได้ผูกพันกับสิ่งที่เรารัก
    >>> > > >ความผูกพัน...ก็เหมือนกับความรัก...
    >>> > > หรืออาจจะเป็นผลพวงที่มาจากความรัก
    >>> > > >หากเรารักใครคนใดคนหนึ่งมาก
    >>> > > เราก็จะรู้สึกว่าผูกพันมาก
    >>> > > >แต่ความผูกพันที่ว่า... ไม่ได้หมายถึงการหยุดตัวเอง
    >>> > > ไว้กับสิ่งนั้นๆ ...
    >>> > > >เพราะคนเราทุกคนย่อมผูกพันกับหลายๆสิ่ง เปรียบเสมือน
    >>> > > เรามีแก้วนำอยู่หนึ่ง
    >>> > > ใบ
    >>> > > >ในยามเช้า...เราอาจต้องใช้แก้วใบนี้ดื่มนม
    >>> > > พออากาศร้อนหน่อย...
    >>> > > >เราอาจต้องการน้ำเย็น ๆ
    >>> > > บางครั้งที่เราไม่สบาย...เราอาจต้องการน้ำอุ่น
    >>> > > >ใจเราก็เหมือนกับแก้วน้ำ... ต้องเติมสิ่งต่าง ๆ
    >>> > > ในเวลาที่แตกต่างกัน...
    >>> > > >ตามความเหมาะสม หากเราเติมน้ำเย็นลงไปในแก้วน้ำ
    >>> > > >แล้วเติมน้ำร้อนลงไปในทันที ในแก้วใบเดียวกัน
    >>> > > >เราก็จะพบว่า...แก้วใบนั้น...ก็จะร้าว...
    >>> > > >แล้วเริ่มแตก ซึ่งก็เหมือนกับใจเรา...
    >>> > > >ความผูกพันต่อสิ่งหนึ่งสิ่งใดในช่วงเวลาหนึ่ง...
    >>> > > >ไม่ผิด ถ้าเราค่อยๆ
    >>> > > ปรับใจ...ปรับตัวของเราเอง...ให้กลับคืนในเวลาที่ควร
    >>> > > >เพราะอย่างน้อยที่สุด..
    >>> > > >\"โอกาส...ได้ผูกพัน...
    >>> > > ซึ่งก็เหมือนเรามีโอกาส...ได้รัก นั่นเอง\"
    >>> > > >
    >>> > > >ถ้าคุณมีความสุขที่เห็นเค้าเดินกับคนอื่น
    >>> > > ...คือ...ความรัก
    >>> > >
    >>> > >ถ้าคุณเศร้า...เหงา...คิดถึงเค้า...อยากเจอ...อยากพูดคุย
    >>> > > ...คือ...ความรัก
    >>> > > >ถ้าคุณร้อนรนที่เค้าอยู่กับใครๆ ที่ไม่ใช่คุณ
    >>> > > ...คือ...ความใคร่
    >>> > > >อยากเก็บไว้เป็นเจ้าของคนเดียว
    >>> > > >ถ้าคุณเมามาย...เค้าลูบหลังไหล่...ดูแล
    >>> > > ...คือ...ความรักที่บริสุทธิ์ใจ
    >>> > > >ถ้าคุณเมามาย...เค้ากอดและสัมผัสร่างกาย
    >>> > > ...คือ...ความใคร่จากเค้าของคุณ
    >>> > > >ถ้าคุณเข้าหา...แต่เค้าหนี... ...คือ...ความใคร่
    >>> > > ที่หมดเยื่อใยแล้ว
    >>> > > >ถ้าคุณหนี...แต่เขาวิ่งตามมา...
    >>> > > ...คือ...ความรักที่ยังไม่มีจุดจบ
    >>> > > >ถ้าคุณร้องไห้...ให้กับคนที่ไม่มีเยื่อใยในตัวคุณ
    >>> > > >...คุณคือ...คนโง่...และบ้า อย่างน่าอาย
    >>> > > >แต่ถ้าคุณพอใจ...จงรัก...และมอบความรักให้กับเค้า
    >>> > > >แม้มันจะไม่กลับมาหาคุณก็ตาม
    >>> > >
    >>> > >จงดีใจที่ได้รักซะวันนี้...ดีกว่าที่จะมานั่งเสียใจในวันหน้า
    >>> > > >จงภูมิใจที่มีความใคร่...เสน่หา
    >>> > > เพราะมันจะไม่ย้อนกลับมาหาอีกต่อไป
  • ราชิกา

    1 กันยายน 2548 17:20 น. - comment id 510613

    เพียงแค่มีวันนี้ก็ดีนัก
    จงเติมรักให้กันมิหวั่นไหว
    เวลาแห่งความสุขอย่าทุกข์ใจ
    ประทับในดวงจิตนิจนิรันดร์....ฯ
    
    สื่อได้ดีมากค่ะ..เห็นด้วย 100 %...จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด...เก็บความรู้สึกที่ดีๆนี้ไว้ให้นาน....แวะมาทักทายกันค่ะ...29.gif29.gif
  • sodasasa

    1 กันยายน 2548 17:21 น. - comment id 510614

    กลัวผูกพัน 1.gifเป็นแง่คิดดีดีที่แง่หนึ่งที่ถ่ายทอดมาเป็นบทกลอนได้สวยงามมากเลยคะ 1.gif
  • รดา

    1 กันยายน 2548 17:42 น. - comment id 510623

    
    
     คนที่ใช่ คือคนที่ชอบ 
     คนที่ไม่ชอบ แน่ๆน่ะ ไม่ใช่
     ถ้าชอบ ก็ใช่
     คนที่ใช่ พอเลิกชอบ ก็ไม่ใช่
    
    
  • ลอยไปในสายลม

    1 กันยายน 2548 18:10 น. - comment id 510632

    ความรัก
    ต้องวิ่งเข้าชนใช่ไหมคะ
    
    ^_^
  • magic

    1 กันยายน 2548 19:41 น. - comment id 510653

    หากฉันจะมอบรักให้ใครสักคน
    จะไม่ขอยืนอยู่บนเหตุผลข้อไหน
    จะ รัก รัก และรักเท่าที่มีใจ
    จะเกิดความผูกพันหรือไม่แล้วแต่ชะตา
    
    หากฉันจะโชคดีได้มีรัก
    จะรู้จักถนอมออมรักหนา
    จะดูแลห่วงใยทุกเวลา
    จะเหนื่อยล้าเพียงใดไม่ละเลย
    
    หากฉันจะโชคร้ายเพราะไร้รัก
    จะไม่พักดวงใจให้อยู่เฉย
    จะคงมั่นใจสู้อยู่อย่างเคย
    จะเอื้อนเอ่ยกับตนบนความจริง
    
    หากฉันจะมอบรักให้ใครสักคน
    เตือนกมลย้ำไว้ในใจหญิง
    รักที่ให้เขาไป คือ รักจริง
    ผูกพันยิ่ง มิคิดกลัว เรื่องหัวใจ
    
    ..................................................
    ..................................................
  • พุด

    1 กันยายน 2548 20:26 น. - comment id 510677

    16.gif36.gif
    ตั้งใจอ่านมากค่ะ
    ทั้งๆสมองเบลอๆ
    ได้คำสอนใจดีจังค่ะ
    
    ใช่ค่ะ
    ไม่ชอบผูกพัน..ใกล้ๆพันธนาค่ะ
    เพราะ
    ชีวีอิสราแสนสงบงามค่ะ
  • แมงกุ๊ดจี่

    2 กันยายน 2548 08:05 น. - comment id 510814

    สวัสดีค่ะ   คุณเรไร
    
    ความผูกพัน...
    ทำวันนี้ให้ดี...และอย่าไปยึดติดกับอะไรให้มาก
    
    แต่อีกนัยเหมือนเป็นกล  ของคนเจ้าชู้หรือเปล่า?....
  • บินเดี่ยวหมื่นลี้

    2 กันยายน 2548 08:46 น. - comment id 510832

    ตอนนี้ทั้งผูกและทั้งพันไปแล้วอะ...แกะไม่ออก...เอ...หรือเพราะไม่อยกแกะเอง...อิอิ..
    รูปนั้นที่ถามในกระทู้ผมอย่าเอ็ดไปนะ...เนื้อล้วนๆไม่มีผสมอะ...
    31.gif
  • เรไร

    2 กันยายน 2548 14:19 น. - comment id 510951

     
    
    คุณ ราชิกา
    ผมก็ว่าเช่นนั้นครับ ทำวันนี้ให้ดี
    อนาคตจะดูแลตัวมันเอง
    
    คุณ sodasasa
    ขอบคุณครับ 
    บางคนกลัว แต่แสวงหา
    พอจะได้มากลับวิ่งหนี
    เลยฝันค้างในบางที
    กลัวไม่มีอิสระ
    
    คุณ รดา
    คนที่ชอบบางทีก็ไม่ใช่
    แล้วคนที่ใช่ใจมันก็ไม่ชอบ
    คนข้างในอยากออก
    แต่คนข้างนอกกับอยากเข้า
    แล้วตกลงว่ามันยังไงครับ งง
    แล้วคนที่รออยู่ปีหน้าละใช่ป่าวววว
    
    คุณ ลอยไปในสายลม
    ใช่ครับมันวิ่งเข้ามาหาตลอดเวลาแหละ
    เราจะหลบหรือรับมันล่ะ?
    
    เจ้านาย
    แหม๊ กลายเป็นผู้กล้าท้ารักไปเสียวแล้ว
    คงมีแววภิรมย์และสมหวัง
    มัวงกเงิ่นชักช้าต้องระวัง
    น้ำตาหลั่งรดใจเมื่อสายเกิน
    
    พี่พุด
    ไม่สบายหรือครับหายเร็วๆน่ะครับ
    ใช่ครับคำนี้สิยิ่งใหญ่    อิสระ
    
    คุณ แมงกุ๊ดจี่
    น่าน...เข้าตัวจนได้
    คนเจ้าชู้หากว่าผมเป็นคนเจ้าชู้ละก็ผมยอมรั
    เพราะว่าคนเจ้าชู้มักหน้าตาดี 5555
    
    คุณ บินเดี่ยว
    ว้าว...เดี๋ยวต้องไปพิสูจน์แว้ววววว
  • idaho

    2 กันยายน 2548 17:11 น. - comment id 511031

    ☜ งั้นคงต้องหาเชือกเหนียวๆมามัดคนที่ชอบ  แล้วเสริมรั้งคอนกรีตกั้นคนที่ไม่ชอบละกัน☞73.gif
  • ไวยากรณ์

    2 กันยายน 2548 18:45 น. - comment id 511065

    ใช่หวาดกลัว ?
    
    มิได้กลัวผูกพันกับสิ่งหนึ่ง
    ห้วงคำนึงคิดถึงสิ่งภายหน้า
    ว่าความรักครั้งนี้ จักนำพา
    ทุกข์โศกามาสู่หรืออย่างไร
    
    อ่านตามข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์
    น้ำตาปริ่มคนรักฆ่ากันได้
    เพียงเพราะเขาเปลี่ยนใจมีคนใหม่
    นี่หรือไซร้คือคน เคยรักกัน
    
    คงเป็นเพราะช่วงหนึ่งซึ่งคบหา
    วันเวลาหวานชื่นเคยสุขสันต์
    แปรและเปลี่ยนกลายเป็นความผูกพัน
    หากมีฉัน ต้องมีเธอมิห่างกาย
    
    ครั้นวันหนึ่งใครสักคนเริ่มเปลี่ยนไป
    จากที่เคยชิดใกล้ห่างและหาย
    ปล่อยอีกคนให้เหงาและเดียวดาย
    ผลสุดท้ายอยู่ที่ใจ ใครอีกคน
    
    จักเพียงปล่อยเขาไปหรือยื้อไว้
    หากยื้อได้คงสุขกันอีกหน
    หากว่าเขาไม่กลับมาคงทุกข์ทน
    จะรับความหมองหม่น นั้นอย่างไร
    
    จักทำใจปล่อยวางคนเคยรัก
    เพราะประจักษ์รักแท้เป็นอย่างไหน
    หรือไม่รับไม่รู้ไม่เข้าใจ
    ทำอย่างไรก็ได้ ไม่ให้ไป

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน