๏ ทะมึนมัวสลัวคล้ายสยายผ้า ผืนหม่นคาค้างโพยมกระโจมฝน ตะคุ่มคลุ้มคลุมพร่าธราดล ทลายป่นเปื่อยล้มใต้ตมธาร ชะล้างหล้าวหาแห่กระแสซัด ชลสะบัดสะบั้นฝั่งสุดยั้งผลาญ คระโครมโครมกระโหมถั่งกระทั่งลาญ ทะลักซ่านสายนรกอุทกภัย อุปมาจารีตประณีตเนื้อ ถูกถากเถือทำบิพ้นนิสัย โลกวิวัฒน์วิบัติแบบแย้งแยบไทย ย่ำยีให้เหือดหาคร่ำคร่าคลอง ทะมึนมัวสลัวหนวิกลกรอบ สยายครอบคลุมคนกมลหมอง เห็นฟุ้งเฟ้อเฟะฟะฟ่ามคะนอง ว่าน่าปองนั่นเป็นหมายเช่นทาง กระแสบ่าบ้าสินสิ้นศีลสัตย์ กระแสพัดพาชอบระบอบขวาง กระแสธรรมนำจิตจึงปลิดวาง กระแสกว้างก่อนรกอุทกกรรม ๚ะ ๒๔ สิงหาคม ๒๕๔๘
วฤก 24 ส.ค. 2548 09:49 น. - ID 80178 
1385
5
0
24 สิงหาคม 2548 15:03 น. - comment id 508082
เก่งจังเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
24 สิงหาคม 2548 17:50 น. - comment id 508128
อาหมอ .. ชอบบทที่สาม วรรคที่สามจัง ซื้อยี่สิบนะอาหมอคะ
25 สิงหาคม 2548 05:56 น. - comment id 508230
อ่านแล้วได้ทั้งสาระ แง่คิด ความงามในภาษาศิลป์ ครบครับ
25 สิงหาคม 2548 08:50 น. - comment id 508259
งดงามครับอาจารย์หมอ..
26 สิงหาคม 2548 15:47 น. - comment id 508714
งามสาระตลอดมาค่ะ พุดพัดมาช้า เพราะยุ่งๆค่ะ คิดถึงมาก และ หวังจะมาฝากงานงามสาระไว้ ที่ร่มรักเรือน ไทย อย่าหายไปนานนะคะ ด้วยรักชื่นชม
26 สิงหาคม 2548 21:16 น. - comment id 508820
ขอขอบคุณ ท่านผู้อ่านทุกท่านครับ คือ .... ผู้หญิงไร้เงา ... หนูลิง...... จะซื้อยี่สิบเชียวหรือครับ .... สมัยก่อน พตต.ประชา ที่ว่าเขียนหนังสือดัง ๆ ยังได้แค่บรรทัดละแปดบาทเอง ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก....กระผมแก่แล้ว เลยต้องหัดเขียนแนวธรรมะ ... จะได้เข้ากับวัยไงครับ บินเดี่ยวหมื่นลี้..... ขอบคุณมากครับ ดีใจจัง ที่แวะมาทักทายกัน พุดพัดชา..... งานยุ่ง ๆ ขอให้หายยุ่งไว ๆ นะครับ จะรอกลับบ้าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
