..นาวาฝันฟากฝั่ง คลื่นโถมโรมรันสนั่นไหว ถ่อพายฝ่าคลื่นประดังไป ฝั่งฟ้ากลับไกลสุดแสงตา เรือน้อยลอยเค้วงกลางสมุท ทอดใจด้วยสุดจะฟันฝ่า เหนื่อยอ่อนผ่อนใจในสายตา เหน็ดหน่ายอ่อนล้าจะราพาย เหทิศหันคว้างตามแรงพัด ลัดใจลอยหลักที่ปักไว้ จ่อมจมหล่มด่ำถลำไกล ดำลึกดิ่งในใต้นที ทุลักทุเลกระอักอ่วม เสือกสนจนจวนจะสุดที่ สำนึกสำเนียกในนาที เลือกที่ขวายควานจวนเจียนตาย คว้าพายหงายเรือตั้งลำใหม่ กลับเรือล่องใบด้วยใจหมาย หยัดขึ้นถ่อพายให้สุดกาย โถมคลื่นถั่งพายกระจายพัง ฟ้ามืดวิโยคประโคมคลื่น ใหญ่ยิ่งสุดฝืนจะกลืนหวัง วายุใหญ่โถมโหมประดัง ยิ่งยั้งยังกายตะกายพาย เรือเอียงเบี่ยงเฉเซแทบคว่ำ เอียงกลับทับย้ำสำคัญหมาย นารกนาวาฝ่าสุดใจ แม้นตายใจฝ่า ข้าจะสู้..!! ลมราฟ้าครึ้มกระจายจาง ฟ้าใสดาวพร่างทางทอสู่ ฝั่งฟากฟ้าฝันที่เฝ้าดู ร่ำลู่ตรูตรงลงปลายทาง ล่องสู่จุดหมายตรงปลายฟ้า แจวพายฟันฝ่าวันฟ้าสาง สู่หมายอรุณที่รุ่งราง เบิกฟ้าเบิกทางที่รางรอ
19 สิงหาคม 2548 12:55 น. - comment id 505868
คลื่นซัดจนเซซัง เราก็ยังจะฟันฝ่า เดียวดายกลางธารา มีแต่ฟ้าและน้ำยล เมื่อมีพายุใหญ่ โถ..จิตใจก็ลานลน มากทุกข์เภทภัยผจญ เราฤๅพ้นคงอับปาง
19 สิงหาคม 2548 15:18 น. - comment id 505924
ขอบฟ้า ขอบฝั่ง ความหวัง แผ่นดิน หัวใจที่มีจุดหมายคือฝั่ง จะเป็นเช่นไร แม้ไม่รู้เลย แต่ก็จะทำให้ดีที่สุด
19 สิงหาคม 2548 16:31 น. - comment id 505982
เรือลำนี้ตกลงมันแล่นไปที่ไหนล่ะเพื่อน อย่าให้มันลอยไปไกลฝั่งนะ เดี๋ยวจะ.......ไม่ได้
19 สิงหาคม 2548 18:05 น. - comment id 506002
พายเรือน้อย มิถอยลำ ทนตรากตรำฝ่าคลื่นลม ทุกข์ท้นทนระทม อย่ายอมจมแม้เจียนตาย
20 สิงหาคม 2548 00:05 น. - comment id 506124
จะจมแล้ว
20 สิงหาคม 2548 10:28 น. - comment id 506211
เอาความฝันเป็นหางเสือของเรือน้อย ความรักคอยกางใบสู้สายฝน อีกความหวังขับเคลื่อนเหมือนพยนต์ ล่องล่วงพ้นมรสุมเกาะกุมทรวง