เรามองเห็นอะไรกัน และกัน

เจ้าขาว

 เราต่างมองจากสายตาของเรา
แล้วก็เข้าใจไปตามความนึกฝัน
แม้อยากเห็นเช่นตาใครใครฤาปัน
ได้เพียงหันมองตามใช่เห็นจริง
ไม่อาจเล่าเรื่องรุ้งให้เห็นภาพ
ไม่อาจทราบความในไปทุกสิ่ง
สิ่งที่พบใครจะยันว่าเรื่องจริง
มันคอยกลิ้งไปมาตามลูกตา
ข้างซ้ายนั้นยังเห็นว่าไปทาง
มองอีกข้างตากลับเห็นเป็นอื่นหนา
ใช้มือคลำยังพลาดเหลือคนา
ใช้เพียงตาตัดสินคนเคลือบแคลง
ใช้หูฟังเรายังต้องไว้หู
ลองปั่นดูสำลีดำน่าแสลง
คำลอยลมคมบาดคอยปาดแทง
ไม่อาจแจ้งความจริงสิ่งใดๆ
รูจมูกเรายังต้องมีสอง
หากได้ลองแคะดูสิ้นสงสัย
เปื้อนนิ้วเปรอะเลอะเลือนเตือนแก่ใจ
ดมอะไรได้เพียงกลิ่นขี้มูกตัว
ฉันมองเธอก็เห็นเพียงภายนอก
ไม่อาจบอกว่าใครไหนดีชั่ว
เพียงเชื่อใจแต่ไม่ใช่เมามัว
ฉันรู้ตัว ของฉันดี เท่านี้พอ				
comments powered by Disqus
  • tiki_4895...unlogged_in

    2 กรกฎาคม 2548 21:02 น. - comment id 487524

    เรามองเห็นคนดีดีแก่กัน
    ทุกทุกวันแม้นในทุกข์ยังสุขสม
    เราขมขื่นขื่นนักจักจ่อมจม
    ใจยังงมงมงายมิคลายคืน
    
    ทิกิ
    
    คนเรามักเป็นเช่นนี้ค่ะ
    ไม่ว่าจะเกิดอะไรเรายังคิดถึงน้ำใจคนดี
    เสมอเสมอ
    ทิกิ
  • ละอองน้ำ

    3 กรกฎาคม 2548 20:29 น. - comment id 487871

    นั่นน่ะสิ  เห็นอะไร

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน