เราต่างมองจากสายตาของเรา แล้วก็เข้าใจไปตามความนึกฝัน แม้อยากเห็นเช่นตาใครใครฤาปัน ได้เพียงหันมองตามใช่เห็นจริง ไม่อาจเล่าเรื่องรุ้งให้เห็นภาพ ไม่อาจทราบความในไปทุกสิ่ง สิ่งที่พบใครจะยันว่าเรื่องจริง มันคอยกลิ้งไปมาตามลูกตา ข้างซ้ายนั้นยังเห็นว่าไปทาง มองอีกข้างตากลับเห็นเป็นอื่นหนา ใช้มือคลำยังพลาดเหลือคนา ใช้เพียงตาตัดสินคนเคลือบแคลง ใช้หูฟังเรายังต้องไว้หู ลองปั่นดูสำลีดำน่าแสลง คำลอยลมคมบาดคอยปาดแทง ไม่อาจแจ้งความจริงสิ่งใดๆ รูจมูกเรายังต้องมีสอง หากได้ลองแคะดูสิ้นสงสัย เปื้อนนิ้วเปรอะเลอะเลือนเตือนแก่ใจ ดมอะไรได้เพียงกลิ่นขี้มูกตัว ฉันมองเธอก็เห็นเพียงภายนอก ไม่อาจบอกว่าใครไหนดีชั่ว เพียงเชื่อใจแต่ไม่ใช่เมามัว ฉันรู้ตัว ของฉันดี เท่านี้พอ
2 กรกฎาคม 2548 21:02 น. - comment id 487524
เรามองเห็นคนดีดีแก่กัน ทุกทุกวันแม้นในทุกข์ยังสุขสม เราขมขื่นขื่นนักจักจ่อมจม ใจยังงมงมงายมิคลายคืน ทิกิ คนเรามักเป็นเช่นนี้ค่ะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรเรายังคิดถึงน้ำใจคนดี เสมอเสมอ ทิกิ
3 กรกฎาคม 2548 20:29 น. - comment id 487871
นั่นน่ะสิ เห็นอะไร