กรรมเก่า… กรรมใหม่

แก้วนีดา

กรรมเก่า กรรมใหม่
ระยะ ทอดสายตามองผู้อ่อนวัยกว่าด้วยความเข้าใจ
แม้สาวน้อยตรงหน้าจะมีธรรมะแค่ไหน
ใจส่วนหนึ่งก็ยังคงเป็นสาวน้อยที่รักแรง เกลียดแรง
ได้เหมือนคนทั่วไปอยู่ดี พร้อมกับได้เอ่ยถามสาวน้อยตรงหน้าว่า
หนูดาว เห็นว่าอย่างไรหละ  ความเลวเที่ยงหรือไม่เที่ยง?
ดาวชะงัก พร้อมกับนึกถึงพฤติกรรมที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็น
หลังมือของ นายตะ ที่เจ้าชู้จีบผู้หญิงไปทั่วไม่เลือกว่าใครเป็นใคร
และชอบทำให้เธอต้องเสียใจอยู่ตลอดมา นับตั้งแต่คบเป็นแฟนกัน
แต่ปัจจุบัน นายตะ ได้เปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่ ด้วยเพราะว่า
กลัวจะต้องสูญเสียเธอไป เพราะนายตะรู้แล้วว่าเธอ คือผู้หญิงคนเดียว
ที่นายตะ รักมากที่สุด และจะไม่ยอมสูญเสียเธอไปให้กับผู้ชายคนไหน
แล้วหนูดาวก็ตอบว่า  ไม่เที่ยงจริงๆค่ะ 
 แต่ อคติทำให้ใจหนูดาวรู้สึกว่าเที่ยงใช่ไหม ?
เด็กสาวนิ่งไปครู่ ก่อนเอ่ยตอบแบบแผ่วเบาว่า  ค่ะ
ไม่อายที่จะยอมรับ เพราะเมื่อถูกจี้ให้เห็นอคติเป็นจุดมืดมัวกลางใจ
จุดมืดนั้นก็แตกสลายหายไป  แปรเป็นความสว่างเบาแทน
จิตที่สบายแล้วย่อมไม่มีอุปสรรคในการยอมรับตามจริง
และ ระยะ ก็ยิ้มละไมอย่างพึงใจที่เด็กสาวขจัดสิ่งกีดขวางได้เร็ว
เขาอธิบายต่อไปว่า  ในชาติเดียวกัน  คนเรายังกลับไปกลับมา
ระหว่างเลวกับดีได้หลายร้อยหลายพันครั้ง  แล้วข้ามชาติ
ข้ามภพมาจะหาความแน่นอนอะไรได้ ? ถ้าหนูดาวตัด
อคติทิ้ง เห็นตามจริงว่าทุก ๆ คนต่างก็มีที่มาที่ไปในการก่อกรรม
ใจก็จะเป็นกลาง ไม่ต้องทุรนทุรายเรียกหาความยุติธรรม
เมื่อเห็นคนน่าหมั่นไส้ยังอยู่ดีมีสุข และไม่ต้องมืดหม่น
กับความสะใจสมน้ำหน้าเมื่อเห็นศัตรูประสบทุกข์ปางตาย 
ระยะ ยังได้อธิบายต่อไปอีกว่า  การเป็นผู้ชนะกิเลสในทางใดทางหนึ่ง
ได้ตลอดชีวิต คงเส้นคงวาไม่หวั่นไหว แม้ถูกทดสอบหนักหนาเพียงใด
นั่นแหละจะกลายเป็นนิสัยติดตัวข้ามภพข้ามชาติในระยะยาวได้ 
นัยน์ตาของเด็กสาวทอประกายแจ่มแจ้ง 
พร้อมกับตอบรับว่า  เข้าใจแล้วค่ะ  แล้วเธอก็ปรายตามาทาง นายตะ
เด็กสาวคิดว่า เธอพร้อมแล้ว ที่จะให้อภัยในการกระทำที่ไม่ดี
ของนายตะ ที่ได้กระทำต่อเธอมา เพราะเธอคิดว่า ถ้าเรื่องใหญ่ที่สุด
ยังอภัยให้ได้ ชีวิตที่เหลือก็ไม่มีเรื่องไหนทำให้เธอผูกจิตอาฆาตพยาบาทได้อีก
นิสัยรักการสละพยาบาทจะติดตัวข้ามชาติต่อไป ไม่ต้องเป็นทุกข์
เพราะการจองเวรมากเท่าคนอื่น ใช่ไหมค่ะ คุณระยะเด็กสาวถาม
ระยะยิ้มให้กับเด็กสาวตรงหน้าพร้อมกับพยักหน้ารับ ใช่ครับ

กรรมย่อมเกิดจากการกระทำ
สรรพสิ่งนำ  รายล้อมรอบตัวเรา
พิตรพินิจด้วยจิต  คิดเลือกเอา
ปลดปล่อยกรรมเก่าติดตัวมา
สรรพสิ่งใดใดในโลกมิเที่ยง
มีหมุนเวียนตามกาลเวลา
กรรมเก่าอาจย้อนส่งผลนำพา
ชีวิตเกิดมาชดใช่กรรมเวร
หนึ่งคนอาจมีทำดีหรือชั่ว
ขึ้นอยู่ที่ตัวแห่งจิตคิดมั่น
วันนี้คิดว่าทำดีที่สุดแล้วนั้น
รุ่งขึ้นอีกวัน คิดใหม่กลายชั่ว
อคติ แห่งจิตที่คิด อุปสรรค
นิสัย  ลด  เลิก  ละ  จะช่วยไว
หยุดคิด  หยุดติด  ต้องตัดให้ได้
อคติ  คำเดียวติดใจ  ได้ทุกข์ทน
หยุดด้วยสิ่งซึ่งแห่งการกระทำ
หนึ่งคำมีความหมายมากคุณค่า
ส่งผลหยุดกรรมเก่าที่ย้อนมา
คือ หนึ่งคำว่า  ขออโหสิกรรม  นั่นแล.