วันหนึ่งเมฆฝนก็ผ่านฟ้ามายังฉัน หยดหยาดเม็ดเย็นเย็นคอยคอยร่วง เสมือนลวงน้ำตาให้ไหลลงอาบแก้ม ความสะอื้นร้องดังลั่นแข่งฟ้าฝน ภาพสาวเจ้าหลายร้อยยิ้มเสนหา เริ่มวนเวียนมาถามหาอดีตแสนสุข คู่เราต่างสนุกพาตนค้นหาความหมาย ต่างยิ้มสยายมองดูคู่สายตากัน หนึ่งคู่นั้นสายตาเรามองเข้าไป หนึ่งคู่นั้นสายตาเธอมองเข้ามา นั้นคือภาพฝันวันอดีตที่ชื่นชม วันนี้เรากลับขมขื่นใจหมดสิ้นรัก สายฝนยังพรูล่วงลงมาเป็นสาย ฝ่ายน้ำตาฉันยังไหลลงเป็นสายเศร้า ความเศร้าเจ้าเอยจงลบเลื่อยไปสายฝน จงเหลือไปไว้แต่ใจบริสุทธิ์เหมือนฝน ที่หล่นร่วงเหลือไว้แต่ความชื่นฉ่ำ เป็นความเลศล้ำยามฝนมาฟ้ายามนี้
8 มิถุนายน 2548 00:15 น. - comment id 476788
เคยเดินฝ่าฝนกลับบ้านพร้อมเธอ แต่ยามนี้ต้องเจอกับความห่างหาย มีฉันต้องเดินเดี่ยวอย่างเดียวดาย ยามท่ามกลางฝนมากมายที่หล่นมา แต่งได้น่ารักดีค่ะ
9 มิถุนายน 2548 00:19 น. - comment id 477263
ยืนร้องไห้ กลางสายฝน น้ำฝน น้ำตา ปนกัน แยกไม่ออก แวะมาให้กำลังใจจ้า