เมื่อชีวิตลิขิตมาอย่าถอยหนี ทำเต็มที่ทุกหนต้องทนอยู่ ใช้ปัญญามานะพละความรู้ ก้มหน้าสู้ทุกสิ่งชิงทำพลัน ความภูมิใจในหล้าหาไม่ยาก ใช้ฝีปากฝีมือฝึกปรือขยัน ดำเนินไปให้ถึงซึ่งเป้ามัน สิ่งที่ฝันสัมฤทธิ์ไม่ผิดรอย แม้ไขว่คว้าหาดาวสาวไม่ถึง ใช่สิ่งพึงผิดหวังนั่งท้อถอย ทุกคนเหมาะเจาะจงคงต้องคอย รอวันคล้อยคืนเคลื่อนข้ามเดือนปี โอกาสหน้ามาใหม่ใช่ว่าหมด อนาคตยังรอต่อวิถี ปูเส้นทางวางไว้ให้ทุกที ตราบชีวีดับดิ้นสิ้นเวรกรรม 6 พฤษภาคม 2548
6 พฤษภาคม 2548 12:43 น. - comment id 462723
๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ รอวันนั้น... วันที่ชีวีดับ.. วิญญาณลับหลุดร่างไปต่างที่ โบกโบยบินสู่แสงแห่งเสรี คือวันที่พ้นห้วงจากบ่วงตรม ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐
6 พฤษภาคม 2548 13:27 น. - comment id 462764
เกิดเป็นคนทนอยู่สู้ชีวิต จะลิขิตชะตาเพื่อท้าฝัน ถึงล้มลุกคลุกคลานหาญฝ่าฟัน คงมีวันที่ฝันพลันเป็นจริง
6 พฤษภาคม 2548 14:30 น. - comment id 462800
...อย่ายอมแพ้
6 พฤษภาคม 2548 15:45 น. - comment id 462841
แม้ยามท้อไม่ขอถอยให้ใครหยาม จะเดินตามความฝันอันมุ่งหมาย จะขอสู้ยืนหยัดจนวางวาย ตราบวันตายจะไม่แพ้แก่โชคชะตา ออกแนวโหดๆแฮะ
6 พฤษภาคม 2548 20:44 น. - comment id 462950
เมื่อเกิดมาแม้ปัญหาจะยิ่งใหญ่ จะต้องสู้เรื่อยไปให้ขยัน เพื่อชนะความจริงสิ่งสำคัญ ที่เรานั้นมุ่งมั่นฝันรอคอย จะสู้ให้ถึงจุดหมายค่ะ ขอบคุณกลอนไพเราะที่แต่งให้อ่านเสมอนะค่ะ
21 พฤษภาคม 2548 22:01 น. - comment id 469926
ใช่ๆ ค่ะ ชีวิตไม่สิ้น ก็ดิ้นกันต่อไป