หน้าส่วนตัว
ในจดหมาย
จดหมาย..คนคุ้นกัน
ยามตะวัน..บ่ายอ่อนอ่อน
นึกถึง..หน้าบังอร
ยามเมื่อตอน..ลงปากกา
ลายมือ..ที่เคยอ่าน
หายไปนาน..เยือนมาหา
เรื่องราว..ที่พบพา
ก็นำมา..เล่าให้ฟัง
ข้อความ..นั้นว่าไว้
ในเมืองใหญ่..วิไลหวัง
ผู้คน..วุ่นวายจัง
แสนคับคั่ง..จราจร
ควันพิษ..ออกฤทธิ์พ่น
ไอรถยนต์..ปนไอร้อน
อาทิตย์..ยังโคจร
แสงสะท้อน..ตอนบ่ายแรง
หากหลับ..ตาลงได้
เสียงคงใกล้..ให้หน่ายแหนง
รถเมล์..เร่งขึ้นแซง
เบรคไฟแดง..จนเสียงดัง
แม่ค้า..ก็ขายของ
ตะโกนร้อง..อยู่ข้างหลัง
ลูกค้า..ต่อรองตังส์
ลดให้มั่ง..ตั้งราคา
หงุดหงิด..อารมณ์รวน
รำคาญกวน..ป่วนโทสา
เสียงรถ..เสียงวาจา
โธ่..ชีวา..อยากลาไกล
หากแต่..ลืมตาดู
ลองปิดหู..นั่นเอาไว้
จะเห็น..สิ่งเป็นไป
คนขวักไขว่..พอรถยนต์
เดินสวน..กันไปมา
มากหนักหนา..ตาสับสน
ป้ายรถ..นั่นก็คน
ข้างถนน..สะพานลอย
หงุดหงิด..ไม่แพ้กัน
เสียงภาพนั้น..ทำท้อถอย
ปัญหา..ชีวิตคอย
บวกเป็นรอย..ทรมาน
แต่ใคร..จะรู้ว่า
สิ่งมีค่า..อย่าเมินผ่าน
เลวร้าย..ที่วิจารณ์
มักพบพาน..สิ่งดีดี
ภาพเสียง..ที่ซ่อนไว้
เมืองวิไล..ในยามนี้
หายาก..แต่ยังมี
เป็นความดี..คือน้ำใจ
ชายหนุ่ม..จูงหญิงหนึ่ง
ไร้ตาซึ่ง..ส่องแสงใส
มืดบอด..ข้ามทางไป
ให้เธอได้..ปลอดภัยดี
ภาพที่..ชายประคอง
จึงแตะต้อง..ใจดวงนี้
เสียงหญิง..เอ่ยวจี
ขอบคุณที่..ได้นำทาง
อย่ามอง..เพียงสิ่งร้าย
รอบรอบกาย..จะสว่าง
ใช้ใจ..ในทุกทาง
ทุกก้าวย่าง..ที่คุณเดิน
.........................................................................
ในจดหมายฉบับนี้..คุณได้อะไร?
.........................................................................
ข้อความ : ของผู้ได้รับจดหมาย
เรื่องข้างบนนี้นั้น..เป็นเรื่องเล่าจากเพื่อนของฉัน
ฉันดีใจที่ได้อ่านเรื่องเล่าของเธอทุก ๆ ครั้งเสมอ
ซึ่งนาน ๆ เธอจะเขียนมาหาฉัน น่าแปลกใจมาก
ที่.สมัยนี้น้อยคนนักที่จะมาเขียนจดหมายถึงกัน
แต่....เพื่อนของฉันยังคงใช้มันส่งผ่านความรู้สึก
เล่าเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย..มาหาฉันเสมอมา
ฉันเสียอีกที่กลับไม่ได้ตอบจดหมายของเธอเลย
เพื่อนของฉัน....มักบอกฉันว่า ฉันคือ....สายลม
(คงประชดที่ฉันไม่เคยตอบจดหมายกลับไปเลย)
ฉัน..ได้บอกเพื่อนของฉันไปว่า..ฉันมีความสุข..
ที่ได้อ่านเรื่องเล่าของเธอ.....มีความสุขมาก.....
เพื่อนของฉันคนนี้เป็นคนชอบอ่าน..ชอบเขียน..
หากมีหนังสือดี ๆ ก็มักจะแนะนำให้เพื่อนอ่าน
แต่..คนอย่างฉันนี่ซิ..ฮิฮิ..อ่านได้ 2-3 หน้าก็....
หลับไปแล้ว (ความขี้เกียจมันซึมสู่สายเลือด)..
ตอนที่เราเคยพักอยู่ด้วยกัน..ฉันเคยบอกเธอว่า
ฉัน..อยากอ่านบันทึกของเธอ..
วันนี้..ฉันอ่านมันสมใจ..
ถึงจะเป็นบางตอนของชีวิตเธอก็ตาม..
อารียา จันคีรี ฉันรักเพื่อนฉันจัง..
....ขอให้เธอโชคดี....
....................................................................
magic 3 พ.ค. 2548 20:11 น. - ID 75306 
925
6
0
3 พฤษภาคม 2548 21:29 น. - comment id 461526
จดหมายส่งความรู้สึก ที่อยู่ส่วนลึกจิตใจได้ ถึงเราจะอยู๋แสนไกล แต่ความผูกพันที่มีให้ย่อมไม่ลดลง .........
3 พฤษภาคม 2548 22:54 น. - comment id 461549
จดหมายฉบับหนึ่ง.. ข้อความซึ่งมากมายหลายหลากเขียน ความคิดเห็นเป็นอย่างไรได้มากเพียร เกินห้องเรียนได้รู้บอกสู่กัน..*** น้องหยก.. จดหมายบางฉบับเราสามารถนำออกมาอ่าน.. ได้ครั้งแล้วครั้งเล่านะ.. โดยไม่เบื่อ.. มาแอบอ่ายจดหมายด้วยคนนะ สวัสดีค่ะ
3 พฤษภาคม 2548 23:04 น. - comment id 461554
.. มีดีมีเสียปนกันไป ในสิ่งรอบตัว .. แล้วแต่ใครจะมองให้ดี หรือ เสีย .. มองให้ดี ก้อมีสุขเน๊อะ .. มองให้เสีย .. เราก้อเซ็งจ้า .. ขอบคุณจดหมายฉบับนี้ .. นู๋ จะเป็นเด็กดีค่ะ .. ช่วยเหลือคน .. ตาบอด .. แต่อย่างอื่นบอด .. คงยากเยียวยา .. รักพี่หยกจัง ..
3 พฤษภาคม 2548 23:17 น. - comment id 461562
แวะมาอ่านจดหมายครับผม..ไม่ได้ทักทายกันซะนานเลย เปลี่ยนนามสกุลจากมัดติดคานเป็นลงจากคานหรือยังครับผม(แบบว่ามีแซว) ไปหละ....
4 พฤษภาคม 2548 04:28 น. - comment id 461606
มาอ่านจดหมายด้วยคนค่ะ
4 พฤษภาคม 2548 06:16 น. - comment id 461660
เคยมีใคร บอกว่า เวลาอ่านจดหมาย รู้สึกดี
ไกล เหมือนใกล้ สัมผัสได้ด้วยใจ
ทุกวันนี้ ไม่เขียนจดหมายอีกแล้ว
ไกล ก็ยิ่งไกล ออกไปทุกที
คิดถึงอย่างคุณว่า อยากย้อนเวลากลับไป
หาเพื่อนที่อยู่ไกล ยัยตัวยุ่ง จะตอบจดหมายสักที
5 พฤษภาคม 2548 08:10 น. - comment id 462252
จดหมายสามารถบอกอะไรได้มากกว่าอักษรที่ถูกเรียงร้อยเป็นข้อความเพราะจะถูกซ่อนเอาความรู้สึกของคนเขียนลงไปด้วยเสมอถึงแม้ว่าข้อความนั้นจะไม่ได้บอกว่ารู้สึกเช่นไร หากคุณเป็นคนหนึ่งที่เคยได้รับจดหมายก็อย่าลืมอ่านใจคนเขียนด้วยว่าเขากำลังรู้สึกหรือคิดอะไรอยู่ หากคุณไม่เคยได้รับจดหมายจากคนอื่นก็ลองเขียนจดหมายถึงตัวเองบ้างก็ได้นะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
