๏ พุดตานงามยามเช้ากลีบขาวนัก ไม่รู้จักเจือฝุ่นคล้ำขุ่นผิว กระทุ่มดอกหยอกย้ายพระพายปลิว ลมฉีกริ้วเชิญฉะปะทะทาน ท้าเปลวแดดแผดผ่าวไอร้าวร้อน ไม่สยอนยอมแสยงหยัดแสงฉาน จนแสงสูรย์สูญแสงเสื่อมแรงลาญ กลีบเลยกร้านแรก่ำสีคล้ำกลาย กลชีวิตคิดไปก็ไม่ต่าง ตามหนทางทอดเท้าสู่เป้าหมาย มีขวากหนามตามตำตอกทำลาย อย่ายอมพ่ายย่อมผ่านพ้นพาลกล จากวัยเยาว์เขลาหมายอุบายหลอก ความย้อนยอกย่อมพอทำฉ้อฉล ต่อปัญญาประภาภาสก็อาจดล เห็นทางพ้นภัยสู่เรียนรู้ทัน เมื่อแกร่งกล้าท้าชนเล่ห์กลพะ รู้จังหวะวางจับเมื่อคับขัน ไขคดีชีวิตวุ่นติดพัน ด้วยเชิงชั้นเชี่ยวชาญสมการควร พุดตานงามยามบ่ายความหมายบอก ถึงช้ำชอกชีระก็กระสวน เกษียนนัยได้ครบให้ทบทวน นี่แหละล้วนเรื่องกลสอนตนเทอญ ฯ ๑๘ เมษายน ๒๕๔๘
วฤก 19 เม.ย. 2548 12:40 น. - ID 74703 
6712
6
0
19 เมษายน 2548 13:12 น. - comment id 455823
ดั่งสายหยุดกลิ่นหายเมื่อสายล่วง ใจหลงบ่วงความรักมักโศกศัลย์ หวานหอมหวลเมื่อครั้งยังผูกพัน คราถึงวันลาร้างก็จางหอม... **แวะมาเยี่ยมอาจารย์หมอครับ
19 เมษายน 2548 16:04 น. - comment id 455930
พุดตานบานแรกแย้มสีขาวนวล สายลมปรวนแดดส่องเริ่มเปลี่ยนสี ชมภูแดงแปลงปรับรับรวี เช่นสตรีแกร่งกล้าท้าภัยพาล..... โบราณบอกว่าสตรีเหมือนพันธุ์ไม้เลื้อยปรับตัวไปตามสถาณะการณ์ได้รวดเร็วอยู่แล้ว
19 เมษายน 2548 16:15 น. - comment id 455935
พุดตาลดอกขาว.....ดังสาวรุ่น แรกแย้มละมุน....อุ่นไอสาว พอโตล่วงเลย....พ้นวัยเยาว์ ก็เพียงดังสาว....สะพรรงา..ค่ามี ชอบนะดอกพุดตาล........เปลี่ยนสีสรรได้....ในหนึ่งวัน.......ดังคนเรา.....ที่ต้องพบเจอกับสิ่งต่างๆรอบตัว.......ทำให้ต้องปรับเปลี่ยนเพื่อความอยู่รอดปลอดภัย........เข้าใจคิดและนำมาเขียนเป็นบทกลอน........ชื่นชมความคิดจังค่ะ
19 เมษายน 2548 17:58 น. - comment id 456003
คุณหมอเขียนได้งามจริงๆ ค่ะ งามระบัดช่อทานกับม่านแสง จากรุ่งแจ้งต่อวันจนผันผ่าน เผยกลีบกล้าฝ่ากล้ำระหว่างกาล ใช่จะรานเพียงเพราะแดดที่แผดมา .
19 เมษายน 2548 20:17 น. - comment id 456084
ตามมาอ่านครับ
20 เมษายน 2548 00:55 น. - comment id 456315
เป็นคำสอนที่ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ ชอบดอกไม้ทุกชนิดอยู่แล้วค่ะ
20 เมษายน 2548 06:26 น. - comment id 456369
ยังคงความงดงามเหมือนเดิมเลยครั..คุณอาหมอ แวะมาเป็นกำลังใจให้นะ
20 เมษายน 2548 09:45 น. - comment id 456476
สมชื่อคุณหมอวฤกอันอุโฆษนามครับ ดอกพุดตานยามเช้านี้จึงหอมระรินหมอบทกวีครับ
20 เมษายน 2548 10:28 น. - comment id 456527
หมอกทอริ้วลอยเรี่ยเคลียน้ำค้าง เมื่อแสงสางสาดไล้โลมใบหญ้า พุดตานคลี่กลีบขาวดูพราวตา ก่อนเดียงสาจะเติมสีทีละนิด คือโลกส่งสัญญาณการเริ่มต้น ในวังวนแห่งนิยามความถูกผิด เป็นเรื่องราวครรลองของชีวิต ให้ฉุกคิดทุกคราวลมหนาวเยือน กับเวิ้งฟ้าสีฟ้าน่าวาดฝัน มีเหมันต์เยียบเย็นคอยเป็นเพื่อน ภาพแห่งความสุขสงบยากลบเลือน เปรียบเสมือนเวทมนต์ดลจิตใจ ความรุ่มร้อนผ่อนคลายระบายโศก ห่างจากโลกเร่งรีบชีพหวั่นไหว อ้อมกอดของขุนเขาลำเนาไพร ปลอบเราให้หายท้อพอสมควร จนเรี่ยวแรงเริ่มฟื้นคืนความกล้า ลืมอ่อนล้าระหว่างวันอันผันผวน เอาบทเรียนความหลังนั่งทบทวน ถอดโซ่ตรวนที่มันพันธนา ดอกพุดตานบานละออล้อลมหนาว กลีบสีขาวชุ่มน้ำค้างกลางแดดจ้า เปลี่ยนเป็นสีชมพูงามตรูตรา โดยเดียงสาซึ่งเติมเพิ่มตามกาล
21 เมษายน 2548 08:53 น. - comment id 457172
บินเดี่ยวหมื่นลี้...... ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม ฤกษ์..... ชาลส์ ดาวิน บอกว่าสิ่งมีชีวิตที่ปรับตัวได้เหมาะสมกับปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม ย่อมอยู่รอดปลอดภัยต่อไปได้... ก็จริงนะครับ แก้วนีดา...... ที่หลังบ้าน... มีพุดตานอยู่ต้นหนึ่ง เวลาออกดอกสวยดีครับ มามี้ของวฤกท่านชอบดอกไม้หอมมากกว่า ใกล้ ๆ หน้าต่างห้องนอนของท่านมีต้นลำเจียก ราตรี กรรเกรา ฯลฯ เลยไม่ค่อยมีไม้ดอกสวย ๆ ที่บ้านเท่าใดครับ เพรง.พเยีย.... ขอบคุณครับ แม่จิตร.... ขอบคุณครับ ผู้หญิงไร้เงา..... หมู่นี้วฤกเขียนกลอนไม่ค่อยออก เหตุเพราะไม่มีประเด็นจะเขียน เพิ่งคิดได้ตอนนั่งดูรูปดอกพุดตาน นี่แหละครับผม ผลิใบสู่วัยกล้า.... ขอบคุณมากครับที่แวะมาให้กำลังใจกันเสมอมา ลำน้ำน่าน...... ขอบคุณครับ ดีใจที่ลำน้ำน่านชอบกลอนบทนี้ครับ มาแจม..... นาน ๆ ทีวฤกจะได้เขียนกลอนที รู้สึกตัวอยู่ว่ากลอนของวฤกยังดูแข็ง ๆ และติดลีลาโคลงอยูามากนะขอรับ
21 เมษายน 2548 18:24 น. - comment id 457652
ที่บ้านพรพระจันทร์ก็ปลูกดอกพุดตานคะ คุณแม่ชอบมันมาก รันเองก็ชอบ ตอนเด็กๆ ชอบนั่งเฝ้า มองมันน่ะคะ ทำไมถึงเปลี่ยนสีได้ สงสัยมากๆ ตอนนี้โตแล้วก็ยังไม่ทราบเลยคะ ..... เหอๆ ^__^ แวะมาชื่นชมน่ะคะ
12 มีนาคม 2551 13:50 น. - comment id 831341
ดอกพุดตานมันดูสวยดีชอบม๊ากมากมากเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
