๐ เมื่อน้อยได้เรียนวิชาอุตสาหะ ความรู้จะสะสมอยู่รู้วิทย์ผอง เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่ในครรลอง ค่าเพชรทองคือความรู้เชิดชูตน ๐ เติบโตเป็นผู้ใหญ่ให้หาสิน เลี้ยงชีวิน ครอบครัว ไม่ชั่วฉล ใช้ความรู้หาทรัพย์ไม่อับจน ประจักษ์ผลขยันเรียนพากเพียรมา ๐ มีครอบครัวผูกพันสัมพันธ์ลึก อย่าหลงคึกคะนองลงดงตัณหา อบายมุขเปรตผีคอยบีฑา เสียอนาคตแน่ย่ำแย่มี ๐ ต้องมีความรับผิดชอบกอปรกิจเกื้อ หาทรัพย์เพื่อใช้สอยไม่ถอยหนี สร้างหลักฐานให้มั่นคง คงความดี ตามวิถีทางธรรมสุขดำรง ๐ หากขาดความรับผิดชอบจะยอบแยบ จนกรอบแกรบแทบยุ่ยเป็นผุยผง มีปัญหาครอบครัวพันพัวพงศ์ สืบผลส่งหมักหมมสังคมไทย ๐ แต่โบราณสุภาษิตพระร่วงได้ ลิขิตไว้ ให้หาสินเมื่อใหญ่ ประพฤติตามสุภาษิตลิขิตไว้ ชีพสดใสไทยจรัสพัฒนา.
16 ธันวาคม 2544 21:57 น. - comment id 25426
ให้ข้อคิดที่ดีมากเลยค่ะ...ไม้เก็ด
16 ธันวาคม 2544 23:27 น. - comment id 25490
ใช้ภาษาในการตีความได้ดีจังค่ะ
17 ธันวาคม 2544 01:20 น. - comment id 25519
มาอ่านภาษิต ครับ กลอนเพราะ ให้แง่คิด ... ขอบคุณครับที่เขียนให้อ่านกัน
17 ธันวาคม 2544 02:57 น. - comment id 25533
ที่แรกนึกว่าสินสอดซะอีก... แฮะๆ สินทรัพย์นี่เอง ให้แง่คิดดีจ้า....
17 ธันวาคม 2544 09:06 น. - comment id 25566
มาให้กำลังใจพี่ชายครับ ยอดเยี่ยมตามแบบฉบับของไม้เก็ด
17 ธันวาคม 2544 10:14 น. - comment id 25574
จะบอกให้ "ที่รัก" หา "สินทรัพย์" มาเป็น"สินสอด" แล้วกันบอกว่า "ไม้เก็ด" แนะนำมา