กองไฟไม่เคยไร้ควัน

นิติ

ควันไฟไร้กองไฟได้อย่างไร
โกหกกันทำไมไม่ใช่เรื่องจำเป็น
เพียงแค่พูดหยุดหลอกลวงอย่างที่เห็น
เฉกเช่นเล่นกับงูรู้ดีว่ามีภัย
เธอปกปิดความจริงหวังชิงไป
เธอให้ฉันไว้ใจไม่ต้องห่วงไม่มีใคร
เชื่อเธอเสมอไม่เคยเผลอห่างใจ
เมื่อยิ่งใกล้ความห่วงใยในมารยาเริ่มบอกกัน
หลายครั้งที่เราคุยกัน
ชักหวั่นหวั่นเธอนั้นแสดงอาการสั่น
เพียงเขาก้าวเขาเข้ามาทักทายเท่านั่น
แววตาความสัมพันธ์คล้ายมันเป็นเรื่องจริง
ติดเพียงฉันรู้จักเธอก่อนเขา
แต่ก็ไม่อาจเหมาว่าเธอเป็นของเราในทุกสิ่ง
ก็หัวใจของเธอยังไม่พอขอไครมาแอบอิง
จะละทิ้งความหลังฝังใว้ใจร้ายเกิน
เธอจึงปล่อยเรื่องราวค้างคาไว้เช่นนี้
หวังไว้ว่าคงมีทางเลือกดีดีทำให้เราได้ห่างเหิน
จึงปล่อยไว้ไม่ปล่อยใจไปเผชิญ
เธอไม่อยากเดินไปพร้อมกับความผิดติดตัว
แต่เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอทำอยู่
มันน่าอดสูเพียงใดใจฉันกลัว
เพราะฉันและเขาต่างกันดังดอกบัว
ฉันคงชั่วบัวใต้น้ำด้วยน้ำคำเธอเยินยอเขา
ไฟที่กำลังไหม้เผ่าใจไปทีละนิด
เพียงฉันคิดว่าเปลี่ยนแปลงให้เหมือนเก่า
ไม่ได้มองเลย ว่าเธอรักเขามากกว่าเรา
ได้แต่เดาว่าเธอเพียงเผลอใจ
ขอเดินห่างจากทางที่เราก้าว
ลบเรื่องราวเขาและเธอเสนอกองไฟ
จงขอเผ่าความหลังไม่รั้งเธอต่อไป
เดินจากไกลไปตามทางของฉันเอง