แม่เฒ่าหนึ่ง ซึ่งอาสัย ในบ้านป่า นับเวลา คอยสงกรานต์ ผ่านมาถึง หวังจะเจอ หน้าลูกหลาน ฝันรำพึง แม่เฒ่าจึง ปัดกวาดบ้าน นั้นไว้รอ ผลหมาก รากไม้ อยู่ในสวน ที่แล้วล้วน ออกผลให้ เก็บไว้หนอ ขนมหวาน อันเลิศล้ำ ทำไว้รอ ห้องหับหอ ก็จัดให้ พร้อมใช้งาน เมื่อถึงวัน สงกรานต์ อันรอคอย แม่เฒ่าตื่น แต่เดือนคล้อย ลอยหลังบ้าน ก่อไฟหุง ปรุงข้าวปลา สารพัน จักสำรับ กับข้าวนั้น ไว้ทันที จากเช้ามืด จนรุ่งสาง ย่างเข้าสาย ไม่เห็นเงา ของผู้ใด ได้มานี่ ชะเง้อมอง ตรงช่องทาง อย่างทุกที ไร้แวววี่ เจ้าลูกหลาน นั้นจะมา ตะวันคล้อย ลอยลงดิน จนสิ้นแสง น้ำตาแห่ง ความเศร้าใจ ไหลอาบหน้า วันสงกรานต์ กลายเป็นวัน สงน้ำตา ของแม่เฒ่า รอลูกยา มาหาตน
11 เมษายน 2548 22:15 น. - comment id 452237
แต่งได้เตือนใจดีนะครับ จิตใจของคนทำด้วยอะไร หยั่งรู้ไซร้ความคิดชีวิตหนอ ปล่อยให้แม่วัยเฒ่าเฝ้าแต่รอ ใจจดจ่อหวังลูกนั้นกลับมา
11 เมษายน 2548 23:31 น. - comment id 452297
วันที่ 13 นอกจากจะเป็นวันรื่นเริงสงกรานต์แล้ว ยังเป็นวันผู้สูงอายุด้วย ซึ่งลูกหลานที่ดี ก็ควรกลับไปเยี่ยมเยียนท่านบ้าง ท่านก็คงรอคอยเช่นกัน ไม่ใช่ว่ามัวแต่จะสนุกสนานจนลืมไปว่า มีใครคอยอยู่
12 เมษายน 2548 10:26 น. - comment id 452385
***************************น้ำใส******************* ได้ส่งข่าว ถึงผู้เฒ่า อยู่ทางบ้าน วันสงกรานต์ จะไม่กลับ คืนไปหา ลูกจะกลับ วันที่ใคร เขาไม่มา ท่านผู้เฒ่า อย่าห่วงหา ถ้าไม่จร.. *************************************************** ท่านผู้เฒ่าที่บ้านเรา..เข้าใจเรา..ถ้าเดินทาง กลับตอนนี้ ท่านเป็นห่วงมากกว่า...การเดิน ทางไม่ค่อยจะปลอดภัย..รถราเยอะ..คนเมา.. ก้อเยอะ ..ความประมาทบนท้องถนน..ก้อเยอะ.. หลายร้อยคน..ในช่วงเทศกาลนี้..ผู้เฒ่า.. ต้องเสียน้ำตา..เพราะทำศพ..ลูกหลานแทน..
12 เมษายน 2548 10:35 น. - comment id 452394
อิอิอิ......... สงกรานต์นี้ บอกผู้เฒ่าไปแล้ว ว่าจะไม่กลับบ้าน และก็บอกไปแล้ว ว่า จะไม่ดื่มเยอะ ไม่อยากเมา............ ไม่ต้องเป็นห่วง........................
12 เมษายน 2548 12:20 น. - comment id 452440
อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ กลอนซาบซึ้งมากๆ แวะมาทักทายค่ะ
12 เมษายน 2548 12:50 น. - comment id 452460
งดงามครับผม...คงเป็นหลังสงกรานต์ครับที่ได้กลับต่างจังหวัดเพราะหน้าที่การงานบังคับไม่เหมือนชาวบ้านเขา... ***แวะมาอ่านผ่านมาทักทายครับ
12 เมษายน 2548 14:48 น. - comment id 452499
ถ้าเมาไม่ขับก็คงไม่มีใครต้องเสียเลือดและเสียน้ำตาอย่างนี้หรอกครับ เมาไม่ขับ หลับต้องพักนะครับ
12 เมษายน 2548 21:55 น. - comment id 452702
เมื่อถึงวัน สงกรานต์ อันรอคอย แม่เฒ่าตื่น แต่เดือนคล้อย ลอยหลัง...บ้าน ก่อไฟหุง ปรุงข้าวปลา สาร...พัน จักสำรับ กับข้าว...นั้น... ไว้ทันที ปกติแล้ว อาน...กับ...อัน....รับส่งสัมผัสกันไม่ได้ เสียรูปกลอนหมด
14 เมษายน 2548 01:59 น. - comment id 453189
วันสงกรานต์ผ่านมาถึงเขาบึ่งรับ คิดได้จับแขนลูกหลานผ่านห่วงหา แต่แล้วกลับต้องนั่งรับกลับน้ำตา ที่ลูกหลานไม่มีมาหาสนใจ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*