เบื้องหลังปริญญา

วิจิตรวาทะลักษณ์

ปริญเอ๋ยปริญญา
สิ่งสูงค่า  ของมนุษย์  สูงสุดฝัน
อยู่ไกลแสน  กว่าแดนฟ้า  ยังฝ่าฝัน
เพื่อคว้ามัน  มาถือไว้  ในครอบครอง
     ปริญเอ๋ยปริญญา
ใบเบิกทาง  ก้าวย่างหน้า  หาหม่นหมอง
ปัญญาชน  นักศึกษา  หมายตาปอง
สักวันต้อง  อยู่ในมือ  คือหลักชัย
     ปริญเอ๋ยปริญญา
อันคุณค่า  ของสิ่งนี้  อยู่ที่ไหน
จะอยู่ที่  ความรู้ผล  ติดจนไป
หรือแค่เพียง  กระดาษใบ  ใช้เบิกทาง
     ปริญเอ๋ยปริญญา
มองมุมหน้า  ช่างเลิศหรู  ดูมนต์ขลัง
อักษรร้อย  ถ้อยวิจิตร  ทุกทิศทาง
แต่เบื้องหลัง  มีเส้นทาง  อย่างเศร้าตรม
     ปริญเอ๋ยปริญญา
กี่น้ำตา  ของแม่พ่อ  ท้อขื่นขม
กี่หยาดเหงื่อ  ระเรื่อไหล  ยามใดตรม
กี่เคียวคม  ก้มเกี่ยวข้าว  คราวทำกิน
     ปริญเอ๋ยปริญญา
กี่ผืนนา  ที่ขายไป  ไม่เหลือสิ้น
ส่งลูกเรียน  หลังสู้ฟ้า  หน้าสู้ดิน
ส่งลูกไป  ให้ถึงถิ่น  ปริญญา
				
comments powered by Disqus
  • แววดี

    11 เมษายน 2548 23:07 น. - comment id 452277

    ฝึกหน่อย 
    คำซ้ำบ่อย
    สัมผัส เลือน บางอัน โดด 
    แก้นิด ปรับหน่อย ไปโลด
    
  • namsai

    12 เมษายน 2548 10:46 น. - comment id 452403

     
    
    ************************น้ำใส***********************
    
    ใบปริญญา..กระดาษ..แผ่นเดียว..
    
    แลกมาด้วยความยากลำบาก..จากคนข้างหลัง
    
    *****************************************************
    
    **งานคุณงามนะ..แต่รู้สึกว่าวันนี้..
    
    จะลงกลอนเยอะมากเลย..หายไปนาน..
    
    กลับมา..ลงซะเต็มที่เลยนะ..
    
    
    
  • วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

    12 เมษายน 2548 14:57 น. - comment id 452508

    ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง
    ฉันจึง มาหา ความหมาย
    ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย
    สุดท้าย ให้กระดาษ ฉันแผ่นเดียว
    
    อดทนๆๆๆ 
    ทำงานให้มีประสิทธิภาพเกินกว่าที่ปริญญาการันตี
    ไม่มีใครไม่ให้งานหรอกครับ
  • พรพระจันทร์

    20 เมษายน 2548 14:05 น. - comment id 456648

    ปริญเอ๋ยปริญญา
    สู้กันแทบตายได้แล้วปริญญา 
    สู้กันแทบบ้าได้มาใบเดียว 
    
    ปริญเอ๋ยปริญญา
    เพื่อนกันจริงไม่จริงไม่รู้
    อย่าสู่รู้เก่งกว่ากูแล้วกัน 
    
    ปริญเอ๋ยปริญญา
    แข่งแข่งแข่ง แข่งขัน
     A B C D 
    
    **  อืมขอโทษน่ะคะที่หลุดทำไม่สุภาพออกไป 
         ช่วงนี้พรพระจันทร์ก็อยู่ในช่วงสอบ กดดัน
         ด้วยใบปริญญา ..... หากมองกลับกันอยาก 
        เตือนให้ทุกคนได้รู้
         
            ความรู้คือสิ่งที่   เหลืออยู่ในสมอง
    
    
    ชอบกลอนนี้ของพี่วิจิตรวาทะลักษณ์ 
    มากๆ เลยคะ  ^__^
         
          
            
    
    
    
  • คนเช็ดเงา

    24 เมษายน 2548 09:31 น. - comment id 459521

    ใบบัตรเบิกตนรองรับ.
    ประดับประโยชน์ใดสาน.
    กี่คนก่นคว้าหาควาน.
    หากผ่านกาลเขลาเพียงใบ.
    
    superkder@hotmail.com

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน