มารยาห้าร้อยเล่ม เปรียบดั่งเข็มคอยทิ่มแทง เลศนัยซ่อนแอบแฝง ยั่วยุแยงให้แคลงใจ เสน่หาตราตรึง มัดรัดรึงขึงหทัย ซุกซ่อนเร่าร้อนไว้ เผามอดไหม้ในสักวัน หลงรูปว่าจูบหอม หวังดมดอมครองในฝัน เฝ้าเพ้อพร่ำรำพัน ดันทุรังหวังครอบครอง หญิงชายในโลกหล้า อยากเสาะหามาจับจอง ความรัก ... ความใคร่ ... ร้อง วิ่งเข้าสิงกินดวงใจ รัก .. ใคร่ ... ใครกำหนด กำกับบทที่ตรงไหน รัก ... หวานล้ำฉ่ำฤทัย แต่ความใคร่ ... ไยเผาทรวง
นิรา 10 เม.ย. 2548 09:15 น. - ID 74217 
761
2
0
10 เมษายน 2548 11:40 น. - comment id 451614
หน้าส่วนตัว
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ทุกอุ่นไอละไมหวามยามถ่ายทอด
กับอ้อมกอดเว้าวอนแสนอ่อนหวาน
เกิดจากรักที่มั่นคงยืนยงนาน
หรือวูบผ่านเพียงหลงเนื้อแห่งเอื้อกาย
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
10 เมษายน 2548 14:04 น. - comment id 451662
รักเพียงกายใช่ว่าจะสุขสม เหมือนกับลมสมแล้วก็ปลิวผ่าน ถ้าอยากรักให้ยั่งยืนชื่นสำราญ ต้องเปิดใจพบพานของกันและกัน
10 เมษายน 2548 19:38 น. - comment id 451736
คือ อารมณ์.........
10 เมษายน 2548 21:29 น. - comment id 451769
เจ้าตัวคงรู้ลึกๆว่า รัก หรือ ใคร่ .. การแสดงออกอาจแนบเนียน แต่หลอกใจตัวเองไม่ได้หรอก ค่ะ
11 เมษายน 2548 09:41 น. - comment id 451862
ใคร่..รักใครสักคนมั้ง..อิอิ.. **แซวข้างบนหน่อย จริงอ่ะ...ไปหละเดี๋ยวโดนก้อนหินขว้าง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
