วันหน้าคงเป็นเรา
ฟ้าใส, ราตรีผีเสื้อ
วันนี้ไปเผาศพมาโถ๋หน้าเศร้า เมื่อก่อนเขากับเราก็พบเห็น
ทุกๆวันพบกันไม่ยากเย็น วันนี้เห็นเขาเป็นเชิงตะกอน
โอ้ชีวิตของเราก็เท่านี้ เป็นเรื่องที่ไม่มีใครจะถอดถอน
การเกิดดับของชีวิตเป็นสิ่งแน่นอน เขาไปก่อนวันนี้ วันหน้าใคร
วันนี้เขาวันหน้าเราหนีไม่พ้น ทุกที่หนทุกคนอยู่รู้บ้างไหม
ว่าความจากพรากชีวิตจิตบรรลัย ทางสุดท้ายคือความตายอยู่นั่นเอง
ไม่เพราะคับเพราะพึ่งเขียนมาตามที่คิดได้ เขียนให้มาอ่านเพื่อเตือนสติครับ หวังว่าคงไม่ว่ากันที่เขียนเรื่องแบบนี้ แต่ก็เป็นสัจธรรมครับ
ไม่มีสิ่งไหนที่จะสามารถอยู่ยั่งยืนได้ในโลกนี้ ชีวิตมีเกิด ก็มีตาย เป็นธรรมดาไม่ล่วงพ้นความตายไปได้ เป็นสัจธรรม หวังว่าคงไม่ว่ากันนะครับ หรือหากใครไม่พอใจ ฟ้าใสก็ขอโทษด้วยนะครับ ชีวิต อย่าประมาท รีบทำความดีไว้มากๆ วันนี้ผมไปเผาศพมา ไม่แน่วันหน้าอาจจะเป็นวันที่ผมถูกเผา ทุกคนสร้างบุญกุศลให้มากๆ ทำความดีมากๆ ครับ