มิรู้ หนทาง ยาวไกล แค่ไหน ไกลห่าง พานพบ เดินวน คนเดียว บรรจบ ตาสบ สายตา หามี อยู่เดียว เปลี่ยวเหงา รันทด เลี้ยวลด หารัก คงที่ ค้นหา ความรัก เหลือดี ยากที่ จักพบ ใครใด นอนนิ่ง ณ ก้น สระน้ำ ชุ่มช่ำ แต่ใจ ดั่งไฟ มองเหม่อ เพ้อหา รักไป หมองไหม้ รักเผา เศร้าตน ค้นหา ความรัก ยากแท้ ทางแก้ คือดับ สับสน ยืนเดียว เปลี่ยวเหงา จำทน มิค้น หารัก หนักใจ แก้รัก ถอนรัก ด้วยหยุด ยากสุด คือทน ให้ได้ หยุดอยาก ค้นหา รักใส่ หยุดใฝ่ พบใจ ในตน
winterstar 7 เม.ย. 2548 11:49 น. - ID 74053 
1034
4
0
7 เมษายน 2548 12:59 น. - comment id 450412
ความรักหยุดได้อย่างไรหนอ หลายคนเพ้อพ้อ .. อยู่ทุกวัน
7 เมษายน 2548 13:04 น. - comment id 450416
สวัสดีนะของคุณแต่งแล้วก็โดนนะ หยุดก่อ ต่อเติม เพิ่มรัก สลัก ลงลึก หวั่นไหว เพียงพอ เพียงรู้ เพียงใจ หยุดได้ไหม เข้าใจในตัวตน
7 เมษายน 2548 15:38 น. - comment id 450477
แม้วิ่ง ทันก็ ขอหยุด ยากสุด คือนิ่ง ให้ไหว หยุดตาม ความรัก ดังไฟ มาเผา ผลาญใจ ของตน แวะมาทักทายครับ
7 เมษายน 2548 15:59 น. - comment id 450481
............ ดวงตา ..เธอร้อน.. ดั่งไฟ หมองไหม้ ..ใจฉัน ..ปั่นป่วน เพียงสบ.. สายตา.. เย้ายวน ใจชวน ..คิดถึง.. เพียงเธอ ............
8 เมษายน 2548 00:11 น. - comment id 450718
แก้รักพักร้อนนอนหนาว แก้คราวเศร้าหมองครองหม่น แก้รักพักใจให้ตน แก้พ้นจำนนทนรัก อิอิ *-*แก้อยากก็เลยจำนนเสียเลยค่ะ อิอิ แต่งได้ดีมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
