สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน

Jeminine

คน...มักเชิญชวนให้คนอื่นติติง
ทั้งที่ความจริงนิยมคำชมเชยมากกว่า
คน...มักจะคิดว่างานที่ตนทำนั้นหนักหนา
และรู้สึกว่าตัวเองโดนเอาเปรียบอยู่ร่ำไป
คน...มักคิดว่าตัวเองนั้นรู้มากกว่าผู้ร่วมสนทนา
แต่หารู้ไม่ว่านอกกะลาที่เขาอยู่ คือโลกอันกว้างใหญ่
คน...มักมองเห็นแต่ความผิดของผู้อื่นรอบกาย
และเห็นสิ่งที่ตนทำไป...ล้วนแล้วแต่คือสิ่งดี
คนเรา...มีจำนวนหู...มากกว่าจำนวนปาก
แต่มักใช้ปากทำงานอย่างเต็มที่
และใช้หูรับฟังคนอื่นน้อยลงทุกที
มักต้องการให้คนยอมรับทั้งที่...อาจจะยังไม่เคยให้สิ่งนี้กับใคร
ปราชญ์...คือคนที่มักคิดว่าเขายังรู้ไม่พอ
กบในกะลาคือคนที่คิดว่าพอแล้วสำหรับความรู้ที่ได้
อย่าหวัง...ว่าคนอื่น จะเป็นอย่างที่เราพอใจ
เพราะยังมีคนอีกมากมาย...ที่ชังเรา
คนเหมือนกัน...แต่คนไม่เหมือนกัน
แตกต่างความต้องการ...ความฉลาด ความเขลา
ไม่มีใครเกิดมาประเสริฐกว่าเรา
และตัวเรา ก็ไม่เคยประเสริฐกว่าใคร
เราทุกคนเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตหนึ่งเท่านั้น
เป็นแค่เศษเล็กเล็กในจักรวาลอันกว้างใหญ่
ความจริงคือ....ทุกคนเกิดมาเพื่อรอวันที่ดับไป
ต่างกันที่ใคร...จะทิ้งสิ่งใดไว้...ตอบแทนโลกกว้างใหญ่ที่เกิดมา