ณ มุมห้องที่อับชื้นและมืดมิด หนึ่งชีวิตที่สับสน และสิ้นหวัง ไร้เงินตรา ไร้สมองแรงพลัง ทุกสิ่งพลั้งผิดทางที่ก้าวไป เพียงวัดค่าความเป็นคนด้วยเงินตรา หลงมายา รูปทรัพย์สวย ด้วยหลงใหล มิรู้เลยถึงผลเสียมากเพียงใด ที่เผลอใจ เพราะเพียงคำว่า อยากมี ทั้งเงินทองของใช้จับจ่ายซื้อ หญิงมิถือ สิ้นอายขายศักดิ์ศรี แลกเนื้อหนัง ด้วยเงินตราสิ้นราคี สิ้นความดีเพียงเพราะง่ายมิไตร่ตรอง อันเนื้อหนังมังสา ถึงเวลาก็เสื่อมถอย เงินเริ่มน้อยเพราะใช้สอย อย่าลำผอง สิ้นเงินตราไร้ราคา น้ำตานอง ลูกในท้องมิทราบความจะทำไง ต้องเป็นแม่ใจร้ายทำลายลูก เงื่อนที่ผูกมัดกายสิ้นดิ้นไม่ไหว ไร้ทางออก ดั่งเทียนดับ สิ้นแสงไฟ ผิดพลั้งไป ดั่งสิ้นค่า ราคาคน
winterstar 19 มี.ค. 2548 15:51 น. - ID 73010 
1544
2
0
19 มีนาคม 2548 17:04 น. - comment id 441417
เพียงวัดค่าความเป็นคนผลประโยชน์ อำนาจโฉดจึงเกิดขึ้นฝืนไม่ไหว อยากมีทรัพย์นับน้องพี่ที่ถูกใจ เหมือนใครใครเขาบ้างเลยสร้างตัว แม้ต้องขายร่างกายหมายซื้อหา เพื่อนำพาอย่างไรไฟสลัว ก็ทนยอมเพื่อได้ทรัพย์นับเงินชัวร์ ทั้งที่ตัวเริ่มถดถอยน้อยราคา *-*แต่งได้ดีค่ะ สังคมปัจจุบันเป็นแบบนี้กันเยอะ เศร้าค่ะ*-*
19 มีนาคม 2548 18:22 น. - comment id 441450
เยี่ยยมเลยนะ สบายดีเปล่า นี่นะหรือเงินตราคุณค่าคน เที่ยวดั้นด้นเสาะหามาจากไหน ไม่คิดสนว่าได้โดยวิธีใด ขอสุขใจด้วยเงินตราทุกอย่างยอม
22 มีนาคม 2548 16:29 น. - comment id 442846
ราคาคนใยกำหนดเพียงสมมุติ แวะมาทักคะอ่านแล้วสะเทือนใจมากเลยคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
