คิดแต่เหนือกว่า...เบื่อ..กับดักมนุษย์ ชั่วไม่มีที่สิ้นสุดแห่งจุดหมาย กิเลสหนา..ตัณหาอยาก...ร้าย..มากมาย สิ่งสุดท้ายได้อะไร..ใจสามานย์ แปลกนะ..สิ่งดี..เอียน..ไม่เรียนรู้ จมปลักอยู่กับอะไรไร้แก่นสาร มีความหมายชีวิตใหม่ไม่ต้องการ ทาสดักดานปล่อยเป็นไท...ไม่ยอมไป สังคมอับจน..ซับซ้อน...สับสน ยอมจำนน..ทนคว้าง..มืด..ทางไหน จำเจกับเล่ห์ร้ายอุบายใคร หัวเราะ ฤ า ร้องไห้..ใจเคยชิน กฏเกณฑ์เก่าเงาอาญาศักดิ์สิทธิ์ วางชีวิตติดพันปัญหาสิ้น เสรีภาพอาบยาพิษ..สิทธิ์เก็บกิน ทุกคนดิ้นรนได้....ไม่เคยยุติ ดำรงอยู่อย่างที่เห็นไม่เป็นร่าง มืดสว่างอำพรางใจไม่สะดุด หลงชีวิตติดอาลัยไม่ก้าวรุด ประกายใดใครจุด..ไม่หยุดพิศ ยิ่งแสงทองส่องแสงธรรมแห่งพุทธ บริสุทธิ์ความหลุดพ้นพึงค้นสิทธิ์ ชีวิตเลวเหลวไหลไม่พินิจ กรรมตามติด...คิดหวัง....ยิ่งวังเวง ๑๑๑๑๑
10 มีนาคม 2548 19:52 น. - comment id 437237
มาเยี่ยมคนติดกับดักชีวิตค่ะ :)
10 มีนาคม 2548 20:10 น. - comment id 437252
เป็นคนนึงที่ชอบเสรีภาพ บางทีเราก็ยอมติดกับดักเนอะ ทั้ง ๆ ที่รู้
10 มีนาคม 2548 21:17 น. - comment id 437272
เป็นกับดักที่ทำให้ใจมนุษย์ ไม่สิ้นสุดกับปัญหาทุกคราเห็น ตั้งแต่เช้าแม้กลางวันจนพลันเย็น ก็มีให้พบเห็นซะทุกที *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
10 มีนาคม 2548 21:21 น. - comment id 437274
เป็นกับดัก .. ที่โง่งม.. ใครหลงชม .. ก็หมด .. สิ้น ชีวิต .. จมดับดิ้น .. ใคร่ถวิล .. ก็ ..กลับกลาย .. สังคม .. ที่เสื่อมทราม.. ใจงดงาม .. ก็ ..หดหาย วัฒนธรรม .. เสื่อมมลาย.. หลงงมงาย .. สิ่ง..ไม่ดี .. ยาเสพติด .. เกลื่อนเมือง .. สร้างเรื่อง .. ไปเป็นผี .. ฆ่ากัน .. ขาดเหตุผล ..คนย่ำยี.. เลวสิ้นดี .. ความชั่ว .. โปรดกลัวกัน.. เรน .. ขออนุญาต .. หัดแจม.นะคะ.. แบบ เรน .. ลองเล่นคำ..สัมผัสนะคะ .. แต่ความหมาย .. เรนยังสื่อ .. ไม่ดีเลยคะ .. แป๊ปเดี๋ยว .. เรนจะเก็บเอาไปแก้ไข นะคะ.. ( .. แนะนำ .. เรนด้วย .. นะคะ .. ขอบคุณค่ะ .. ) แว้ปปป !! ..
10 มีนาคม 2548 22:58 น. - comment id 437331
แวะมาดูค่ะเพลงผิว
10 มีนาคม 2548 23:48 น. - comment id 437362
ณ อีกฟากแผ่นดินถิ่นขัดแย้ง บังเกิดแจ้งสัจจธรรมอันล้ำค่า ฝันที่วาดช่างงดงามตามอุรา ไร้ศักดินาชนชั้นกีดขั้นขวาง ไร้ศาสตราอาวุธยุทธประหาร ไร้คนพาลข่มขู่ดูถากถาง ไร้ศัตรูคู่แค้นแม้นอำพราง ไร้หนทางต่างประเด็นเช่นแตกกอ มีแต่พี่และน้องครองสุขสม น่าชื่นชมชื่นใจกระไรหนอ อันความรักปกปักษ์ภักดิ์เคลียคลอ ใจเกิดก่อสนุกสนานสราญฤดี แลญาติมิตรร่วมเผ่าพงศ์พันธุ์มนุษย์ แสนพิสุทธิ์ล้ำเลิศบรรเจิดศรี ร่วมปรองดองรักใคร่ไม่ราวี จวบโลกนี้ดับสลายไปกับกาล แม้นแดนดินถิ่นนั้นฉันไม่พบ ยากประสบเพราะไกลห่างทางขนาน หากพวกเราร่วมใจในตำนาน ฝันที่หวานคงมิยาก..หากเป็นไป.
11 มีนาคม 2548 12:03 น. - comment id 437492
แวะมาทักทาย.. ในฐานะที่เป็นหนึ่งในผู้คนที่ยังหลงวนเวียนอยู่ใน.. กับดักชีวิต * กินใจดีค่ะ *
11 มีนาคม 2548 13:26 น. - comment id 437522
แวะมาดูกับดักชีวิตค่ะ แต่งได้เยี่ยมมากๆค่ะ