เด็กเอ๋ยเด็กไทยเดี๋ยวนี้ ฟังฉันหน่อยซี เจ้ามีรายได้แล้วฤา กระเป๋าใบแพงจับถือ ระยับพราวมือ ดึงดื้อเดินตามตูดกัน คงตีค่าตนต่ำชั้น เกรงเท่าไม่ทัน เสาะสรรค์ทางเพิ่มค่าตน กรอบเมืองยั่วเย้ามัวมน ไร้ซึ่งเหตุผล ระคนไปทั่วเด็กไทย ในทางกันกลับสดับไว้ ถ้าเด็กคนใด ตีให้ค่าตนสูงพอ จักไม่ถูกใครลากคอ เขาเพียงแค่ขอ หิ้วห่อถุงย่ามงามใจ มีค่าตัวเองฉาบไล้ ซื้อแพงทำไม หัวใจเขามีค่าแทน แรงบันดาลใจ วงศ์ทนง ชัยณรงค์สิงห์ จากหนังสือเรื่อง a day story คู่มือเด็กดื้อฉบับปัจจุบัน หน้า 29 ที่หยิบยกทรรศนะของอาจารย์ท่านหนึ่งในนิตยสาร live&family แต่จำชื่อท่านไม่ได้
ดาวอังคาs 12 ก.พ. 2548 22:45 น. - ID 71056 
1303
1
0
13 กุมภาพันธ์ 2548 23:40 น. - comment id 424990
หน้าส่วนตัว
นี่คือ การสอนในสังคมอย่างผิด ผิด เสวร้าย
ในยุคนี้ ว่าของนอก ของแพง ต้องเป็นของดี
ของในไทยเราต่างหาก ที่ดีมาก คนไทยเรา
เป็นศิลปิน สร้างงานหัตถกรรม ด้วยมือมีค่า
และ โรงงานในไทยเรามากมาย ผลิตงานส่งออกไปต่างประเทศ
เด็กเอ๋ย คิดเสียใหม่เถิด
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
