ยืนนิ่งไม่ติงไหว คือต้นไม้ในไพรพง ยืนหยัดและยืนยง ยืนยันอยู่คู่แดนดิน เรื่อยเรื่อยระรินไหล น้ำใสใสในเถื่อนถิ่น หยาดหยดมิหมดสิ้น กระแสสินธุ์ในลำธาร โบยบินเจ้านกป่า อิสราหาอาหาร เสือสมันมั่นสันดาน ก็ต้องการก็คือกัน ผกาบุปผาสด สุคนธรสสุดสร้างสรรค์ สวยสีพรมผืนพรรณ สวรรค์สร้างกลางดงดอน ลมไล้ใจหวั่นหวิว ใบไม้พริ้วปลิวลิ่วร่อน หนาวเนื้อ ณ ยามนอน ผิงไออุ่นกรุ่นแสงจันทร์ หลับใหลในราตรี ค่ำคืนนี้ป่ายังฝัน ผ่านคืนหรือผ่านวัน เป็นอย่างนั้นธรรมดา นี่คือธรรมชาติ แสนเก่งกาจเป็นหนักหนา วาดศิลป์จินตนา เกื้อชีวาภาษาธรรม เป็นไปไม่รู้จบ เวียนว่ายครบแล้วทบซ้ำ เกิดดับลับตามกรรม ธรรมชาติ ธรรมดา
น.นิรนาม 21 ม.ค. 2548 19:37 น. - ID 69738 
1259
2
0
21 มกราคม 2548 21:10 น. - comment id 410703
come to read and admire...
22 มกราคม 2548 03:07 น. - comment id 410826
เขียนกลอนธรรม ได้งามไพเราะค่ะ
22 มกราคม 2548 11:32 น. - comment id 410935
ขอบคุณทุกความคิดเห็นครับ น.นิรนาม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
