...ก็แค่ทำใจให้ยอมรับ ว่าหยุดนิ่งยินสดับความรักร้าว ความกรุ่นไอคลายละมุนคุ้นเรื่องราว คือความกร้าวกร้านแกร่งแย้งตัวตน... จะนิ่งหับหลับใหลไฉนหรือ จะยึดถือสิ่งใดกัน..สักกี่หน จะหยุดรับสรรพเสียงสำเนียงคน หรือจะค้นหาใจแท้..แน่ของใคร... สิ่งที่ค้น..สิ่งที่รับอาจหยุดนิ่ง สิ่งที่จริง..อาจเพียงแค่ความฝันใฝ่ สิ่งที่ค้น...สิ่งที่พบจบข้างใน สิ่งที่พบ..อาจแค่ใจลวงหลอกหลอกบอกแก่กัน... จะหยุดพบจะหยุดค้นต่อเมื่อล้ม จะหยุดตรอมจะหยุดตรมเมื่อสุขสันต์ ฤาจะทำให้บางใจสลายกัน เพียงเพื่อวันตนสุขสันต์เท่านั้นพอ... เท่าไหร่หนอจะพอแก่ดวงจิต เท่าไหร่หนอจะได้คิดและหยุดก่อ เท่าไหร่หนอจะหยุดพักและขอรอ เท่าไหร่หนอจะหยุดก่อ..กรรมที่สร้างและวางใจ...
ธนกร 12 ม.ค. 2548 23:50 น. - ID 69136 
1249
0
0
13 มกราคม 2548 00:15 น. - comment id 404996
เยี่ยม
13 มกราคม 2548 08:37 น. - comment id 405072
:)
13 มกราคม 2548 09:44 น. - comment id 405103
นั่นสิ ..เมื่อไรหนอ..หรือต้องรอ ..จนวันตาย?!
13 มกราคม 2548 18:31 น. - comment id 405360
นิ่งสงบ สยบทุกสิ่ง..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
