สายลมผิวผ่าน เริงสราญร่อนไหลให้สุขสม หมู่มวลสกุณา บินล่องท้องนภาดังสายลม อิสระเสรียินดีชม ไม่รู้ระทมตรมดวงใจ มนุษย์กำเนิด เครื่องพันธนาเกิดตามไว้ ตำแหน่งหน้าที่ ทรัพย์สินโลกีย์ติดตราใน รัดรึงจึงหนักหน่วงไป เมื่อไรพ้นได้คงดี เจ้านกเอ๋ยนกบิน มีปีกโผผินผันหนี แม้นมนุษย์มีปีกคงดี จะหลีกลี้เครื่องรัดร้อยเอย ************************************ ไม่เหมือนกลอนเนอะ แต่งเป็นเนื้อเพลงให้วงดนตรีของเพื่อนครับ มันว่าเหมือนเพลงไทยเดิม แต่พอเอาทำนองใส่ก็เพราะดี
23 ธันวาคม 2547 07:41 น. - comment id 394220
ไพเราะ .. มากด้วยดิคะ .. ภาพ ..น่ารัก ..มากเร้ยยคะ .. ถ้าเรน เป็นนก .. เรน จะบิน .. ..ให้ทั่วฟ้าเร้ยย ..
23 ธันวาคม 2547 08:16 น. - comment id 394230
กลอนเพลงเป็นเอกลักษณ์ที่ดีเด่นค่ะ ดำรงรักษาไว้ได้เป็นดี... ยินเสียงดนตรีในหัวใจ เราจึงใส่ถ้อยคำมานำเพลง... แวะมาอ่าน แล้วอย่างไรจะได้ฟังล่ะคะ
23 ธันวาคม 2547 16:54 น. - comment id 394611
ชื่อเพลง : เดือนเพ็ญ อัลบั้ม : เมดอินฯสังคายนา ศิลปิน : ยืนยง โอภากุล ประเภท : อัลบั้มภาคแสดงสด คำร้อง : - ทำนอง : - อ้างอิง : Cms00209 เนื้อเพลง : เดือนเพ็ญสวยเย็นเห็นอร่าม นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา แสงจันทร์นวลชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา คิดถึงท้องนาบ้านเรือนที่เคยเนา เรไรร้องดังฟังว่า เสียงที่เจ้าเฝ้าครวญหา ลมเอยช่วยพากระซิบข้างกาย ข้ายังคอยอยู่ไม่หน่าย มิเลือนห่างจากเคลื่อนคลาย คิดถึงมิวายเมื่อเราจากกัน กองไฟ สุมควายตามคอกคงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอกให้ลมช่วยเป่า โหมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว ให้พี่น้องเรานอนหลับอุ่นสบาย ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเขานำนา ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย ลมเอยช่วยเป็นสื่อให้ นำรักจากห้วงดวงใจของข้านี้ไปบอกเขานำนา ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย ให้เมืองไทยรู้ว่าไม่นานลูกที่จากมาจะไปซบหน้ากับอกแม่..เอย
23 ธันวาคม 2547 17:56 น. - comment id 394659
มนุษย์กำเนิด ได้เกิดปัญหา และมีคุณค่า ทางหลักวิชาการ *-*แต่งได้ดีค่ะ ชื่นชมในผลงานคุณนะค่ะ อ่านแล้วเข้าใจง่ายดีค่ะ*-*
24 ธันวาคม 2547 18:10 น. - comment id 395359
น่ารักมากเลย ค่ะ งานเขียนได้ลงตัว ดีมาก ความหมายก็ดี นะ ค่ะ ** ชื่นชม **