..๏ กักขังชั่วกัปกัลป์...............ผ่านคืนวันอย่างเดียวดาย เผลอจิตคิดหลากหลาย..........ล้วนมลายเพียงครู่คราว ติดตรึงกว่าโซ่ตรวน...............ยามทบทวนยิ่งเหน็บหนาว เศร้าสุขทุกเรื่องราว...............บ้างดำขาวเข้าพัวพัน แวดล้อมด้วยภาพหลอน........ซึ่งบั่นทอนจนแสบสัน เกรี้ยวกราดเข้าฟาดฟัน..........เหยียบย่ำใจให้สั่นคลอน ขัดขืนยิ่งข่มขู่........................เข้มแข็งสู้ยังสั่งสอน เสี้ยวจิตคิดพร่ำวอน...............ไม่โอนอ่อนผ่อนปรนตาม ฯ ..๏ ดวงจิตคิดหลากเล่ห์..........หากโลเลอาจลุกลาม ตรึกตรองมองติดตาม..............อาจรู้เหตุเห็นเภทภัย ภาพหลอนแม้นล้ำลึก.............ดุจข้าศึกคึกเกรียงไกร เผชิญหน้าอย่าหวั่นใจ............แล้วขับไล่อุปาทาน โซ่ตรวนล้วนความคิด.............ผูกพันจิตจนลนลาน ห้ำหั่นพันธนาการ..................ซึ่งกักกุมคุมขังตน ยืนหยัดอย่างองอาจ................ลิ้มรสชาติความเป็นคน ปล่อยใจให้หลุดพ้น................มิสับสนบนโลกลวง ๚ะ๛
16 ธันวาคม 2547 15:53 น. - comment id 390037
ปล่อยใจอย่าใฝ่คิด มายึดติดคิดเพียงฝัน แม้มากคำจำนรร เพียงรำพันก็เพียงพอ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ สวัสดียามเย็นค่ะ*-*
16 ธันวาคม 2547 16:03 น. - comment id 390043
pim thai mai dai kap.........> cool.....@
16 ธันวาคม 2547 16:08 น. - comment id 390047
ความกลัวเข้าปลุกผล้ำ ให้ชอกช้ำในห้วงจิต ความกลัวทั่วสารทิศ เข้ากลัดกลุ้มรุมหทัย ความกลัวอันชั่วร้าย มันแยบคายเข้าชอนไช ความกลัวเข้ารุมใน ขั้วหัวใจมลายรอน - -ดินสอ
16 ธันวาคม 2547 16:10 น. - comment id 390050
โลกลวงดังบ่วงเล่ห์ อย่าทุ่มเทจนหมดใจ บางสิ่งที่หวังไว้ อาจไม่ได้ดั่งในฝัน **คืนนี้ว่าจะฝันถึงนางฟ้าสักหน่อยนะ...แวะมาหาครับ......
16 ธันวาคม 2547 16:16 น. - comment id 390058
มาเป็นกำลังใจให้นะ ช่วงนี้ผมงานเยอะนิดหน่อยเลยไม่ค่อยมีเวลาซักเท่าไร รักษาสุขภาพดีนะครับ
16 ธันวาคม 2547 16:21 น. - comment id 390067
...แหวนอำพัน ... ...นานแล้วเหมือนกันที่ไม่ได้หยิบจากกล่องมาสวม ... ...เรือนแหวนเป็นเนื้อเงินแท้ ... ...อำพันสีเหลืองมีซากแมลงตัวน้อยอยู่ด้านใน ... ...ของฝากจากโปแลนด์ ของผู้ที่ไม่มีวันหวนกลับมา ... ...ก่อนหน้านั้น แหวนวงนี้ค่อนข้างหลวม ... ...และได้มีการปรับตัวเรือนให้นิ้วกลางสวมพอดี ... ...จนกระทั่งวานซืน ได้มีโอกาสเห็นภาพหนึ่ง ... ...เมื่อสาม-สี่ ที่แล้ว เคยคิดจะซื้อภาพนี้ไว้ครอบครอง ... ...เนื่องจากสู้ราคาไม่ไหว จึงได้แต่เก็บภาพนี้ไว้ในใจ ... ...การที่มีโอกาสกลับมาเห็นภาพที่ตนเองประทับใจเช่นนี้ ... ...ย่อมก่อให้เกิดความปิติ ... ...และถึงแม้ว่า จะเป็นช่วงเวลาเพียงน้อยนิดที่ได้ทอดสายตาผ่าน ... ...ผู้ครอบครองแหวนวงอำพันวงเล็ก ๆ เช่นอัลมิตรา ... ...ก็พอใจที่จะพอเพียงในสิ่งที่ตนเองมีอยู่ ... ...ซึ่ง...ล้ำค่าทางใจ ไม่ต่างกัน ...
16 ธันวาคม 2547 16:25 น. - comment id 390071
เอ่...หนูมาผิดคิวรึเปล่าคะ
16 ธันวาคม 2547 17:44 น. - comment id 390124
แหะๆๆ!!! หวัดดีค่ะพี่อัล เก่งจัง อึ้งเลย เหอะๆๆๆ
16 ธันวาคม 2547 18:36 น. - comment id 390140
โลกใบนี้มองมองอาจไร้สาระ ส่วนหนึ่งคือตัวเราเองด้วย เพราะตัวเราเป็น..ธุลี..เม็ดหนึ่งของโลกเท่านั้น แต่มนุษย์มักมองว่าตัวเองเป็นใหญ่ ยิ่งมองอายุของโลกย้อนกลับมามองอายุของเรา ก็ยิ่งทำให้เล็กนิดเดียว...แต่โลกสาระของโลกคือชีวิตเรานี่ซิสำคัญ สาระของชีวิตคืออะไร...สาระของชีวิตคืออะไร...น้องอัล....ว่าอย่าไรเจ้าคะ..
16 ธันวาคม 2547 19:50 น. - comment id 390175
แต่งได้ดีจัง อยากแต่ง ได้บ้าง แต่งกลอนนะ ไม่ใช่แต่งงาน
16 ธันวาคม 2547 20:23 น. - comment id 390202
เข้าใจตัวเองดีที่สุด
16 ธันวาคม 2547 20:24 น. - comment id 390204
เอมยังสับสนอยู่บนโลกใบเล็กที่กว้างใหญ่อยู่เลยค่ะพี่อิม ... อยากหลุดจากวงโคจรเหมือนกัน ... แต่คงอีกนานกว่าจะทำได้ .... กลอนเพราะและน่าคิดตามค่ะ
16 ธันวาคม 2547 21:55 น. - comment id 390233
มั่นคง..ไตร่ตรอง รอบคอบ.. พอดีในชีวิต ตามแบบฉบับของตัวคุณเอง.. กุ้งมั่นใจว่าคุณทำได้ค่ะ..
16 ธันวาคม 2547 22:00 น. - comment id 390235
ดั่งถูกพันธนาการ..............ถูกรุกรานด้วยฝันใฝ่ เหมือนถูกโซ่ตรวนไว้.......อยากเกินใจจักถอยหนี ด้วยรักด้วยหัวใจ..................สุดจากไปห่างฤดี เลยต้องอยู่ตรงที่...................ที่ตรงนี้มีจินตนาการ
16 ธันวาคม 2547 23:12 น. - comment id 390266
ปลดปล่อย..พันธนาการ...ออกจากใจ..ด้วยใจเราค่ะ...คิดถึงนะคะ..
17 ธันวาคม 2547 04:52 น. - comment id 390317
อัลมิตรา แต่งกลอนได้ไพเราะมากแถมให้ข้อคิดดีๆ ด้วย ชื่นชมค่ะ
17 ธันวาคม 2547 06:14 น. - comment id 390331
:]
17 ธันวาคม 2547 07:10 น. - comment id 390339
บันไดรักถักทอต่อใยใจมั่น เชือกร้อยพันเกลียวสวาทพาดจิตฝัน จะป่ายปีนขึ้นไปหมายดวงจันทร์ เอาเชือกพันเกี่ยวฝันพันธนาการ กระเสือกกระสน พาร่างและหัวใจอันบอบช้ำ ป่ายปีนขึ้นมา บอกคุณอัลมิตรา เพื่ออาจหวัง ได้เยียวยา ครับ :]
17 ธันวาคม 2547 10:06 น. - comment id 390403
คุณผู้หญิงไร้เงา .. ดิ้นรนและไขว่คว้า ช่างอ่อนล้าอ่อนจิตหนอ กรง-กรอบ-ครอบ-รอบ-รอ สุดจะท้อขอรำพัน คุณดอกข้าว .. pim karaokea koi dai ja .. น้องดินสอ .. มาไม่ผิดคิวจ๊ะ คอนถมอากาศเย็นไหมคะ คุณบินเดี่ยวฯ .. ถ้าเป็นอัลมิตรา จะฝันถึงนางฟ้าไทยค่ะ สวมเครื่องทรงอาภรณ์ท่อนล่าง ท่อนบ่น ... สังวาลย์อย่างเดียว หนาวๆๆๆๆๆ คุณผลิใบ .. ขอบคุณมากค่ะ งานชุกเหมือนกัน คุณฟ้าสวย .. กาพย์คั่นโฆษณา เพลง still loving you ค่ะ คงต้องมุ่งมั่นเขียนให้เสร็จเสียที คุณเรไร ชะเง้อมองหลายหนแล้วแน่เทียว คุณเพียงดิน .. ทุกสรรพสิ่งย่อมมีคุณค่าในตัวเอง ย่อมมีสาระ หากแต่การค้นหาสาระประโยชน์นั้น คงเฉพาะบางคนเท่านั้นที่สามารถค้นพบ การวัดว่าสาระจะมากหรือน้อยนั้น เป็นเพียงบรรทัดฐานที่แต่ละคนเคยประสบมาทั้งสิ้น หากไม่มีตัวชี้วัด ก็จะไม่เกิดการเปรียบเทียบ และหากไม่เกิดการเปรียบเทียบ คงไม่เห็นความแตกต่าง มนุษย์เราก็เช่นกัน มักถือสิทธิ์เหนือสรรพสิ่งใดในโลกว่าอยู่เหนือกว่า แม้กระทั่งบางครั้ง ยังอาจหาญเทียบกรกับผู้ที่ทรงฤทธานุภาพยิ่ง อัลมิตรามีคำตอบว่า สาระของชีวิตคือ .. ก็คือสิ่งที่เป็นวจนะของพุทธองค์ที่ว่า .. เกิด - แก่ -เจ็บ - ตาย ล้วนเป็นสิ่งที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้ แต่ช่วงเว้นระหว่าง เกิด - ตาย .. เป็นสิ่งที่สมควรสนใจมากกว่าที่จะรู้ว่าเกิดทำไม ตายทำไม หากใจจดจ่อที่จะรู้เพียงแค่นี้ ดูเหมือนว่าจะปิดกั้นสิ่งที่ควรรู้มากกว่านี้ ลองอ่านสาระเล็กๆน้อยๆที่เพื่อนคนหนึ่งฝากข้อความมาให้ ศัตรู ..คืออะไร ศัตรูของผู้อ่านมาก ก็คือ สิ่งที่อ่านมากนั่นเอง บ่อยครั้งที่ผู้อ่านมากแนะนำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ด้วยการจำกัดความคิดของผู้มาขอคำปรึกษา บ่อยครั้งที่ผู้อ่านมากีดกันทางไปสู่อิสรภาพ ด้วยการบอกว่า ถ้าไม่ใช่กวีมีชื่อเสียงอย่างคนนั้นคนนี้ .. อย่าทำ และบ่อยครั้งที่ผู้อ่านมา ไม่ยอมขับรถให้ไกลขึ้นอีกนิด เพื่อขยายถ้อยคำที่ตัวเองกล่าวไว้ ให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ( โอ้โห .. เขียนไปเขียนมา เขียนไปตั้งแยะ ผักบุ้งโหรงเหรงเชียวอัลมิตรา..) คุณไอติมรสต้มยำ .. กาพย์ยานี ๑๑ ได้ เขียนมาจากความรู้สึกที่เหมือนจะอึดอัดชอบกล ดั่งรูปภาพที่เห็นซากแมลงอยู่ในเนื้ออำพัน ค่ะ คุณแม่จิตร .. ใช่แล้ว การที่หวังให้ผู้อื่นเข้าใจเรานั้น เราต้องเตรียมใจกับคำว่า เข้าใจ - ไม่เข้าใจ ค่ะ คุณทะเลใจ .. ท่ามกลางสังคมคงยากที่จะหลุดพ้น คงต้องคิดแล้วล่ะค่ะ ว่าจะทำอย่างไรให้สุขกับสภาพนี้ ค่ะ คุณกุ้งฯ .. บางทีก็หลุดคิวไปเหมือนกัน สองวันก่อนมองเห็นตัวเองเดินเอียงๆชอบกลค่ะ เดินไม่ระวังตัว ตกท่อเลย ยัยไหม.. ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ (ที่ใดมีอัลมิตรา ที่นั่นอาจมีทุกข์ .. ฮา..) คุณราชิกา .. ค่ะ ไม่มีพลังอื่นใดที่ปลดแอกตัวเองได้ นอกจากความตั้งมั่นและพลังใจตนเองค่ะ คุณแก้วรัดเกล้า .. ขอบคุณมากค่ะ คุณลักษมณ์ .. กว่าจะไต่ขึ้นมาได้ก็ย่ำแย่ .. ยังมิวายจะมองลงไปยังหลุมนั้นอีก กี่ครั้ง กี่หน ที่วนเวียนกับการไต่ขึ้น - ลง มิล้าบ้างหรือไร จันทร์อยู่สูงเกิน เกินที่ผู้ใดจะเอื้อมไขว่ จันทร์มิได้ถูกพันธนาการด้วยใคร และจันทร์หาได้มีใจ..ไว้ทุกข์ทน ( รักษาอาการนี้ไม่ค่อยเป็นเสียด้วย ถนัดแต่ซ้ำเติมค่ะ )
17 ธันวาคม 2547 10:24 น. - comment id 390427
ขอบคุณครับ ( คงช้ำกว่าเดิมครับ ) ..แต่ยังยิ้มได้ อิอิ :]
17 ธันวาคม 2547 10:30 น. - comment id 390430
..แต่ยังฝืนยิ้มได้ อิอิ :]
17 ธันวาคม 2547 10:38 น. - comment id 390436
คงจะใจร้ายจริงๆ ด้วยแระ :]
17 ธันวาคม 2547 11:01 น. - comment id 390461
เข้ามาอ่านงานงามสอนใจ และมาทักทายสวัสดีครับตอนบ่ายมีประชุม ต้องขอตัวก่อนนะครับ
17 ธันวาคม 2547 13:09 น. - comment id 390516
คุณลักษมณ์ .. หลายคนขมขื่นกับการคาดหวังที่มิสมปรารถนา คุณชอบ lord of the rings ไหมคะ มหากาพย์ที่แฝงปรัชญาไว้มากมาย แหวนหนึ่งวงที่ทำให้เกิดมิตรภาพ ทำให้เกิดความละโมภ ก่อให้เกิดสงครามทั่วมิดเดิ้ลเอิร์ธ .. ไว้จะเล่าให้ฟังต่อนะคะ ตอนนี้หยั่งเสียงก่อน ว่าสนใจเรื่องนี้มั๊ย คุณแสนย์ .. แม้ยามไม่เจอ ก็ยังวนเวียนอ่านงานเก่า ๆ ของคุณอยู่บ้างค่ะ เรื่องยาวต่อเนื่อง ที่แต่ละตอน ดูเหมือนมีอะไรบางอย่างที่คุณบรรจงใส่อย่างพิเศษ อัลมิตราเรียกไม่ถูกว่า อย่างนั้น จะเรียกว่าอย่างไรดี .. แต่ดูคุณใจดีจัง :) ขอบคุณมากนะค่ะ
17 ธันวาคม 2547 14:45 น. - comment id 390580
มหากาพย์มิตรภาพซ้อน....โลภะ เข้าฟาดฟันเข่นฉะ............ทั่วแคว้น หมายครองครอบธำม-........รงค์ฤทธิ์ เพียงหนึ่งวงเมืองแม้น......แหลกด้วยความโลภ ใช่ไหมครับคุณจนิสตา เอ๊ย! คุณอัลมิตรา :]
17 ธันวาคม 2547 15:21 น. - comment id 390601
what you waiting for ..... คุณจำได้ไหม ใครเป็นคนกล่าวคำนี้ บอกใบ้ให้ค่ะ อยู่ภาคสุดท้าย .. และ หากจำได้ คำนี้มีความหมายสำหรับอัลมิตรา .. ทายหน่อยประไร .. :)
17 ธันวาคม 2547 16:06 น. - comment id 390633
ขอกลับไปหาซื้อแผ่นมาดูก่อนล่ะกัน เพราะยังไม่เคยดูเลยทั้ง ๓ ภาค เคยดูแต่ไตเติ้ลเท่านั้นเองครับ คำนี้คงจะไม่เกินปาฏิหาริย์ ของท่านผู้เฒ่าไปนะครับ คุณอัลมิตรา ,ลักษมณ์ :]
17 ธันวาคม 2547 23:31 น. - comment id 390889
ดีจังที่คุณไม่ได้ดู เพราะอัลมิตราจะได้หาคนมานั่งอ่านที่อัลมิตราเขียนได้แล้ว คุณงัย เพราะคนที่ดูมาแล้ว อาจจะไม่สนใจในสิ่งที่จะเขียนก็ได้ค่ะ .. ที่บ้านของอัลมิตรา มี DVD และมีหนังสือครบ ดูsound track 3 รอบ ดูพากย์ไทย 2 รอบ จนแทบจะจำคำพูดของตัวละครแต่ละคนได้แล้ว เรื่องราวของมนุษย์ คนแคระ แอลป์ และ อ๊อค .. เมื่อเทียบกับสิ่งที่เป็นไปในความจริง บนโลกนี้ มหากาพย์เรื่องนี้ดูไม่ไกลจากสิ่งรอบตัวเลย ปล. .. เมื่อวานนี้จับสลากได้หนังสือขุนช้างขุนแผนฉบับร้อยแก้วมาได้อีกเล่ม ..ด้วยนะ
18 ธันวาคม 2547 01:38 น. - comment id 390902
มีสาวงามตาบอด หูหนวก จมูกโหว่ คิ้วแหว่ง บ้าใบ้ หน้าอัปลักษณ์ ด้วยหรือเปล่าครับ ป.ล. คงจะไม่เคยพลาดของฟรีล่ะสิครับ หนังสือ แผ่นหนัง ทั้งแผ่นเพลง คงละเลงเต็มห้อง เลยนะครับ ฮาร์ดคอร์ แอนด์ โรแมนต์ ลักษมณ์ :]
18 ธันวาคม 2547 11:40 น. - comment id 390997
...อยากหนีหนีให้ห่าง.........อยากให้จางเลือนลางหาย อยากลดหมดวุ่นวาย..........กลับใจหายหากขาดเธอ...... .............................สวัสดีครับ.....................
18 ธันวาคม 2547 15:10 น. - comment id 391163
คุณลักษมณ์ .. มี ซะที่ไหนกัน สาวงามแต่อัปลักษณ์เช่นนั้น .. คุณที่รักของฉัน .. แบบนี้ต้องเอาข้าวสารซัดค่ะ จะได้ไม่ตามมาหลอกหลอน ดีไหมคะ
18 ธันวาคม 2547 15:49 น. - comment id 391192
ใช้คำได้ดีค่ะ อิอิ.... ชอบค่ะ...
18 ธันวาคม 2547 20:51 น. - comment id 391350
สาวใจงาม ก็ล่ะกัน ตกใจไปหน่อย คงมือไวไปครับ :]
18 ธันวาคม 2547 22:09 น. - comment id 391440
คุณลอยไปในสายลมคะ .. คุณลักษมณ์กล่าวถึงคุณค่ะ :)
18 ธันวาคม 2547 22:34 น. - comment id 391475
ผมก็ชอบครับ อิอิ.. คุณลอยไปในสายลม ลักษมณ์ :]
19 ธันวาคม 2547 11:35 น. - comment id 391707
แวะมาทักทาย สบายดีนะ
19 ธันวาคม 2547 11:50 น. - comment id 391711
คุณพ่อ.. มาได้ยังงัยเนี่ย สบายดีค่ะ คิดถึงที่สุดในโลกเลยค่ะ .. พฤหัสที่แล้ว น้าสิบมาทานข้าวด้วย เล่าเรื่องตั้งแยะ ยังคิดอยู่เลยว่า ถ้าคุณพ่ออยู่ จะดีกว่านี้ อย่างน้อยน้าสิบจะได้มีเพื่อนทานเบียร์ด้วยกัน .. เห็นมองแต่เด็กเสริฟตาละห้อย .. พูดก็ไม่พูด .. ๕๕๕ ขำเลย ..
19 ธันวาคม 2547 22:30 น. - comment id 392062
ได้เข้าไปชมปราสาทนอยชฯ แล้วครับ รบกวนให้คุณ ช่วยหารูปทะเลสาบหรือสวนสาธารณะ ที่กษัตริย์ลุดวิก II ทรงจมน้ำตายมาให้ดูด้วยดิ น่าจะมีนะ เพราะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญและมีชื่อเสียงด้วยเหมือนกัน แล้วจะรอชมนะ.. ครับ :]
19 ธันวาคม 2547 22:42 น. - comment id 392070
เข้าอ่านเขาโต้วาทีกัน คุณลักษมณ์ จะให้เข้าเรื่อง ฮาร์ดคอร์ แอนด์โรแมนด์ คุณอัลมิตรา รู้ทัน เฉไปพูดถึงเรื่องอื่น อิอิ เขา ทันเกมกันดีจัง ป่านนี้ คุณอัลมิตราฯ อ่านทะลุไปถึงกึ๋นแล้วมั๊ง อิอิ
20 ธันวาคม 2547 08:29 น. - comment id 392159
คุณลักษมณ์ .. ทะเลสาบก็คือท้องน้ำเหมือนๆกัน หากดูรูปทะเลสาบแล้วจะบ่งบอกได้หรือคะ ว่าคือทะเลสาบอะไร อัลมิตราคิดว่า หากเป็นบรรยากาศโดยรอบ+ทะเลสาบแล้ว ยังพอจะดูออกได้ดีกว่า ว่า ที่ไหน คือ ที่ไหน .. เมื่อวานเตรียมรูปให้แล้วล่ะ แต่ยังไม่ได้ลงภาพให้ คงต้องรอค่ำนี้ (หากเปิดเน็ต) .. บางอย่างอ่านแล้วเพื่อกระตุ้นให้เกิดความปรารถนาที่จะไปเยือน ขืนรู้หมดทุกแง่มุม เดี๋ยวจะพาลไม่อยากไปเยือนปราสาทนะ .. อัลมิตราน่ะ อยากไปมาก พอๆกับนครวัด นครธม .. คอนคราสกันชอบกล เนอะ .. คุณพฤหัส .. คุณลักษมณ์เขามีอารมณ์สนุก เป็นกันเอง สิ่งที่เขาเขียนมา เขาก็เขียนให้ทุกกระทู้ที่เขาไปเยือน จึงกลายเป็นว่า นั่นค้อสัญลักษณ์ไปเสียแล้ว ค่ะ .. จริงไหมคะ ท่านผู้ชม ..
20 ธันวาคม 2547 22:03 น. - comment id 392690
angor กับ bayon หรือครับ? (นครวัด นครธม) เคยดูใน[] ืNatoinal Geography O Explorer O โลกค้นพบ หรืออาจเป็นที่ แดนสนธยา รายการใดรายการหนึ่งนี่แหละครับ! converse ลักษมณ์ :]
20 ธันวาคม 2547 22:11 น. - comment id 392699
อืม.. เกือบลืมบอกไปครับ ว่าผมพึ่งได้มีโอกาสเข้าไปชม ในparty flower ,ข้าพเจ้าก็อยากเป็นคนฯ อิอิ ,ใครสร้าง และอื่นๆ ของคุณอัลมิตรา(งานเขียน)อยู่บ้างแล้วแต่ใจและเวลาจะพาไปครับ! enigma ลักษมณ์ :]
21 ธันวาคม 2547 08:34 น. - comment id 392836
ข้าพเจ้าก็อยากเป็นคนฯ อิอิ ,ใครสร้าง และอื่นๆ ของคุณอัลมิตรา(งานเขียน)อยู่บ้างแล้วแต่ใจและเวลาจะพาไปครับ! คุณก็เป็นคนอยู่แล้วนี่คะ และข้อความถัดมา แปลได้ยากจัง ..?
21 ธันวาคม 2547 17:40 น. - comment id 393228
น่าจะเป็นคำว่า enigma อันที่จริงผมก็พึ่งเคยเห็นคำนี้บนปกเทป ซี่งเขียนกำกับไว้หลังชื่อเพลงไม่มีทางรู้เลย ของคุณลานนา คัมมินส์ ครับ ..!